Over een heel fijn doktersbezoek

We hebben nog steeds wat last van jet lag en staan om kwart over zes op. Het is ook wel lekker zo vroeg aan de dag te beginnen. Ik kook mijn ontbijt en eet het met veel smaak, want ik heb het best gemist.

Na het eten en Ricks douche gaan we onze koffies ophalen bij Starbucks. De nitro brew is dit keer perfect gemaakt en wacht op me tot ik al mijn sporten heb gedaan. 

Dat bestaat vandaag uit op de plaats rennen, de mini elliptische machine en de Scoop. Orion zeurt altijd als de beste en gaat bij de kast met zijn botjes e.d. staan. Om er maar vanaf te zijn geef ik hem een botje dat hij vervolgens compleet negeert. Honden!

Om half tien rijd ik naar Sharons huis voor de eerste personal training in een paar weken. Maar met al het gesjouw met bagage e.d. heeft mijn bovenlichaam best wat te doen gehad. Het halve uur gaat weer snel voorbij.

Op weg naar huis stop ik om wat vroege lentebloemen te fotograferen. Het verbaast me dat er al een hyacint uit is. Van degenen in onze tuin zijn slechts de puntjes van de bladeren te zien. Dat terwijl onze voortuin op het zuiden ligt en de hele dag zon krijgt. 

De esdoorns bloeien ook

De magnolia is bijna in bloei

Binnen geniet ik van mijn nitro brew en doe de nodige Duolingo lessen. Ik concentreer me vandaag eens op Grieks en Arabisch. Die laatste vooral om het alfabet te onthouden, want echt goed spreken ga ik dat nooit. 

Het wordt vandaag maar liefst 23 graden en na mijn douche trek ik voor het eerst dit seizoen een capri broek aan. Ik zie dat ik een aantal nieuwe moet aanschaffen aangezien degenen, die ik heb, veel te ruim zitten. Klopt ook wel, want ik ben inmiddels 12 kilo afgevallen. 

Tijd om mijn crockpot maaltijd te maken. Ik ben nog steeds zo blij met dat ding. Het is zo handig dat we over zes uur een lekker gerecht hebben waarbij we alleen nog de bloemkoolrijst of -puree hoeven op te warmen. 

Voor ik met Judith ga kletsen eet ik mijn lunch. Ik maak de Franse slasaus, die Kai en Raquel meebrachten, op. Ik heb dus precies op tijd twee nieuwe flessen uit Zwitserland mee kunnen nemen. 

Het gesprek met Judith wordt weer erg gezellig. We proberen het zo min mogelijk over de huidige situatie in dit land te hebben. Dat is zeker voor Judith niet eenvoudig, want zij krijgt er persoonlijk dagelijks mee te maken. Ik heb geluk dat ik mijn hoofd nog ietwat in het zand kan steken. 

Mijn bestelde lentedecoraties komen aan en ik ben blij met de vlamloze kaarsen, de vlag voor op het deck en een vrolijke deurhanger. Die vlamloze kaarsen zijn nog een verhaal op zich. Ik had namelijk hele leuke met tulpen, maar die waren van echte was gemaakt.

Net als de sneeuwpoppen, die ik nieuw moest kopen voor de winter, zijn ze gesmolten. Het wordt 's zomers flink heet op zolder en daar kan was natuurlijk niet tegen. Ik heb nu alle kaarsen van zolder gehaald en ze opgeborgen in onze badkamerkast. Daar is weer plaats na het opruimen.

Als alles is neergelegd oogt het weer zo vrolijk. Die pastelkleurtjes zijn helemaal mijn smaak. Van de kaarsen met de blauwe tulpen kan ik de kleuren veranderen. Voorlopig vind ik lichtblauw het mooist. 

 Om half drie rijd ik naar Vienna Family Medicine voor mijn jaarlijkse doktersafspraak. Vorig jaar was dat een nare ervaring met een dokter, die me helemaal niet lag. Een dag later bleken mijn lever en cholesterolwaarden zeer verhoogd. Tot de dag van vandaag moet ik daar nog een reactie van haar over krijgen.

Voor deze dokter had ik een heel sympathieke nurse practitioner en zo iemand zoek ik weer. Becky Browne werd overal aangeprezen en die zie ik dus vandaag. Zodra ze binnenloopt voelt het als een warm bad. 

Het is iemand, die echt luistert en aanmoedigend is. Ondanks dat ze me net ontmoet laat ze merken zeer onder de indruk te zijn van hoe ik de slechte resultaten van vorig jaar verbeterd heb. Ik weet zelf ook wel dat ik bijna niet gezonder kan leven, maar het is fijn om dat ook beaamd te krijgen. 

Met een heel goed gevoel vertrek ik zo'n drie kwartier later. Nu maar hopen dat Becky bij deze praktijk blijft, want dit is iemand, die heel goed bij mij past.

De rest van de middag zit ik buiten in de zon. Pas rond vijf uur ga ik naar binnen. De post bezorgt mijn nieuwe schoenen en ik loop ze meteen in door met Rick mee te gaan op een van zijn wandelingen. Ik wilde graag lenteschoenen en deze Ryka's passen perfect. Ik ben er erg blij mee. 

Het avondeten bestaat dus uit een crockpot maaltijd, dit keer kip met asperges in een romige kaassaus. Dit hebben we al een keer eerder gegeten en het smaakt net zo lekker. We hebben er bloemkoolpuree bij en smullen. 

Het blijft fijn lang licht, ik houd van de zomertijd. Tijd om de laatste aflevering van Below Deck Down Under te gaan kijken. 

Over een mooie maandag

Gisteravond lagen we om half negen in diepe rust dus logisch dat we om zes uur klaarwakker zijn. We drinken op ons gemak koffie en thee en Rick laat Orion uit. Door de zomertijd wordt het later licht en met zonsopgang rijden we naar Vienna. 

Bij Panera haal ik mijn lekkere broodje op en dan rijden we door de drive thru van Starbucks voor onze koffies en Ricks broodje. De nitro brew is weer heerlijk!

Na het lege glas in de paarse glasbak gegooid te hebben gaan we naar de Giant. Rick wil vanavond per se eten bestellen, maar ik koop vast ingredienten voor de maaltijden van morgen en overmorgen. Verder neem ik lekker veel groente voor mijn ontbijt en lunch mee.

Voor we naar huis gaan ren ik de Whole Foods nog even binnen. Daar koop ik de dingen op mijn lijstje, die de Giant niet had. Zo hebben we de boodschappen al vroeg in huis. 

St. Patrick's Day is over een week en de versieringen zijn overal 

Zoveel verschillende cereals! Ik geloof dat de Coop er nog geen tien had.

St. Patrick's Day wordt ver doorgevoerd, wie heeft zin in groene bagels?

Thuis pakken we vast een gedeelte uit en dan gaat Rick aan het werk en ik aan het sporten. Ik doe alleen de mini elliptische machine vandaag. Als ik naar buiten kijk zie ik een cardinaaltje mooi in de zon in een boom zitten zingen. 

Na mijn drie kwartier cardio vul ik de vogelhuisjes. Die zijn helemaal leeg gegeten. Ook de eekhoorns krijgen nieuw eten. Dan doe ik mijn Duolingo lessen onder het genot van mijn nitro brew. 

Voor mijn ontbijt paddenstoelen ga ik vervolgens naar H Mart. Hun aanbod aan paddenstoelen valt wat tegen. Ik denk erover eens bij een andere Aziatische supermarkt te gaan kijken of het daar beter is. Ik neem oesterzwammen, maitake en beukenzwammen mee.

Aan de overkant van dit winkelcentrum ligt de Lidl. Daar wil ik bloemen kopen, maar de nieuwe lichting is kennelijk nog niet geweest. Ze zijn op een boeket verwelkte rozen na helemaal uitverkocht. 

Dan toch maar weer naar Whole Foods, want ik wil dolgraag verse bloemen. Hun aanbod is een stuk minder dan dat van Lidl en een stuk duurder. Ik neem een boeket lila tulpen mee, hopelijk eet Zorro die niet helemaal op.

In het tuintje naast de supermarkt maak ik wat foto's van wat er bloeit. De mini narcisjes zijn nu ook uit en onderstaande blauw-witte bloempje waarvan ik de naam niet weet. 

Rick zit al aan zijn Cava lunch als ik het huis weer inloop. Ik smul van een salade van mini paprika's, broccoli en worteltjes en heb daarbij grote garnalen. 

Na het eten pak ik alle sneeuwpoppen en winterdecoraties in een vuilniszak en breng ze naar boven. Daarna leg ik alvast wat lente dingen neer, maar het gros daarvan ga ik morgen doen. 

Buiten voor het huis vervang ik de wintervlaggetjes door lentevlaggen en hang de lentebordjes op de voordeuren. Het staat weer een stuk kleuriger. Mijn feeentuintje laat ik nog even tot na de tuinman mulch heeft gelegd. 

Lorraine komt thuis en we praten gezellig bij. Zij zijn altijd zo lief met Orion en Zorro. We hebben echt geboft met deze buren! Een dezer dagen breng ik Patricia's cheque en de chocolade, die we voor ze mee hebben genomen. 

In het zonnetje is het zeer goed toeven en ik geniet ervan. Op een gegeven moment springt Froggy opeens op mijn schoot en begint mijn gezicht kopjes te geven. Dat is me nog niet eerder overkomen. Het is zo'n schattig katje, hij houdt me verder gezelschap op de oprit. 

Om een uur of vier voel ik me opeens doodmoe. Niet verwonderlijk, want dat is negen uur 's avonds in Zwitserland en dan gingen we meestal naar bed. Nog even volhouden nu, want we willen zo snel mogelijk in het ritme komen. 

We bestellen taco's van Taco Bamba voor het avondeten. Die van mij komen in koolbladeren, altijd weer heel erg lekker. En zo is deze eerste dag terug voorbij gevlogen. 

Over de terugreis

De wekkers gaan om tien voor half zeven en we zijn allebei al wakker. We gingen vroeg slapen en daardoor hebben we meer dan acht uur nachtrust gekregen. 

We maken ons klaar en pakken de spullen weer in. Dan gaan we naar beneden om een licht ontbijt te eten. 

De taxi, een van vanwege de vele bagage, staat om vijf voor half acht klaar. We moeten er extra voor betalen, maar alles past er ruim in. 

De rit naar het vliegveld neemt maar een kwartier in beslag. Het inchecken van de bagage gaat echter heel langzaam, maar ach, we hebben de tijd. 

Als we de bagage eindelijk af hebben gegeven volgen de veiligheidscontrole, nog een paspoort controle om Zwitserland te verlaten en de trein, die ons naar de E gates brengt. 

Onze gate is E47 en de Swiss lounge is bij E37. Rick vindt dat te ver lopen, maar ik ga wel. Van vorig jaar weet ik dat het een prachtige lounge is. 

Met een kop koffie en stukjes frittata blijf ik een uurtje en loop dan naar de gate. Bij het cafeetje koop ik nog een laatste Rivella Blau en dan is het al tijd om aan boord te gaan. 

De upgrade is weer niet gelukt, maar met mijn hangmatje en opblaasbaar zijkussen zit ik prima. De zo gevreesde rugpijn valt enorm mee hierdoor. 

Voor de lunch is het natuurlijk pasta of kip, maar ik heb gezien dat ze ook dal (een linzen met rijst gerecht) hebben. Dat weet bijna niemand, maar is wel het lekkerste maal. 

Na het eten ga ik The Wild Robot kijken. Die wil ik al een tijdje zien en het is een erg leuke film. Nu is er nog maar vijf uur vlucht over. 

Die kom ik door met wat spelletjes, Duolingo en Snapchatten met Katja. Wat zie ik ernaar uit die twee kleintjes weer te zien dit komende weekend! 

Voor we landen krijgen we nog een pizza snack. Ik vind het jammer dat het broodje met kaas en kalkoen er niet meer is. Deze pizza snack vind ik drie keer niks. Ik eet hem dan ook niet helemaal op.

Op een gegeven moment zie ik New York in de verte liggen en niet veel later wordt de landing ingezet. We komen nota bene 47 minuten voor op schema aan! De piloot had toestemming voor een snellere route gekregen, maar die was wel heel turbulent. Soms ging het vliegtuig flink op en neer. 

Eenmaal op Dulles worden we met een people mover busje naar de hoofdterminal gebracht. Rick en ik gebruiken dit keer de MPC app om door immigratie te gaan. Volgens mij gaat Global Entry toch sneller.

We moeten een tijdje op onze bagage, vooral Ricks ski's, wachten en dan slepen we alles naar buiten om een taxi te vinden. Ook hier krijgen we een van en om kwart voor vier zijn we thuis. Hier is vannacht de zomertijd ingegaan dus het tijdsverschil is maar vijf uur dit keer.  

Natuurlijk wachten er een paar heel blije dieren op ons. Dat is altijd zo fijn thuiskomen. Orion komt altijd helemaal knuffelen. Hij gaat nog net niet op mijn schoot liggen. Gek genoeg zijn Rick en ik geen van beiden moe.

We wachten tot half zes met het bestellen van eten. Natuurlijk wordt dat voor mij de yakitori van Genki en Rick gaat voor een simpele pizza. Het is goed weer thuis te zijn en ik kan niet wachten tot ik alle sneeuwpoppen decoraties op kan ruimen en de lente in huis kan halen!

Dag 8 Zwitserland: Een laatste wandeling en de trein terug naar Zürich

Om tien voor half acht hoor ik Rick in de weer. Ik sta ook op en we pakken vast zoveel mogelijk in. Mijn kussen is altijd het moeilijkst. 

We gaan naar beneden om voor het laatst te ontbijten bij het Braunbär hotel. Het smaakt net zo goed en we gaan de gekookte eitjes missen. 

Boven maken we ons klaar voor de laatste bergwandeling van deze vakantie. We nemen de trein naar Allmend en lopen van daaruit naar beneden terug naar Wengen. 

Dit is het laatste stuk van Kleine Scheidegg naar Wengen dat ik maandag niet liep. Ik ben blij dat ik toen de trein verder nam, want het is nog best een end. 

Op een gegeven moment wordt het wandelpad sneeuwvrij en kan ik mijn Yaktrax uitdoen. De stokken zijn wel fijn de heuvel af. 

We hebben leuk uitzicht op Wengen en komen langs mooie chalets. Ik zie ook wat paarse en roze bloempjes. Hier is de lente ook begonnen. 

Ik hoor wat vogels en Merlin vindt deze

Eenmaal terug in het hotel brengen we alle bagage naar beneden en checken uit. We hebben nog een uur en drie kwartier voor onze trein vertrekt. 

We gaan eerst nog wat souvenirs kopen. Rick kiest een mooi zakmes en ik neem een kleintje mee voor mezelf. Voor Katja's verjaardag kopen we een mooie das. 

Daarna gaan we naar het kleine cafe bij het station. Daar bestellen we allebei een salade met ham en kaas als lichte lunch. 

Na het eten laadt een medewerker van het hotel onze bagage op zijn kar en brengt ons naar het station. De trein naar Lauterbrunnen geeft ons mooi uitzicht op de waterval daar. 

We hijsen alles over naar de trein naar Interlaken Ost en hebben daar ruim de tijd. We hebben expres een vroegere trein uit Wengen genomen. 

We hebben meer dan een half uur in Interlaken en dat is fijn met al die bagage. Als de intercity komt gaan we er als eerste in en hebben zo lekker veel plaats voor onze koffers. 

Het eerste stuk rijden we langs het Meer van Thun. Het lukt me een aantal mooie foto's te maken. Ook zie ik het slot van Thun nog een keer. 

Na Bern komen er mensen naast ons zitten en krijgt Rick enorme last van zijn knie. Eindelijk zijn we in Zürich en kunnen we aan het laatste stuk gesjouw beginnen. 

We nemen een lift naar boven. Althans, ik ga eerst met twee koffers en mijn rugzak. Ik stap uit waar iedereen uitstapt en wacht dan op Rick. 

Alleen komt die maar niet. Het blijkt dat hij helemaal naar boven ging en dat doe ik dan ook, alleen kom ik op een heel ander punt uit. 

Op Google Maps zie ik dat het hotel maar vijf minuten lopen is van waar ik ben. Ik zeg Rick een taxi te nemen, want de kans dat we elkaar op dit onbekende gigantische station gaan vinden is klein. 

Grappig genoeg komen we tegelijkertijd bij het hotel aan. Daar krijgen we sleutels voor een kamer op de derde verdieping dit keer. 

Na onze bagage boven gebracht te hebben gaan we op zoek naar een terrasje om wat te drinken.

In de oude stad vinden we dat bij August. Ik neem een Aperol Spritz en Rick een plaatselijk biertje. Het is alleen wat fris in de schaduw dus als het op is wandelen we verder. 

Aan de overkant zie ik een Pandora winkel en natuurlijk moet ik daar even kijken. Ik heb al een edelweiss bedel, maar ze hebben een doosje chocolade dat goed past, want direct hierna gaan we chocola kopen. 

Bij Lindt Chocolate World hebben ze allerlei bijzondere smaken Lindor truffels. Daar nemen we een flinke zak van mee en Rick koopt ook nog een aantal repen. 

Aan de overkant is een Laederach winkel en daar lopen we ook binnen. We hebben deze wjnkel ook in Tysons Corner mall dus we kopen er niets. 

Inmiddels is het tijd voor het avondeten en we hebben gereserveerd bij Walliser Kanne waar we de eerste avond ook aten. 

Dit is zo'n gezellig typisch Zwitsers restaurant, perfect om de vakantie mee af te sluiten. Rick neemt de schnitzel met champignonsaus en ik de biefstuktartaar en een salade. 

Morgen moeten we vroeg op voor onze vlucht naar huis. Daar is het lenteweer dus daar zie ik ook erg naar uit.