Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, maart 31, 2014

Annette komt aan

Al vroeg word ik door de telefoon gewekt.  Saskia belt dat ze weer hoofdpijn heeft en wil naar huis komen. Eenmaal thuis blijkt dat er veel meer aan de hand was.  Verder kan ik er hier niet over uitwijden, maar Saskia gaat door een erg moeilijke periode. Natuurlijk blijft ze daardoor weer thuis uit school.


Na mijn ontbijt ga ik naar de sportschool voor mijn personal training uur met Sharon.  Dat gaat weer lekker snel.  Gewoonlijk doe ik na afloop nog een half uur cardio, maar vandaag is er teveel gaande daarvoor.  Ik hoop mijn tienduizend stappen met Cosmo wandelend en "gewoon" bij elkaar te rapen vandaag.

Thuis is Kai inmiddels ook op.  Ik maak me gauw klaar en dan gaan we samen lunchen bij Le Pain Quotidien.  Het is ook goed om Kai even alleen te hebben en over zijn toekomstplannen te praten.  Hij heeft nog flink wat werk te doen voor zijn graduation, want heeft heel wat hooi op zijn vork genomen dit semester.  

Als hij klaar is met college zal hij eerst weer een tijdje thuis komen wonen.  Hij heeft voorlopig ook vertaalwerk dat goed verdient en hij kan dan de tijd nemen om te bedenken wat hij verder wil doen.  Dat zal of een tolkenstudie zijn of iets anders op vertaalgebied.  

Het eten is ook weer heel lekker, ik heb de kip pot au feu, altijd een favoriet en een hibiscus drankje dat ook erg smakelijk is.  Kai's quiche lorraine ziet er ook super uit.  Na het eten vertrekt Kai meteen weer naar Richmond.  De laatste loodjes nu voor hem, die zeker als "loden" klinken!

Cosmo heeft wel weer eens een lekkere wandeling nodig.  Het weer is onvoorstelbaar mooi na de sneeuw gisteren (die zelfs voor de meteorologen een raadsel was).  Ik hoef zelfs geen jas aan. Ik probeer een cache te vinden in ons plaatselijke park, maar die is nergens te bekennen, ondanks dat anderen hem makkelijk vonden in februari.

Na de wandeling rijd ik naar Safeway om wat nieuwe bloemen te kopen.  Ik koop een bos oranje tulpen en een bosje narcissen voor in Annette's kamer.  Ook zie ik kleine plantjes, waarvan ik er een koop om degene, die bij ons al jaren staat te verpieteren, te vervangen. 

Dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan om Annette op te halen.  Zij is hierheen gevlogen uit San Antonio.  De laatste keer dat Annette in Washington was was 1980, dus ik heb haar heel wat te laten zien.  We vinden elkaar makkelijk bij de bagage band.

Op weg naar huis kletsen we heel gezellig bij.  Rick is al thuis en we bedenken waar we willen gaan eten.  de keuze valt op Four Sisters.  We beginnen met hun lekkere loempia's.  Annette en ik bestellen gerechten met rijstpapier "pannenkoekjes", mijn favorieten.  Het smaakt allemaal heerlijk.

De rest van de avond kletsen we lekker en Annette leert onze huisdieren kennen.  Morgen gaan we een deel van Washington verkennen. 


11 reacties:

Ineke zei

Wat vervelend voor Saskia, sterkte voor haar (en voor jullie).
Fijne dagen met Annette.

Anoniem zei

Hoi Petra,
Wat leuk dat Kai een studie tolken wil gaan doen. Kun je in de VS de studie tolken los volgen van de studie vertaler?
Ikzelf ga (op mijn 41e!) binnenkort beginnen aan de studie tolk/vertaler (Engels), 4 jarige studie, deze is gecombineerd eerst drie jaar vertalen en laatste jaar tolken.
Wens Kai veel succes!

groetjes Monique

Jort & Suus - On the road zei

Wat ontzettend balen voor Saskia. Ik hoop dat het allemaal snel weer beter gaat.
Veel plezier met Annette!
Groetjes

Anoniem zei

Petra, die rondleiding in Washington die je gaat geven aan Anette zal haar duidelijk laten zien dat op 34 jaar tijd heel wat verandert is in de hoofdstad.
Wijzelf waren daar in 1988 en daardoor volg ik met veel belangstelling jouw verslagen over W.
In ieder geval voor jullie samen aangename dagen gewenst en groeten van Hilde uit B.

Anoniem zei

Wat vervelend voor Saskia. Sterkte!

Veel plezier met Annette. Ze voelt zich zo te zien al helemaal thuis bij jullie.
Groetjes Anja L.

Marie zei

Hallo Petra, ik blijf graag met je meelezen maar heb de laatste tijd niet meer gereageerd. Mijn excuses daarvoor. Ik wil Saskia en jullie als ouders heel veel sterkte en kracht wensen met alles wat er op dit moment speelt. Ik vind het erg om te horen dat het met je jongste op dit moment niet zo goed gaat. Ik hoop dat alles snel weer op z'n pootjes komt. Lieve groet uit Zug

Anoniem zei

Wat vervelend dat Saskia zo'n moeilijke periode moet door maken.En voor jou en Rick net zo want je wil haar zo graag helpen meer staat in feite machteloos. Ook ik heb dat mee gemaakt en mijn dochter was toen al 22, het waren wel andere omstandigheden, maar toch.
Nog even en dan kan ze deze nare tijd achter zich laten en begint ze aan een hele nieuwe fase in haar leven. Daar moet ze maar naar uitkijken.Even doorbijten dus.Ik wens jullie heel veel sterkte en geniet van de fijne momenten in jullie leven.
En zeker nu Annette er is.
Groetjes
Wil

jolanda zei

Wat naar voor Saskia, zo had ze haar laatste maanden op high school vast niet voorgesteld. Aan de andere kant, het zijn nog maar maanden voor ze van haar kwellingen af is. Misschien geeft die gedachte wat rust om afstand te (gaan) nemen en haar verwachtingen bij te stellen. Ik heb het je al eens eerder gezegd; ik zie zoveel overeenkomsten tussen Saskia en mijn zus. Heeft Saskia die psychotherapie nog? Het heeft mijn zus wel geleerd om haar grenzen te markeren en spanning een plaats te geven zonder dat ze lam in bed ligt van de migraine.

Gezellig dat Kai weer thuis komt, al zal dat best weer wennen zijn. Jullie wonen natuurlijk wel gunstig voor vertaalwerk in de overheidssector.

Anja zei

Wat vervelend voor Saskia, sterkte voor jullie allemaal!! Fijne tijd samen met Annete!

Petra zei

@Ineke - Dank je

@Monique - Wauw wat goed van je! We moeten ons nog verdiepen in wat de mogelijkheden hier zijn. We kunnen er niet veel over vinden.

@Suus - Dank je.

@Hilde - Inderdaad is de stad bijna niet te herkennen van toen wij hier in 1983 heenkwmamen en nu

@Anja - Ja, het is meteen heel gemakkelijk

@Marie - Dank je voor je berichtje. Er wordt nu veel aan gedaan ook op school om Saskia te helpen dus hopelijk gaat het vanaf nu beter.

@Wil - Ja, nog een paar maanden, maar het is natuurlijk wel jammer dat haar laatste jaar op die school zo stressvol is.

@Jolanda - Inderdaad, ik vind het jammer dat ze straks weinig fijne herinneringen aan haar laatste high school jaar zal hebben. Hopelijk gaat ze straks nog wel een leuke Prom hebben.

@Anja - Dank je

Becs zei

Oh wat naar voor Saskia, ik hoop dat ze snel door deze moeilijke periode heen is. Hele fijne dagen gewenst!!