Zaterdag
Het blijft bijna winters koud dit weekend, ondanks felle zonneschijn. Om de een of andere reden is de zon het, die de stemming maakt, onafhankelijk van de temperatuur. Gauw doe ik boven een nieuwe fitness routine en wat gewichten.
Daarna begin ik aan het afwerken van de lijst voor "Florida". Dit is zo vreemd voor ons! De laatste keer, dat ik zonder man en kinderen op reis ging was in 1994. Mijn geliefde oma wist, dat ze aan het sterven was, en ik wilde afscheid nemen. We hadden het geld niet om alle vier te gaan. Naderhand plakte ik er nog een paar dagen Londen aan, waar mijn destijds beste vriendin woonde (Marie Anne, als je hier nog leest, waar ben je?). Twaalf jaar later, dus... Saskia heeft er nu al moeite mee, maar Rick is heel capabel.
Ik weet dus, dat Rick het allemaal prima aan kan, en ga vrolijk verder met voorbereiden. Ik maak wijnbedeltjes, voor Petra en haar tante (geen geheim, denk ik).
Kai's haar is nu zo lang, dat we al een tijdje geen ogen meer hebben gezien, dus neem ik hem mee naar Mona. Zij kan er niet over uit hoe mooi ze mijn foto's vindt en wil graag, dat ik nog een keer kom en foto's neem van de gedeeltes van de salon, die de vorige keer te druk waren. We spreken voor 21 november af.
Kai's haar wordt goed geknipt (al is hij er nooit meteen blij mee). Ik hoef niets te betalen, want volgende keer bespreken we, hoe mijn tijd met fotograferen overeenkomt met haar tijd met knippen en dergelijke. Het is een ouderwets principe, dat hier "bartering" wordt genoemd: de een geeft een service, de ander betaalt met de service, die hij of zij kan geven. Het zal goed werken.
Na de haarknipbeurt gaan we naar Whole Foods. We komen hier vrijwel nooit in het weekend, maar het is een gezellige boel: een jazz kwartetje speelt, je kunt van alles proeven en er is ook wijn proeverij.
Na Whole Foods is het bijna twee uur en Katja zou om twee uur klaar zijn met haar werk. Kai en ik staan voor Michael's, denkend, dat Katja ieder moment naar buiten zal komen. Twintig minuten later bel ik Katja's mobieltje en ze is nog niet klaar.
Kai en ik besluiten dan maar verder te gaan met onze plannen. Ik rijd naar de Freeman Store, want ik wil wat typisch Virginia produkten meenemen. Nu woon ik al meer dan twintig jaar in dit gebied en ik ben nog nooit in dit winkeltje, gesitueerd aan de historische straat in Vienna, geweest.
Van tevoren heb ik gebeld om uit te vinden of ze pinda's hebben. Ik laat Kai in de auto wachten. Ik loop op de witte, oud uitziende deur af, en bij het openen waan ik me meteen vijftig jaar terug. Er staan snoepjes op de toonbank, 25 cent per "gomdrop", alles is donker hout en er zijn allerlei produkten, die met dit gebied te maken hebben.
De dame achter de toonbank is zelf een antiek. Ik mag een Virginia pinda proberen en zie ook allerlei leuke "Vienna" souvenirs. Dit moet ik onthouden! Achter die oude deur houdt zich een heel leuk winkeltje schuil!
Mijn volgende stop is Bikes@Vienna. Petra heeft me gevraagd een gel zadel mee te nemen. Helaas heeft John, de eigenaar van deze shop, er geen over. Hij verontschuldigt zich en hoopt, dat ik toch terug zal komen. Natuurlijk!
Net als ik de auto in stap gaat mijn mobieltje, eindelijk is Katja klaar! We halen haar op en Taco Bell taco's voor haar lunch (ligt precies op de weg terug). Even verderop stop ik bij Spokes Etc. en vind daar het gel zadel. Hopelijk is het, wat Petra verwachtte.
Zo loop ik voor op mijn lijstje, want de helft hiervan zou ik morgen gaan doen! Katja gaat uit met vrienden en Angelo en Kai, Saskia, Rick en ik gaan naar de mall.
Onze keus viel op Pauli Moto's, maar het blijkt, dat dit restaurant voor zeker twee weken dicht is, terwijl ze hun keuken verbouwen. Tevens hebben we de mall nog nooit zo druk gezien! Rick zet ons af en moet zoeken naar een parkeerplaats.
Bij Coastal Flats krijgen we te horen, dat we minstens twee uur zullen moeten wachten, maar gelukkig heeft Rick een kaart van Gordon Biersch. Met deze kaart krijgen we de eerstvolgende open tafel.
Terwijl Rick en Kai wachten gaan Saskia en ik naar Barnes and Noble. Ronduit mijn favoriete winkel zou ik hier uren door kunnen brengen, maar we vinden, waar we naar zoeken en een paar minuten later vinden we Kai en Rick ook terug.
De steak en friet smaakt fantastisch bij Gordon Biersch. Rick neemt Kai en Saskia op een "tour" van de mini-brouwerij. Thuis kijken we naar de football wedstrijd tussen Virginia Tech en Miami, die VT met 17-10 wint.
Zondag
We houden het lekker rustig vanochtend. De kinderen slapen allemaal uit en Rick ook. Ik sta vrij vroeg op.
Christine belt al vroeg en ik heb een goed gesprek met haar. Zij is een van de weinigen, die echt begrijpt, hoe moeilijk de relaties tussen ouders en kinderen kunnen liggen en soms is het moeilijk om mijn kinderen uit te leggen, dat hun grootouders niet zijn, wat we hopen. Zonder in details te treden, zijn mijn ouders er gewoon niet voor mijn kinderen en vooral Kai heeft het daar moeilijk mee. Voor mij is dat vooral een probleem, want ik weet nu, na zoveel jaren, dat je mensen niet verandert, hoe graag je ook zou willen. Maar hoe leg je dat aan een 14-jarige uit?
Mary Ellen komt om kwart voor elf om te gaan hardlopen. Zij woont praktisch tegenover ons, maar werkt volle (en meer) dagen. Ze loopt lekker hard, ondanks, dat ze een stuk kleiner is dan ik. Ze verklaart het als "een paard, dat de schuur ruikt". In ieder geval hoop ik vaker met haar te gaan lopen, want ze loopt snel en het is duizend keer leuker met iemand anders!
Thuis douche ik gauw en ga dan mijn nagels laten doen. Dat staat nog als laatste "must do" op mijn lijst, voor ik op reis ga. Ik heb al helemaal geen nagellak meer op mijn teennagels en natuurlijk kan ik zo niet in sandalen in Florida!
Bij thuiskomst zijn mijn nagels weer prachtig rood, vingers en tenen. Ik ben er klaar voor!
De rest van de middag besteed ik aan mijn cursus, terwijl Rick allerlei huis dingen klaart. Tabatha komt spelen, maar zij is eigenlijk ziek en als Saskia om een logeerpartij vraagt, besluiten we dat dat geen goed idee is.
Katja gaat werken bij Michael's (ze heeft het deze laatste twee weken enorm druk!). De rest van ons gezin gaat naar Flushed Away.
De film is heel leuk, vooral als je met kinderen gaat. Maar er zijn genoeg "inside jokes" om het ook voor volwassenen interessant te houden.
Na afloop gaan we bij Outback Steakhouse eten. We moeten een twintig minuten wachten, maar dan is het eten ook heel erg goed en de bediening ook. Katja sms-t haar voorkeur naar Rick en we nemen dat mee naar huis.
De kinderen hebben morgen en overmorgen ook nog vrij, dus Leah komt logeren en Saskia probeerde een logeerpartij met Tabatha, maar die voelde zich niet lekker.
Ergens vind ik, dat ik me nog uit moet laten over het wereldnieuws, zoals de ter dood veroordeling van Saddam Hussein. Maar daar heb ik geen zin in, het leven hier neemt genoeg van mijn aandacht.
Ons weer:
zaterdag, november 04, 2006
Van alles en nog wat
Gepost door Petra op 15:17
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten