Over een weekend genieten van de kleinkinderen

Zaterdag 

De zon wekt me al om half zes en ik merk aan Rick dat hij ook wakker is. Vannacht doen we de gordijnen toch maar dicht. 

Om kwart voor zeven houden we ons bed voor gezien en gaat Rick in de lobby thee en koffie halen. Ik maak me intussen klaar voor de dag. 

Als Rick dat ook gedaan heeft halen we koffies van Starbucks. Katja is al bezig omeletten voor ons te maken als we aankomen. 

Na het ontbijt is het de bedoeling dat wij Fiona en Nico op sleeptouw nemen, zodat Katja en Kevin eindelijk naar boven kunnen verhuizen. 

Vroeger droeg ik Saskia altijd in een draagdoek en Katja heeft er een. Ik probeer hem met Nico en die vindt het helemaal goed. Dat is veel beter voor mijn rug. 

Een onzichtbare "booboo" waar een pleister op moet

Net na tienen zeggen we Katja en Kevin gedag en gaan naar het aquarium in Point Pleasant. Rick en Kevin hebben ons autostoeltje voor Nico ook geïnstalleerd. 

Bij dit Jenkinson aquarium zijn we al meerdere keren geweest en Fiona weet er de weg. Nico kijkt zijn oogjes uit en dan is hij opeens in slaap.  Die draagdoek is ideaal. 

Rick heeft het een stuk zwaarder met zijn kleindochter. Die hangt aan zijn been en klautert overal op, maar ze vindt het zoals altijd prachtig de dieren te zien. 

Natuurlijk kunnen we het aquarium niet verlaten zonder een knuffeldier uit te zoeken. Fiona vindt een schattig schildpadje dat ze Angie noemt. Heel lief kiest ze voor slapende Nico een pinguïn uit. 

Het is inmiddels na twaalven en we gaan op zoek naar een restaurant. Het wordt Morell's Tiki bar met uitzicht op het strand. 

Rick neemt een Mahi Mahi wrap, ik een tonijn bowl en de kinderen smullen beiden van kipnuggets. Er is live muziek en dat vinden de kleintjes ook erg leuk. 

Point Pleasant heeft een heel leuke boardwalk met allerlei spelletjes. Fiona doet er een waar ze een penguin op moet pakken en wint zo een eendje. 

De zon schijnt fel en het wordt best warm. We hebben niets mee qua zonnebrand of hoedjes voor de kinderen. Gelukkig staan we naast een zaak, die dat allemaal wel heeft. 

We kopen kinder zonnebrandcreme, een schattig hoedje voor Nico en Fiona wil een veel te grote pet met een axolotl erop. Prima, zolang haar gezichtje maar in de schaduw is. 

We lopen even terug naar de auto om iedereen in te smeren en Nico een schone luier te geven en gaan vervolgens naar de kinderattracties. Rick werpt zich op om in het hondje en het piratenschip te gaan met Fiona. Hij past bijna niet in die laatste dus dat wordt een ongemakkelijk ritje. 

i

Rick heeft zich genoeg in allerlei bochten gewrongen en we besluiten met zijn vieren een ritje met de trein te doen. Beide kinderen vinden dat leuk, Nico kijkt zijn oogjes uit. 

Als laatste gaat Fiona een ritje in een orka maken. Daar kan ze zelf in en volgend jaar kan dat ook met de andere attracties. Ze is nu nog net niet lang genoeg. 

S's a

We hebben dorst gekregen en natuurlijk hoort er een ijsje bij het strand. Rick laat Fiona een blauw ijsje kiezen wat een knalblauw gezichtje oplevert. 

Rick heeft alleen dorst en ik neem een klein caramel ijsje dat ik met Nico deel. Hij vindt het lekker, maar heeft nog niet veel ijs gegeten en eet voorzichtig. 

IJs smaak kiezen

We zoeken de auto weer op en binnen de kortste keren slaapt Fiona. Nico doet er wat langer over, maar slaapt dan ook lekker. 

Rick en ik rijden rond en zien leuke huizen. Het zijn van die echte strandhuizen met gestreepte luifels. Het is leuk en we houden het zo'n anderhalf uur vol. 

Dan rijden we terug naar Katja en Kevin. Het is vijf uur en was een drukke, maar superleuke dag met de kinderen. Katja en Kevin hebben ook veel kunnen doen. 

Voor het avondeten gaan we naar Klein's aan het water. Ze zeggen een half uur wachttijd, maar dat loopt uit tot bijna een uur. Gelukkig zijn de kinderen engeltjes. 

Als we eindelijk een tafel hebben is de bediening gelukkig heel attent. Het eten is ook goed (sushi voor mij) en we gaan tevreden terug naar huis/hotel al is het veel te laat voor de kinderen. 

Zondag

De dichte gordijnen hebben wel iets geholpen, maar nog worden we vroeg wakker in de lichte kamer. 

Rick haalt weer koffie en thee. Het ontbijt hier is een stuk minder dan dat van de Residence Inn meldt hij. Dat deert ons niet, want we eten hier niet. 

Na onze douches pakken we in en checken uit. Dan halen we koffies bij Starbucks en vervolgens wat meer kaas en spinazie voor het ontbijt bij Wegmans. 

Dan tanken we nog even en gaan vervolgens naar het huis. Daar wachten twee enthousiaste kleintjes ons op. Nico heeft zich echt aan mij gehecht gisteren. 

Katja maakt roerei en ik roerbak groentes en paddenstoelen. Daar hebben we nog gerookte zalm bij en het is smullen geblazen. 

Het is heerlijk weer en Rick en ik nemen Fiona mee op haar Woom fietsje. Dat heeft geen trappers, maar ze haalt regelmatig haar voetjes van de grond en balanceert dan al rijdend heel goed. 

Op haar driewieler fietsje leert Fiona trappen en op dit fietsje haar evenwicht bewaren. Rick en ik denken er nu over haar een fietsje voor haar verjaardag te geven. 

Als Fiona genoeg gefietst heeft vindt ze een stuk asfalt dat ze Henry noemt. Dan wordt een mierenhoop grondig geïnspecteerd. Wat is dit toch een heerlijke leeftijd! 

Terug in huis gaat Rick Katja en Kevin helpen de Peloton fiets naar boven te slepen. Ik blijf beneden met een moeie Nico en Fiona, die haar letters oefent. 

Nico wil alleen maar bij mij zijn op het moment. Hij valt dan ook prompt op mijn schouder in slaap. Ik was nog een beetje bang dat ik met hem niet zo'n band zou hebben als met Fiona, maar ik denk dat dat helemaal goed komt. 

Als de anderen klaar zijn blijven we nog even praten. Dan wordt Nico wakker en dat is ons teken om afscheid te nemen. 

Nico wil echter helemaal niet weg van mij en huilt echte traantjes. Oh jee, nu hebben we twee huilende kinderen als we weggaan. Dat is niet makkelijk. 

Maar Katja en Kevin nemen de kinderen mee naar buiten en zwaaien ons uit. Zelfs Nico zwaait mee wat nieuw is voor hem. 

Eenmaal goed op weg bellen we met Saskia om te horen hoe het met het plannen van de bruiloft gaat. Er zijn nog wel een paar dingen die geregeld moeten worden, maar verder is alles goed. 

We stoppen bij het Biden Center voor een pit stop en wat te eten. Ik kies twee gekookte eieren en spinazie van Pret A Manger. 

Dat doet me aan mijn jeugd denken toen gekookte eieren, spinazie en aardappels regelmatig op het menu stonden. Als ik dat aan Rick vertel vindt hij dat een vreemde combinatie. 

Hoe dichter we bij Washington komen hoe drukker het verkeer. Op de Beltway, de ringweg van Washington, is het file rijden geblazen. 

Daarom is het zo stressvol dit traject te rijden. Zonder verkeer zou het drie uur en een kwartier zijn. Goed te doen, maar met files wordt het tussen de vier en vijf uur. 

Enfin, dankzij Rick komen we weer heelhuids thuis. Daar wacht me een verlaat Moederdag cadeautje van Katja, een armbandje met Mammie erop. Het staat heel goed bij mijn Omi bandje. Die Little Word Project armbandjes zijn op het moment helemaal in.

We zijn allebei gaar van de rit en moe van het weekend. We laten dus eten bezorgen. Ik denk er even over om Chinees te bestellen, maar nee, de yakitori is te lekker!

En nu is het tijd voor Top Chef en Boer Zoekt Vrouw. Allemaal een heel fijne week gewenst!