Over een doodgewone donderdag

 Donderdag alweer, deze week vliegt voorbij. Van Fitbit krijg ik een slaapscore van 93 en dat is een record voor mij. Ik slaap inderdaad heel goed, maar word telkens wel met veel pijn wakker dus dat is minder. Ook vandaag is dat weer eerder dan Rick. 

We eten dan ook tegelijkertijd ontbijt en helaas voor Rick wil ik het geluid van het nieuws niet aan. Onze leider heeft weer eens wat gedaan en ik wil niet met die tronie op mijn netvlies de dag beginnen. Echt wegblijven van nieuws lukt niet, maar ik zoek het niet op. 

Na mijn ontbijt begin ik aan mijn cardio en heb daar al een groot deel van gedaan als we naar Starbucks vertrekken. Mijn koffie wordt weer eens zonder kaneelpoeder overhandigd. Er moeten drie dingen in mijn nitro brew: amandelmelk, suikervrije vanillesiroop en kaneelpoeder. Lijkt me echt niet zo moeilijk. 

Voor ik naar personal training vertrek maak ik wat foto's van bloemen en planten in onze tuin. Ook print ik het alfabet voor Saskia en Rileyuit . Sharon is daarin geinteresseerd om ook te doen voor de bruiloft van haar dochter. Straks wordt het nog een Amerikaanse traditie. 

Er is ons zon beloofd vandaag, maar daar is niets van te zien. Na de personal training ga ik naar H Mart. Daar koop ik vast paddenstoelen voor volgende week en sushi voor het happy hour vanavond. Dan zie ik dat hun mini paprika's afgeprijsd zijn en zo maar liefst $6 goedkoper zijn dan bij Whole Foods!

Bij Whole Foods heb ik ook een paar dingen nodig en dan haast ik me naar huis. Ik heb nog net tijd om me op te frissen voor Judith belt. We hebben weer een gezellige virtuele lunch samen. Dat uur gaat altijd zo snel!

Het is nog steeds bewolkt en ik besluit Vienna in te gaan. Daar maak ik nog wat foto's van korenbloemen met bijtjes erop. Er lukken er maar twee, de bijtjes zijn heel snel. 

Vorige week at ik de laatste bonbon van degenen, die ik voor Kerst kreeg. Ik wil altijd wel wat in huis hebben voor het geval dat ik er zin in heb. Cocoa Vienna heeft suikervrije bonbons, die heel lekker zijn. Ik koop er een tiental van en eet meteen een van de met pepermunt gevulde chocolaatjes op. Die zijn mijn favoriet. 

Thuis ververs ik de nektar in de kolibrie voeders. Ook vul ik het camera vogelhuisje met het pittige zaad. Dan wrijf ik per ongeluk in mijn oog en dat voelt niet zo prettig! Dat spul is echt scherp.

Ook vandaag is er razendsnel bezoek

En dan gebeurt er een wonder, de zon komt zowaar door! Ik ga meteen voor het huis zitten en Lorraine komt even buurten. We hebben het over de bruiloft waar zij ook heen komen. Patricia kan wel op Orion passen en daar had ik niet op gerekend. Ik ben blij dat hij niet naar de kennel hoeft. 

Donderdag is natuurlijk happy hour met Christine en Chuck. We hebben sushi als snack, die van Rick met paling waar hij dol op is en die van mij met zalm. Chuck laat foto's zien van enkele centimeters hagel, die niet ver van hen vandaan tijdens een onweersbui viel. Het ziet er onwerkelijk uit!

Na later dan gewoonlijk afscheid van hen genomen te hebben bestel ik mijn yakitori van Genki. Rick haalt Peruviaanse kip van een nieuw restaurant in Vienna. Hij is er maar matig over te spreken dus dat was eens maar nooit weer.