Over magnolia's en een gezellig etentje

De regen van gisteravond heeft plaatsgemaakt voor keiharde wind. Gelukkig lijkt dat mijn vers aangebrachte deckversieringen niet te deren. De magnolia laat wel al blaadjes vallen, wat gaat dat toch snel!

Na het ontbijt rijden we naar Chantilly om mijn auto naar de garage te brengen. Het verkeer zit mee en zijn er binnen twintig minuten. Mijn auto heeft een 45000 mijlen beurt nodig en dat houdt een olieverversing (gratis, want ik heb de auto hier gekocht) en het roteren van de banden in. Verder moet hij een staatsinspectie hebben. 

We rijden via een sluipweg terug, want op de snelweg staat een file. Ze hebben kennelijk meteen naar mijn auto gekeken, want ik krijg onderweg al een sms met wat er allemaal mis is. Zeven urgente dingen, die bij elkaar meer dan $2000 kosten. 

Als ik die doorlees zijn die volgens mij helemaal niet urgent en daar erger ik me kapot aan. Ik wil alleen dingen horen waarmee mijn auto echt niet door kan rijden. Ik weiger ze dus allemaal. 

We halen onze koffies van Starbucks en daarna begin ik aan een uur cardio. Ik ren op de plaats en trap op de elliptische machine en Scoop. Dan vind ik dat ik goed bezig ben geweest. 

Het verveelt nooit om de cardinaal voor mijn camera te hebben. Deze foto's hebben geen filter, hij lijkt nog wel roder dan in de winter! (even opgezocht: dat komt door zijn nieuwe veren)

Inmiddels is mijn auto alweer klaar en Rick heeft tijd me terug naar de garage te brengen. Voor ik betaal laat ik even weten dat ik niet blij was met die dure "urgente" reparaties, die niet nodig zijn. 

Wat blijkt, het ging niet eens over mijn auto, maar is voor alle auto's van de leeftijd van de mijne. Alleen heeft de mijne heel weinig mijlen op de teller en alles is nog prima. Dat maak het er alleen maar erger op in mijn ogen. 

Thuis doe ik mijn Duolingo lessen en eet dan een vroege lunch. Ik wil namelijk graag naar de stad om de bloeiende magnolia's te zien. Als de onze zover uit is zijn die zeker in volle bloei. 

Rick zet me af bij de metro en een half uur later stap ik bij het Smithsonian station uit. Het Cherry Blossom Festival is begonnen en dat is het begin van het toeristenseizoen hier. Veel scholen hebben lentevakantie en dat is te zien aan de drukte. 

Natuurlijk moet ik weer eens nodig naar de wc en ik loop eerst de Freer Gallery binnen. Dit is een museum met Aziatische kunst en de Peacock Room van Whistler. Nu ik hier toch ben ga ik daar eerst kijken. Ik vind die blauwgroene panelen met gouden pauwen erop prachtig. 

De Enid Haupt tuin ligt naast het museum en de gigantische magnolia's die er staan zijn ongeevenaard. Het is een zee van bloemen, zo mooi. Vroeger was dit een onbekende oasis, maar dat is allang niet meer zo. Zelfs op deze vrijdagmiddag is het flink druk. 

Toch lukt het me mooie foto's te maken en af en toe bied ik aan foto's van toeristen te maken zodat ze geen selfie hoeven te doen. Het voelt als vakantie en dat zo dicht bij huis. Op een gegeven moment komt er een bankje vrij. Ik ga er zitten en probeer helemaal in het moment te zijn. 

Na een tijdje sta ik op en maak nog wat laatste foto's, ook van wat andere bloemen. Dan zoek ik het metrostation weer op en neem de trein naar huis. Ik kan enorm van dit soort kleine excursies genieten. 

Rick staat me op te wachten in Vienna. Thuis neem ik meteen de auto naar de Safeway. Daar koop ik een tulpen"plantje" voor Nhu waar we vanavond gaan eten. Ze hebben ook prachtige rozen, vooral de oranje, en die neem ik ook mee. Dan hoef ik dit weekend niet naar de Lidl. 

Om wat te rusten voor vanavond zoek ik mijn luie stoel op en schrijf dit blog alvast. Dan rijden we naar Nhu en Saurov, die ons voor het avondeten hebben uitgenodigd. Karen is er ook. Nhu is Vietnamees en kan heerlijk koken. 

Helaas moet Saurov werken, want hij heeft een belangrijke deadline. Gelukkig vindt Rick het ook gezellig met alleen dames. 

Het eten is heerlijk, een Vietnamese kipsalade vooraf en dan zalm, noedels (voor mij heeft Nhu shiratake koolhydraatarme noedels, zo lief) en groente in rijstpapier gewikkeld (is niet koolhydraatarm, maar wel erg lekker). 

We smullen en de conversatie is leuk, we lachen heel wat af. Voor we het weten is het negen uur en moet Nhu haar kinderen op gaan halen. We bedanken haar hartelijk voor het lekkere eten en de gezellige avond. Het was een goed begin van het weekend. 

We stonden gisteren in de lokale krant van  Monmouth County waar Katja en Kevin wonen. De verslaggever nam een foto van ons tijdens onze brunch bij The Buttered Biscuit. Het is een leuke foto en ook grappig om in de krant te staan. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!