Dag 1 Zwitserland: Door het oude gedeelte van Zürich wandelen

Gisteravond vertrokken we uiteindelijk om tien voor tien. Een half uurtje later ben ik gaan slapen, althans in die positie gaan liggen. Eigenlijk vind ik het wel fijn zo laat te vertrekken. 

Wat was ik blij met mijn voetenhangmatje, het Flyhugz kussen en een opblaasbaar kussen als extra steun. Mijn heupen deden veel pijn, maar ik heb warempel wat geslapen. 

Naast mij had Rick volgens mij spijt dat hij niet ook zo'n hangmatje had. Hij heeft heel weinig geslapen. Om tien uur Europese tijd had ik er genoeg van en voelde me best uitgerust. 

Het ontbijt bestaat uit een broodje ei, kaas en tomaat voor mij en kalkoen en ei voor Rick. Het is zeer matig, maar Uniteds koffie is wel erg lekker. 

We landen om half twaalf en ook dat is een voordeel van later vertrekken. Nu hebben we niet zo'n ellenlange dag voor ons. 

Het is even wachten op de bagage, maar alles is er gelukkig. Er staat geen rij voor de taxi's en binnen een uur na landing zijn we in het City Hotel. 

We checken in, maar de kamer zal pas om drie uur klaar zijn. We laten de koffers dus achter en gaan op verkenning uit. 

Het is altijd weer een wonder opeens in een heel andere wereld te zijn. Ik heb een grote wens en dat is de glas in lood ramen van Marc Chagall in de Fraumünster kerk te zien. 

Die kerk sluit om twee uur dus we lopen er zo direct mogelijk heen. Onderweg maak ik nog wel een aantal foto's van de kleurrijke huizen. 

Bij de ingang van de kerk betalen we vijf Franken en bij het binnenlopen zien we de bijzondere ramen meteen. Chagall maakte deze toen hij 90 was. 

Behalve de ramen is de kerk ook mooi. Hij heeft een interessante geschiedenis, die al in de negende eeuw begon. 

Als we de kerk uitgebreid bewonderd en gefotografeerd hebben merken we dat onze magen knorren. 

We gaan op zoek naar een restaurant en vinden de gezellige Wirtsstube. Rick bestelt Zwitsers gehaktbrood en ik een kleine salade en zalmtartaar. 

Het lukt me helemaal in het Duits en het leuke is dat de serveerster dat ook tegen mij spreekt. Zo vaak, ook vandaag, begint men zodra men Rick ziet Engels te spreken ondanks dat ik in het Duits begon. Zal wel zijn omdat Rick het dan ook kan verstaan neem ik maar aan. 

Na de lunch wil Rick naar een supermarkt. We zoeken een Coop op waar een enorme selectie aan chocolade is. Rick kiest iets van Ovomaltine en een reep met hazelnoten. 

Hierna lopen we naar het station en dan terug naar het hotel. We komen langs een leuk restaurantje waar we reserveren voor vanavond. 

 Onze kamer is intussen klaar en we brengen de bagage naar boven. De lift is heel klein dus we moeten vier keer op en neer. 

Dan gaan we even rusten. In Ricks geval is dat slapen, maar dat doe ik nooit. Ik werk aan mijn foto's en dit blog. 

Na een uurtje gaan we weer op pad. We kopen eerst wat flesjes drinken voor op de kamer. Na dat weggebracht te hebben lopen we naar het station. 

Daar zoeken we uit van welk van de 44 sporen onze trein vertrekt morgen. Ook kijken we rond naar iets voor de lunch morgen. Gelukkig is alles in het station op zondag open. 

Buiten lopen we Franz Carl Weber, de speelgoedwinkel, nog even in. Rick wil zien of de glijbaan, die hij zich herinnert, er nog is. En er is een glijbaan. 

We sluiten onze dag af bij Waliser Kanne, een heel gezellig restaurant met typisch Zwitserse gerechten. 

We delen het charcuterie plankje met vlees en kaas uit de Valais. Het is heel lekker! Daarna eten we rösti, de mijne met tomaat en die van Rick met ham. 

Het is machtig, maar heerlijk. Ik maak ook wat foto's in het restaurant, want het is zo leuk gedecoreerd. 

We wandelen terug en nemen om de beurt een verfrissende douche. Wat is dat lekker na meer dan 24 uur in dezelfde plunje. 

Zürich is echt een leuke stad

Het was vandaag wat bewolkt, maar hopelijk kunnen we morgen de bergen zien.