De lente in huis halen

Om zes uur schrik ik wakker uit een diepe droom, omdat ik vaag "Mammie" hoor.  Inderdaad staat Saskia naast mijn bed.  Of ze vandaag een "mental health day" mag nemen.  Ik protesteer nog flink, maar ze wil echt niet naar school en tja, ik kan haar er moeilijk aan haar haren heenslepen.  Ik bel dus maar weer eens die voicemail met de vriendelijke attendance lady om Saskia ziek te melden.

Daarna val ik al gauw weer in slaap en een paar uur later sta ik vol energie op.  Ja, je leest het goed, vol energie.  Met dit lenteachtige weer voel ik me zoveel beter!  Ik heb me dan ook voorgenomen alle tekenen van de winter uit huis en tuin te verwijderen vandaag.

Mijn eerste daad is dan ook om sneeuwpoppen en Valentijnshartjes beneden op te ruimen.  Pas daarna maak ik koffie en ontbijt.  Buiten zingt "ons" cardinaaltje weer heel enthousiast, ik kan daar niet genoeg van krijgen.

Saskia komt ook langzaamaan in het land der levenden en ik draag haar op deze "mental health day" dan te gebruiken voor haar kamer en berg was.  Gelukkig komt daar geen protest op en niet veel later gaat de muziek boven aan en zingt Saskia luidkeels mee, een teken dat er opgeruimd wordt.  Misschien ga ik dat volgend jaar toch wel missen...

Zelf heb ik mijn zelf aangepaste Max Capacity Training op mijn sportprogramma staan.  Daar heb ik een enorme hekel aan en het duurt even voor ik me ertoe kan zetten.  Maar dan zet ik een leuke show aan en doe de 32 minuten en  acht oefeningen met gewichten.  Zoals altijd gaat het prima, maar ben ik ook weer superblij als het klaar is!

Met die routine krijg ik maar weinig stappen op mijn Fitbit en het is heerlijk lenteweer.  Tijd om Cosmo aan te lijnen voor een lange wandeling door de buurt.  Langzaamaan begint veel uit te lopen en krokussen, sneeuwvlokjes en enkele narcissen staan in bloei.

Terug thuis zie ik buurvrouw Lorraine in haar tuin bezig.  Zij wijst op Saskia's auto op de oprit en vertelt dat zij haar jongste, die twee jaar jonger is dan Saskia, ook niet naar school krijgt.  Ik denk om dezelfde redenen, de dames hebben teveel academisch hooi op hun vork genomen, hoewel Saskia's cijfers mede dankzij de bijlessen zeer veel beter zijn dan vorig kwartaal.

Lorraine vertelt ook dat na twintig ziekmeldingen de school nu een doktersverklaring vraagt.  Ik vind dat helemaal prima en vertel Saskia dat zodra ik weer binnen ben.  Misschien dat dat een stok achter de deur gaat zijn om wel naar school te gaan als ze zich goed genoeg voelt!

Intussen heb ik buiten in de voortuin de sneeuwpop vlaggen en deurversieringen vervangen door "Welcome Spring" gezellige decoraties.  Nu moet Moeder Natuur daar toch naar luisteren??  Ook op het deck haal ik de "Engel" vlag van Kerst eindelijk binnen en vervang hem met een vlag met vlinders.

Voor ik alles binnen ook vrolijk lenteachtig maak ga ik lunch halen bij Noodles & Company.  Ik bestel online en dit keer eens de penne rosa met pittige tomatensaus, feta, champignons en verschillende groentes.  Ook dit gerecht is erg lekker!

Dan haal ik de ladder naar de zolder naar beneden en breng de winterspullen met graagte naar boven en de lentespullen naar beneden.  Snickers en Flapjack gaan ook blij naar boven, gelukkig weet ik nu dat ze daar geen ongewenste bezoekers zoals vliegende eekhoorns meer zijn.

Binnen een paar minuten zien de family room en keuken er weer vrolijk uit.  Er moeten alleen nog wat bloemen bijkomen.  Die haal ik bij Safeway en het plaatje is compleet.  Wat een verademing, grappig toch, want het blijft toch dezelfde kamer en keuken, maar die paar kleurige dingen maken zo'n verschil!

De zon schijnt vrolijk en Chris sms-t dat zij en PJ wel zin hebben in een wandeling  Nou, dat laten Cosmo en ik ons geen tweede keer zeggen.  Ik moet altijd wel lachen om de honden.  Een halve minuut zijn ze helemaal enthousiast elkaar weer te zien en daarna negeren ze elkaar compleet.

Dat is niet het geval met Chris en mij, er is geen gebrek aan gesprekstof.  Ik moet zeggen dat ik het heel leuk vind haar na zoveel jaren een stuk beter te leren kennen.  We waren altijd al vriendinnen, maar nu gaat dat een stapje hoger en leren we dingen van elkaar, die je, als je elkaar maar af en toe ziet, niet vertelt.

Na drie kwartier en meer dan tienduizend stappen inmiddels, ondanks dat ik geen cardio sport heb gedaan vandaag, ben ik weer thuis.  Rick is inmiddels ook terug uit North Carolina.  Hij stelt voor te gaan eten bij Coastal Flats in Fairfax Corner.  Lekker zomers en ook  erg populair, dus we gaan vroeg.

Ondanks het vroege uur moeten we een kwartiertje wachten op een tafeltje.  We drinken dan maar even iets in de bar.   Niet veel later kunnen we plaatsnemen en delen we de gevulde eieren, die hier zo lekker zijn!  Ik neem daarna een tonijnsalade, enorm lekker en Ricks kipgerecht is dat ook.

Zo is weer een weekend begonnen.  We hebben leuke plannen, dus ik zie ernaar uit.