Happy Feet

De dagen vliegen op het moment voorbij, er is zoveel te doen en gaande! Het is stralend weer, maar koud vandaag en er staat een snijdende wind. Goed ingepakt lopen Christine en ik iets meer dan vijf mijl door haar buurt. We genieten van de mooie gekleurde vogels, die we, nu de bladeren van de bomen zijn, weer goed kunnen zien.

Op de terugweg stop ik bij Whole Foods. We hebben geen wijn meer en dat kan natuurlijk niet met een feestdag in het vooruitzicht! Ik koop een doos met twaalf flessen, Yellowtail Shiraz en een paar Chardonnays, waardoor ik 15% korting krijg, altijd meegenomen.

Verder koop ik een paar bijgerechten voor onze Thanksgiving maaltijd: haricots verts met uitjes en een melange van gegrilde herfstgroentes (squash, zoete aardappel, prei e.d.). Ricks traditionele maaltijd houdt weinig groens in en ik ben dol op groentes, dus een prima excuus om eens van de lekkernijen van Whole Foods te gaan smullen.

Laura komt om een massage te geven en die is weer hard nodig, mijn nek zit helemaal vast. Het zal de kou wel zijn. Ik moest wel lachen om Kelli, Tabatha's moeder, vanochtend. Die heeft gisteren ook een massage gehad van Laura en ze was helemaal ondersteboven van Laura's kracht. Het hielp haar wel heel goed, maar het was niet de gewoonlijke "feel good" massage, zei ze. Nee, dat ondervind ik ook iedere week, maar helpen doet het zeker!

Na de massage ga ik met fototoestel naar Lofty Salon. Morgen moeten de foto's ingestuurd om mee te doen met de "Salon van het Jaar" wedstrijd en Mona wil, dat ik nog een paar foto's maak, als het echt netjes is in de salon.




Die lukken goed en ik hoop echt, dat ze de wedstrijd gaat winnen. Ik ken althans geen andere salon, die er zo mooi ingericht en warm uitziet. Als ik de foto's gemaakt hebt, doet Mona gratis mijn haar als dank voor het fotograferen. Dat scheelt even lekker $115, dus mooi meegenomen!

Het verkeer is al enorm druk in voorbereiding op Thanksgiving en Rick komt veel later, dan hij wilde, uit zijn werk. Duizenden zijn kennelijk nu al op weg naar hun bestemming om het grootste familiefeest van Amerika te vieren.

Omdat het zondag niet lukte en Rick bang is, dat van uitstel afstel komt, hebben we besloten vanavond naar Happy Feet te gaan. Tabatha gaat mee en Katja niet, want die gaat uit met Angelo.

Vooraf eten we gauw een hapje bij Friday's, we hebben maar een half uur voor de film begint, maar het restaurant is naast het theater. We vertellen de serveerster, dat we haast hebben en binnen twintig minuten staat ons eten, perfect voorbereid, voor onze neus! De Jack Daniel's zalm vind ik het lekkerste op hun menu en ook dit keer word ik niet teleurgesteld, de zalm is heerlijk zacht en mals.

We wachten allemaal al maanden op de film "Happy Feet", want wat we als voorproefjes te zien kregen, was hartstikke leuk! Allerlei beroemdheden, waaronder Robin Williams en Elijah Wood leenden hun stemmen voor de film.

We worden absoluut niet teleurgesteld! Het is een ontzettend mooi geanimeerde film, met precies de goede mix van humor, muziek, dans en gezang en ontroering. Op een gegeven moment worden geanimeerde beelden meesterlijk gemengd met beelden (van mensen) uit het echte leven. Een sterke film met een goede onderliggende moraal, ik raad hem een ieder aan. Dance on!

En dit houd me bezig: Toen mijn kinderen babies waren, heb ik ze borstvoeding gegeven. Saskia zelfs tot ze bijna drieeneenhalf was. Ik voedde overal, Kai zelfs een keer in de eerste klas cabine van een Northwest vliegtuig, zittend naast een zakenman in pak.

Borstvoeden heeft, in de zestien jaren sinds ik moeder werd, enorm aan populariteit gewonnen en de Wereld Gezondheids Organisatie raadt nu zelfs een jaar of meer aan. Toch worden borstvoedende moeders nog als "iets vies" gezien, vaak. Zo werd vorige maand een moeder uit een vliegtuig gezet, vanwege het voeden van haar dochter.

Gelukkig krijgt zo iemand grote bijval. Vandaag werd op 31 vliegvelden in de VS een "nurse in" georganiseerd. Getuige de beelden vanuit Washington National Airport een goed bezocht protest voor de balie van Delta, de luchtvaartmaatschappij, die de vrouw en haar kleintje eruit zette. Good for them!!

Al geef ik al jaren geen borstvoeding meer, ik blijf ervan overtuigd, dat het het beste is voor babies en jonge kinderen. Ik ben niet iemand, die borstvoeding actief gaat promoten, iedereen moet doen, wat zij het beste vindt voor haar kind. Maar dat een borstvoedende moeder nog steeds zoveel stof doet opwaaien is onaanvaardbaar.