Vrijdag belde ik mijn artsenpraktijk om een afspraak te maken voor bloedprikken om te kijken of medicijnen aan zijn geslagen. Dat kon niet, kreeg ik te horen, de nurse practitioner wilde me eerst nog in persoon zien en daarna zou ik bloed kunnen laten prikken. Ik maakte dus maar een afspraak met haar.
Toch zat dat me niet lekker. Wij hebben dit jaar een vrij grote eigen bijdrage, die voldaan moet worden voor de verzekering uitbetaalt. Ik heb geen zin om voor niets geld uit te gaan geven en belde terug dat ik niets met de nurse practitioner te bespreken had en daarom echt eerst die bloedtest wilde laten doen.
De receptioniste was niet gemachtigd dat te veranderen, maar ze zou een bericht aan de nurse practitioner sturen. Een half uur later al kreeg ik een telefoontje terug. Niet van de nurse practitioner, maar van ene Kevin, die mijn opmerkingen had gelezen en toch nog eens wilde benadrukken dat ik echt eerst de np moest zien. Nogmaals legde ik uit dat wat mij betreft alle logica daar ontbrak en hij beloofde (want had dat duidelijk nog niet gedaan) het met de np te bespreken, pfff!!
Vrijdagavond miste ik het telefoontje en in de voicemail zei hij alleen dat hij belde. Meteen bij het opstaan vanochtend besluit ik dus, helemaal strijdklaar, de praktijk weer op te bellen. Net als ik mijn telefoon opneem zie ik hun nummer verschijnen.
Voorbereid op nog meer soebatten neem ik op. Het is Kevin weer en na vriendelijke begroetingen zijn zijn eerste woorden: "You were right!" Hallelujah! De maandag begint goed. Ik maak de afspraak om bloed af te nemen en pas als de uitslag bekend is zal de np bekijken of ik een afspraak met haar moet maken. Soms moet je zo op je strepen staan!
Met toch een overwinningsgevoel ga ik naar beneden. Saskia heeft vandaag twee proefwerken en vertrekt wat nerveus. Na mijn ontbijt ga ik naar de sportschool waar Sharon me al opwacht. Tijdens de rigoureuze gewichtenroutine, die zij weer voor mij klaar heeft, kletsen we bij.
Sharons oudste en Katja hebben elkaar een paar weken geleden gezien. Zij zijn even oud en hij was ook vorig jaar klaar met college. Net als Katja worstelt Casey met dit eerste jaar uit school en op eigen benen.
Bijna iedere avond en vaak ook overdag sms ik met Katja, die niet goed in haar vel zit. Ze voelt zich eenzaam en de baan, die ze heeft, is natuurlijk niet wat ze echt wil. Ik vind het wel moeilijk mijn gewoonlijk zo evenwichtige dochter zo ongelukkig te weten, maar hopelijk kan ze zich eraan vasthouden dat het tijdelijk is.
Na nog een half uur cardio tot ik 5000 stappen heb op mijn Fitbit ga ik huiswaarts. Het is een prachtige zonnige, maar winters koude dag met maar net boven het vriespunt. Ik heb zo'n genoeg van mijn winterkleding, maar ja, haal toch maar weer een trui en broek uit mijn kast om aan te doen.
Voor de lunch heb ik ook zin in iets warms en bestel de meergranen linguini van Noodles & Company. Die heb ik nog nooit geprobeerd, maar het is heel erg lekker met verschillende groentes en Parmezaanse kaas.
Al de hele dag zie ik allerlei foto's van president Obama met minister-president Rutte bij het Rijksmuseum. Wel een bijzonder bezoek, want hij is de eerste zittende Amerikaanse president, die Amsterdam bezoekt. En dan op een foto met de Nachtwacht, prachtig, toch?
Van Annette zie ik op Facebook de live stream van de vele staatshoofden, die aankomen voor het diner in Huis ten Bosch. Die ga ik kijken, ook al heb ik van alles anders te doen. Het is toch wel erg leuk om onze president daar met het Nederlandse koningspaar te zien lachen en praten!
Rick komt vroeg thuis en we bestellen kabobs van Friends als avondeten. Dan lekker The Voice battles kijken en maar afwachten hoe en wat met de voorspelde sneeuw morgen. Hopelijk is dat toch echt winter's laatste zucht!
11 reacties:
Groot gelijk dat je hebt volgehouden om niet eerst langs de nurse practitioner te gaan gaan!
Wat een mooie jurk en wat ziet Saskia er goed uit!
Heeft ze die jurk dan online besteld? Knap hoor, want hij zit super!
Ja, wat een gedoe weer zeg, met de np, mooi dat het gelukt is.
Sterkte met de sneeuw...
Ik kan een beetje met je meevoelen wat betreft je oudste. Gelukkig heeft die van ons z'n vriendin, dus niet zo eenzaam, maar de sfeer op z'n werk is soms toch wel heel moeilijk (plus de baan is heel erg veeleisend, vaak 7 dagen per week) en ik heb ook al een luisterend oor moeten geven aan een aantal gedeprimeerde telefoontjes. Je voelt je dan zo machteloos als ouder.
Die jurk staat Saskia prachtig!
Ik kan goed geloven dat je erg meevoelt met Katja nu ze zich wat minder voelt wat hopelijk maar tijdelijk is.
Dat Obama nu in Nederland is en deze avond naar Brussel komt is hier ook 'groot nieuws'. Vanaf morgen is Brussel de meest beveiligde stad van Europa! en zal het onmogelijk zijn om hem in levende lijve te zien. Wij bekijken het zeker en vast op tv met veel belangstelling.
Groeten van Hilde uit B.
Ik kan me goed voorstellen dat je zorgen hebt over Katja, het is zo moeilijk om in je eentje je weg te vinden.
Wat een prachtige jurk heeft Saskia, het lijkt wel een bruidje.
Het is inderdaad heel bijzonder dat we Barack zo dicht bij op visite hebben. Het is wel vermakelijk om het hele circus op tv te zien. Het mag wat kosten!
Sterkte met de laatste stuiptrekkingen van de winter.
Groet, Bea
Na al die jaren van school is het moeilijk op je plek in the real world te vinden. Dat gaat toch met horten en stoten, en een eerste baan is meestal niet je droombaan. Hier hetzelfde. Ze moeten er toch zelf door.
Hopelijk doet Saskia het verder goed op school, en ook volgend jaar. Ook weer zo'n omschakeling die eraan komt.
Annemiek
Mooie jurk voor Saskia. Begrijp je volkomen over Katja.Ze zien er tegenop als ze moeten gaan werken.Worden met recht in het diepe gegooid. Ik had het met Mike toen hij klaar was in Delft.Het studentenleven is voorbij.Voor hem extra moeilijk, kon met zijn opleiding geen baan vinden.Tijdelijk bij een uitzendbureau gewerkt en is na een paar maanden bij een ICT-bedrijf aangenomen, die zaten te springen om met mensen met een universitaire studie. Al was het helemaal niet zijn afstudeerrichting; civiele techniek. Hij werkt er nu ruim 15 jaar en heeft het enorm getroffen.
Wat een omslachtig gedoe met dat bloedprikken. Ik moest eerst om de 3 maanden en nu 1 keer per jaar.Krijg netjes een oproep met formulier en kan gelijk laten prikken. Een paar dagen later, als de uitslagen binnen zijn, heb ik dan een gesprek met de nurse practioner.
Heb het bezoek van Obama helemaal gevolgd. Vanaf de tv foto's genomen, zijn natuurlijk niet allemaal even scherp. En omdat Huis ten Bosch zo vlakbij is vlogen er gisteren de hele avond helikopters boven ons hoofd.
Ook nu nog trouwens.
De New York Times plaatst vandaag een grote foto van het bezoek aan het Rijksmuseum.
Hoop er zelf binnen een paar weken ook naar toe te gaan.
Groetjes Wil
Vervelend om toe te kijken als het met Katja niet lekker loopt in het leven. Goed dat je haar kunt steunen van afstand. Het 'fundament is goed, dus dan komt het vast wel weer goed'
Saskia is een 'beauty'op haar prom; gaat ze met een vriend of met haar vriendinnen?
Sinds kort werk ik op de luchthaven Schiphol. Jammer genoeg heb ik Airforce One niet zien landen, maar we stonden met onze neuzen tegen het raam gedrukt toen de helicopters opstegen! :-) Tja, we zien niet iedere dag de President van Amerika overvliegen.
Ik hoop voor Katja en natuurlijk ook voor jullie dat Katja snel haar draai kan vinden en weer dat kan gaan doen waar haar hart ligt.
En ik zie weer sneeuw! Het is echt een barre winter bij jullie. Hopelijk is dit het laatste restje.
Sandra
@Anja - Ja, hij zit haar als gegoten
@Margreet - De jurk kwam helemaal uit China, inderdaad een enorme gok!
@Pascale - Het valt niet mee om je leven op te bouwen na college, dat is wel duidelijk. Maar ik zei Katja ook dat zij tenminste werk hebben, lang niet iedereen kan dat zeggen.
@Hilde - Grappig, zo vaak lopen wij toch vrij dichtbij Obama. Ik vond het bijzonder dat hij de Nederlanders ook bedankte voor hun geduld met de verkeersoverlast die hij veroorzaakte. Tenslotte hebben de presidenten niets te vertellen over al die veiligheidsmaatregelen.
@Bea - Het is best moeilijk Katja dan zo ver weg te hebben, maar hopelijk maakt dit haar ook weer sterker.
@Annemiek - Inderdaad, ik houd mijn hart weleens vast, maar wie weet vindt Saskia opeens iets wat haar helemaal ligt.
@Wil - Je zou ze zo graag helpen, maar ze moeten het toch zelf opbouwen.
@Tineke - Saskia weet nog niet met wie ze zal gaan. Het zou me niet verbazen als dat toch weer Lawrence wordt.
@Sandra - Leuk om op Schiphol te werken! Het is hier weer een witte wereld en heeft de hele dag gesneeuwd!
Grappig die pootjes van Flapjack op de foto van Saskia! Mooie jurk, staat haar goed. Groetjes, Agnes
Een reactie posten