Spelletjesavond

Gisterochtend waren we voor dag en dauw al op om afscheid te nemen van Brent en Tammy. Hun vlucht naar Detroit en dan door naar Muskegon zou om 9 uur vertrekken en Rick bracht hen naar het vliegveld. Na ze uitgezwaaid te hebben ging ik weer lekker mijn warme bedje in.

Na de heel drukke en enerverende week had ik besloten, in overleg met Rick, helemaal niets te ondernemen. Ik was vrijdagavond zo doodmoe, dat ik er even doorheen zat. Ik voel me al tijden doodmoe en de komende weken zien er nu ook niet bepaald rustig uit. No rest for the wicked, zoals ze hier zeggen!

Rick beloofde om me een heel stel dingen uit handen te nemen. Heel lief kwam hij al met een Starbucks ontbijt op bed terug van het vliegveld. Zolang ze die sandwiches nog verkopen willen wij ervan genieten!

Zelfs Cosmo hoefde ik niet uit te laten, met de Zune op ging Rick dat voor mij doen. Hij eindigde in het hondenpark, waar Cosmo heerlijk met een boxer speelde.

Samen gingen we daarna naar Toys R Us om een spelletje uit te zoeken om 's avonds te spelen. Het was heel raar om de speelgoedwinkel binnen te gaan zonder kinderen, die van alles willen. We realiseerden ons zelfs, dat we er nauwelijks meer komen, want alle drie de kinderen zijn die winkel ontgroeid.

Onze keus was al gauw gemaakt: Cranium Wow! Dat ziet eruit als een super leuk spel, waarvoor niet al te veel Engelse kennis nodig is. We zouden het met Karin en Frank gaan spelen en heel veel spellen zijn toch of Amerikaanse film of tv trivia of woordspellen. Deze leek heel grappig en meer gebaseerd op dingen tekenen en uitbeelden.


Terwijl Rick van alles in en rond het huis deed stond hij erop, dat ik in het zonnetje ging zitten. Het was dan ook zo'n vijftien graden en voelde lente achtig aan. Ik las het boek, dat we over de Keys in Florida hadden gekocht en vond er het hotel, waar we gaan logeren. Een heerlijk vooruitzicht is het, de warmte over iets meer dan een maand!

Aan het einde van de middag moest ik er toch nog even op uit. Kai had het voor elkaar om met skateboarden de hele neus van zijn schoen af te schrapen. Aangezien het zijn enige paar schoenen was zijn we samen naar East Coast Board Co. gereden.

Het nam nog even om zijn maat te vinden in een schoen, die hij ook leuk vond. Zijn voeten zijn weer een halve maat gegroeid en hij heeft nu 11,5 (45?). Maar een uurtje later stonden we met twee paar Emerica schoenen (een voor school en een (de goedkopere) voor skateboarden) weer buiten.

Karin, Frank en Maaike arriveerden rond half zes. Na wat Tijgernootjes geknabbeld te hebben vielen we aan op de taco's, die Rick met mijn aanwijzingen had klaargemaakt. Dat blijft mijn favoriete maaltijd met gasten, want de volwassenen kunnen het lekker pittig maken en de kinderen smullen er ook van.

Doordat Rick mij gedurende de dag zo ontzien had, was ik lang niet zo moe als de avond ervoor. Na een lekker stukje Cheesecake Factory cheesecake, door Karin meegebracht, begonnen we aan ons spel.

Cranium Wow is echt een aanrader! Het spel gaat vrij snel en je kleit, tekent, beeldt uit en bent de hele tijd bezig. Helaas waren er toch wel een paar uitdrukkingen, die Karin en Frank niet kenden, maar dat mocht de pret niet drukken. Hoogtepunt was toen Rick "heat wave" raadde uit hoe ik zijn armen bewoog. Onvoorstelbaar! We hebben heel wat afgelachen en zullen dit spel zeker vaker met vrienden gaan spelen.

Om een uur of tien werd er afscheid genomen en ook nog even naar de prachtige sterrenhemel gekeken. Orion (de Jager) en de Grote Beer staan zo ongeveer recht boven ons huis iedere avond.

Na vanochtend weer lekker te hebben uitgeslapen, besluiten Rick en ik Cosmo mee te nemen op een lange wandeling naar Starbucks in Vienna. Het is opeens scherp kouder en een harde wind gaat door merg en been. De stralende zon lukt het niet om ons op te warmen.

De koffie met sandwich bij Starbucks nuttigen we, al rillend, buiten op het terrasje. Maar ja, Cosmo mag niet naar binnen en alles zou koud zijn, als we eerst naar huis zouden lopen! Intussen heeft Cosmo een vriendje gevonden in een twee jaar oude Chesapeake Bay Retriever.

Thuis doe ik er nog een Fit Deck routine bovenop, want ik moet even al mijn spieren warm en los krijgen. Dat lukt goed met hun oefeningen.

Rick gaat met Saskia nieuwe schoenen kopen, want ook zij heeft een gat in haar schoen! Intussen komt Peapod met alle gezonde dingen, die de meisjes hebben besteld. Leah heeft ze op een dieet en sport plan gezet en ze zijn er allebei flink serieus aan begonnen. Van mij zouden ze zoiets nooit aannemen, dus ik ben Leah dankbaar.

Rond drie uur vertrek ik met Saskia en Laura naar de bioscoop. We nemen afscheid van Rick, die naar Seattle vertrekt en pas na middernacht vrijdag weer thuis zal komen.

We hebben kaartjes voor Juno en tot mijn verbazing zit de zaal nog flink vol. De film is tenslotte al een paar weken uit. Maar misschien zitten deze mensen er, net als wij, op aanraden van mensen, die hem al gezien hebben.

Het is namelijk een bijzondere film. Hij gaat over een zwangere tiener, die besluit haar baby op te geven voor adoptie. Er zijn moeilijke momenten, ontroerende momenten, grappige momenten. Ellen Page zet de niet op haar mondje gevallen Juno neer op een manier, dat je erg op haar gesteld raakt. Van mij krijgt de film een dikke tien!

Thuis zijn Katja en haar klasgenoot Mark al het hele weekend bezig met een projekt voor natuurkunde. Ze moeten een brug bouwen en dat heeft nogal wat voeten in de aarde. Maar intussen hebben ze grote lol en terwijl ik dit schrijf is het een gegiechel van jewelste beneden.

Buiten giert de wind om het huis en ik ben blij warm binnen te zitten. Het lekker lenteweer heeft weer plaats moeten maken voor Koning Winter, het gaat vannacht maar liefst 11 graden vriezen!