Zaterdag
Het is mistig als ik om kwart over zeven wakker word. Rick ligt nog te slapen en ik kleed me stilletjes aan. Om kwart voor acht maak ik Rick wakker, want Katja wilde dat we om half negen bij hen zouden zijn.
Terwijl Rick zich klaarmaakt ga ik naar beneden om koffie en thee te halen. Het ontbijt is hier best goed met veel keuze. Wij gaan echter met het gezinnetje brunchen.
Onderweg naar Katja's huis rijden we door de Starbucks drive thru. Daar heeft Rick een ijskoffie besteld en voor Katja en mij is er de nitro brew.
Katja en Kevin zijn druk aan het opruimen en Rick en ik houden de kinderen bezig. Zowel Fiona als Nico vinden het prachtig zichzelf op mijn telefoon te zien.
Met behulp van Snapchat maken we allemaal gekke selfies. Inmiddels is iedereen klaar en we vertrekken voor de brunch.
Die gaan we eten bij The Buttered Biscuit in Bradley Beach. De kinderen gedragen zich voorbeeldig en eten ook heel goed.
Fiona werkt een heel bord ei, spek en toast weg! Ik vind mijn groente omelet met provolone heel lekker en ik kan het niet laten ook wat van de enorme biscuit, waar ze om bekend staan, te eten.
Fiona is helemaal in haar nopjes, want ze is dol op dieren. Gelukkig laten de aanwezige honden zich met graagte aaien. Wat is het toch jammer dat Fiona niet van Orion kan genieten. Bij de katten zitten een aantal prachtige Maine Coons. Wat een grote katten zijn dat!
Weer ben ik om zeven uur wakker en is het mistig buiten. Ik kleed me aan en pak mijn spullen in en dan is Rick inmiddels ook op. Terwijl hij zich klaarmaakt ga ik net als gisteren thee voor hem en koffie voor mezelf halen. 
Er zijn ook konijnen en ik zou dit angora konijn best willen hebben
Het is inmiddels drie uur en we hebben allemaal wel wat trek. We vragen een tafel in het Mabel restaurant. Fiona heeft duidelijk honger en eet heel wat van haar pasta. Katja en Kevin delen een stuk quiche, Rick kiest fruit met worst en ik zachtgekookte eieren met creme fraiche en "kaviaar".
Nico is moe en ik neem hem op de arm. Hij legt zijn hoofdje tegen mijn schouder en valt bijna in slaap. Kennelijk ligt mijn schouder heel lekker. Fiona gaat nog even op een kunstgras veldje met haar bal spelen en dan is het genoeg geweest.
Fiona gaat weer in onze auto mee en doet meteen haar oogjes dicht. Vijf minuten later slaapt ze. Rick en ik besluiten dan maar een tijdje langs de kust te gaan rijden. Helaas is het heel mistig en kunnen we de golven maar nauwelijks zien.
Na zo'n drie kwartier rijden we terug en Fiona slaapt thuis nog even verder. Nico is net zo lang in slaap als zij. Tegen half zes maken we ze wakker, want we willen niet te laat gaan eten.
We gaan vanavond Vietnamees eten bij Hen. Daar zijn ze heel kindvriendelijk en het wordt een gezellige maaltijd. De kinderen vinden de garnalencrackers heerlijk en de rest van ons is zeer te spreken over het eten.
Mijn gehakt in druivenbladeren en lotuswortelsalade zijn heerlijk! Vooral die laatste, de lotuswortel is zo lekker fris en in de salade zitten ook garnalen. We smullen allemaal.
Fiona komt op mijn schoot zitten en het is duidelijk dat ze helemaal niet wil dat we morgen weggaan. Ik probeer haar te laten weten dat we elkaar over drie weken weer zullen zien, maar het concept van tijd is er nog niet.
Als Fiona na het eten met haar ouders in de auto moet, omdat wij terug naar het hotel gaan, komen de traantjes dan ook. Het is natuurlijk heel fijn dat ze zo dol op ons is, maar dat is zo zielig!
Zondag
We checken uit en laden alles in de auto. Dan gaan we als eerste naar Wawa. Hier tanken we en het is altijd weer bijzonder dat je dat in New Jersey niet zelf kunt doen. Het creeert wel extra werkgelegenheid.
Na nog een zak ijs over de drankjes in de koelbox te hebben gegooid rijden we door naar Starbucks. Daar krijgen we onze koffies overhandigd bij de drive thru.
Fiona staat al bij de stormdeur te kijken als we aan komen rijden. Ze heeft speciaal op mij gewacht om haar te helpen zich aan te kleden. Kleine Nico is ook wakker en ik krijg een schattig lachje. Vanochtend trok hij zich op aan het bad en stond opeens. Het zal niet lang duren voor hij loopt, denk ik.
Kevin voelt zich niet zo lekker en blijft bij Nico zodat die zijn ochtend dutje kan doen. Katja en Fiona gaan bij Rick en mij in de auto en we rijden naar het Capsized Cafe in Spring Lake. Dit is voor ons allemaal een nieuwe ontbijtplek.
Het is er gezellig en alle volwassenen bestellen een groente omelet met kaas. Fiona krijgt ei, spek en fruit. Terwijl we wachten tekent Rick een aantal van zijn stripfiguren. Ik probeer Bluey na te tekenen en dat lukt aardig. Het eten is erg lekker en zo vullend dat we geen lunch nodig zullen hebben.
Na het eten gaan we letterlijk even uitwaaien aan de kust. Mijn hemel wat een wind staat er! Maar een korte wandeling op de boardwalk van Sea Girt is wel erg leuk. Fiona stapt parmantig mee tot een windvlaag haar bijna om blaast. Dan heeft ze er genoeg van en lopen we terug naar de auto.
En dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. Dat levert weer wat traantjes op, maar gelukkig heeft Katja een leuk knutselwerkje om Fiona af te leiden. Onze Waze gaat aan en laat 3,5 uur rijtijd zien.
Als we over de imposante Delaware Memorial Bridge zijn gereden maken we een pit stop bij het Biden Center. Daarna rijden we in een stuk door naar huis waar we om kwart voor vier aankomen. Het is hier een heel stuk warmer, maar liefst 24 graden, maar net zo winderig als in New Jersey.
De Delaware Memorial Bridge
De Washington Mormoonse tempel
Gelukkig is de file op de andere weghelft
We halen alles uit de auto en pakken meteen uit. We merken allebei dat we moe zijn van het weekend en het lange rijden. We bestellen vroeg eten, dat van mij natuurlijk yakitori. Het is altijd weer zo lekker!
En dan ga ik wat tv shows kijken. Bed & Breakfast is weer begonnen, wat ik altijd een leuk programma vind. Alleen verbaast het me iedere keer weer hoeveel mensen met hun schoenen aan op bed gaan liggen. Wij dragen ueberhaupt geen schoenen in huis.
Allemaal een heel fijne week gewenst!
Een blauwe gaai heeft ons vogelhuisje gevonden!
8 reacties:
Wat een leuk weekend was dat.
Boer zoekt vrouw is ook weer begonnen.
Met je schoenen op bed snap ik ook niet. Wij trekken meteen als we binnenkomen onze schoenen uit, dat doen we ook in een hotel of b&b.
Fijne maandag.
Wat een heerlijk weekend! Ach, zo zielig dat Fiona verdrietig is bij jullie vertrek.
Schoenen doe ik niet persé uit in een hotelkamer maar ermee op bed liggen zou ik dan weer niet doen.
Wat fijn dat Fiona zo laat blijken dol op jullie te zijn. Heeft Nico nu rood haar? Zou wel heel mooi zijn.
Ik vind schoenen aan in huis al vies, laat staan op een bed. Bah!
Dat was zeker een heel fijn weekend en wat leuk dat de kleintjes zo dol op jullie zijn. Afscheid nemen is zeker voor Fiona weer moeilijk. Vanwege mijn steunzolen moet ik schoenen altijd aanhouden. Met slippers of pantoffels heb ik te weinig steun. Daar kunnen ook geen steunzolen in.
@Anja - Ja, ik heb Boer zoekt Vrouw ook weer bekeken.
@Petra - In een hotelkamer ook niet per se, maar ik vind een B&B meer het gevoel bij iemand thuis te zijn.
@Marion - Nico's haar lijkt rossig, maar hij heeft nog niet genoeg om te weten of het echt rood is.
@Wil - Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen en ik neem aan dat je ook niet met schoenen aan op bed gaat liggen.
Een reactie posten