Om half zes gaat Ricks telefoon wekker en hij wordt er niet wakker door. Hij heeft het volume dan ook wel heel laag gezet om mij niet te storen, maar gelukkig voor hem word ik er toch door gewekt. Rick heeft een enorm belangrijk evenement in Washington waar hij om zeven uur moet zijn.
Als ik me er eenmaal van verzekerd heb dat Rick op is, val ik weer in slaap. Pas tegen negenen word ik weer wakker en het neemt even voor ik mezelf ertoe kan zetten de kou te trotseren en mijn warme bed te verlaten. We hebben vannacht het koude record voor 4 maart verbroken. Het kwik zakte tot maar liefst -18 graden!
Veel warmer dan dat is het niet als ik Cosmo uitlaat. En, wauw, -18 met wat wind is echt heel erg koud kan ik melden! Gelukkig vindt Cosmo dat kennelijk ook en doet zijn behoeftes gauw. Ik sprint letterlijk terug naar binnen!
Gauw maak ik een paar warme koppen koffie en wafels voor mijn ontbijt. Dan ga ik bijtijds naar de sportschool, want de wegen zien er nog heel slecht uit. Ik neem de hoofdwegen, maar ben verbaasd hoe slecht die zelfs nog zijn. Maar goed dat de scholen gesloten zijn! De budgets voor sneeuwruimen hier zijn op en het zout ook bijna.
Rijden op gladde wegen maakt mij enorm nerveus en op de radio hoor ik van het ene na het andere ongeluk. Zonder kleerscheuren kom ik bij Anytime Fitness aan en vind daar gelukkig nog een parkeerplaats in de overdekte garage.
Sharon is er ook al en na even opwarmen beginnen we aan het uur personal training. Sharon vertelt dat zij verkouden is en iemand anders komt binnen, die net beter is van buikgriep. Ik besluit ter plekke na de personal training de sportschool voor de rest van de week links te laten liggen. Ziek worden net voor een reis wil ik natuurlijk voorkomen!
Op de terugweg naar huis zijn de wegen door de zon al gelukkig een stuk beter. Op de elliptical en al Downton Abbey kijkend (het lijkt wel een goed boek wat ik niet weg kan leggen!) krijg ik mijn 10000 stappen voor vandaag bij elkaar. Ik had nog ambities om op sneeuwschoenen te gaan lopen met Cosmo op het W&OD pad, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe zetten langer dan een paar minuten in deze kou te lopen!
Net als ik klaar ben en onder de douche wil springen gaat de telefoon. Het is Annette in Texas en zij vertelt dat ze graag hierheen wil komen. Super leuk! We bespreken data en nu komt ze de eerste week van april. Ik zie er enorm naar uit haar weer te zien en natuurlijk ook onze mooie stad te laten zien. Het is al 33 jaar geleden dat Annette in Washington was en de stad is heel erg veranderd sindsdien. Fijn vooruitzicht, dus!
Annette en ik zijn ook goede kletsers dus het is al ruim lunchtijd geweest als we ophangen. Gauw bel ik Plaka Grill en haal hun avgolemono soep op. Die is zo lekker en licht en perfect voor dit koude weer.
Saskia en ik vullen de laatste formulieren voor haar inschrijven bij VCU in. Die kunnen na handtekeningen van Rick nu weggestuurd worden. Toch blijft het een vreemd gevoel dat mijn "kleintje" nu volgend schooljaar echt niet meer thuis zal wonen.
Ook vandaag is er weer een prachtige zonsondergang. Ik neem Cosmo mee voor een korte wandeling en maak een paar foto's. Maar zelfs in die korte tijd ben ik alweer verkleumd. Mijn hemel, ik ben echt helemaal klaar met deze kou! Dit is zo ongekend voor dit gebied!
9 reacties:
Eng hoor die gladde wegen. Wat een kou, we gaan nu toch hopelijk de goede kant uit?!
Gezellig dat Annette in April komt logeren, iets om naar uit te kijken!
Ik kan me goed voorstellen dat je de winter he-le-maal zat bent! Zo raar het klimaat dit jaar, wij hebben juist een hele milde winter gehad.
Ja, dat lege nest zal heel raar zijn volgend schooljaar. Maar Rick & jij zullen het (na het wennen) ook best gezellig hebben met z'n tweetjes.
Pfff ik zou ook helemaal klaar zijn met de kou. en leuk vooruitzicht dat A. in april jullie kant op komt. Gezellig.
Ik ben in ieder geval heel blij met jouw weerbericht bij je blog; zo kijk ik elke dag even wat het weer is voor mijn dochter met gezin en kan actueel naar ze reageren.
Bij ons is de overgang naar de universiteit veel geleidelijker omdat ze relatief veel dichterbij zijn, en ook al gaan ze uit huis, komen ze meestal nog lang met de was ergens in het weekend naar huis en heb je niet het gevoel dat ze al direct uit huis zijn.
Wat een verschil met ons... hier is de lente echt al begonnen.. en bij jullie zo kou..
Wat ontzettend leuk dat Saskia is aangenomen bij de universiteit van haar keuze... Gefeliciteerd!!!!
Echt nog heel koud bij jullie zeg! Rick geen snowboots? Met al die sneeuw? In welke schoenen ruimt hij bv sneeuw dan (out of curiosity).
Rijden jullie wel met winterbanden? Dat scheelt enorm met gladheid en sneeuw. Die van mij gaan er morgen weer vanaf, weinig aan gehad deze winter (alhoewel ze ook goed helpen bij aquaplanning).
Jammer dat Petra niet meer blogged. Zij kon altijd komisch en smakelijk schrijven ook.... Jij mag nooit stoppen in ieder geval :-)
Veel sterkte met de koude temperaturen.
Groetjes, Evelyn
Kan me voorstellen dat je het zat bent, dat koude weer.
Nou nog een paar weken en dan bloeien de bloesems weer en ben je dit alweer vergeten,
Veel plezier in Portugal.
Grt Marielle
Gelukkig is de temperatuur vandaag boven 0, dat zal wel warm aanvoelen na die ontzettende kou van gisteren. Gelukkig dat Cosmo ook geen zin had om in die kou te lopen.
Ongelooflijk het verschil inweer. Ik zat vandaag met 12 graden in mijn topje in de tuin (en dat in maart in NL). Ik heb echt genoten vandaag wandelen met Stitch, zitten in de zon en tot slot zonsondergang in Scheveningen en lekker gegeten bij de Griek. Top vrije dag. Kan er weer tegen aan met nog 2 werkdagen te gaan. Weekend vrij en kans op 15 graden.
Maar vindt jouw sneeuw foto's wel mooi en wat leuk dat Annette overkomt in april lekker samen de stad in. Genieten hoor. Mijn moeder zei het ook vandaag wat gezellig de dames samen op stap.
Liefs Naomi
Een reactie posten