Verlate Valentijnsviering

Gisteren was een stralende dag, hoewel de temperatuur niet boven het vriespunt uitkwam. Zo'n schommel is deze winter, maandag werd het warmer, dan twintig graden en gisteren dus meer dan twintig graden kouder!

De personal training ging samen met Mary Ellen, omdat Marceleus vroeger weg moest. Eigenlijk vind ik dat wel zo gezellig, het halve uur gaat dan toch een stuk sneller!

Daarna heb ik met Cosmo een letterlijke frisse neus gehaald door met hem te gaan wandelen in Northside park. Jeetje, wat was het koud! Het beetje sneeuw, dat woensdagavond gevallen was lag er dan ook nog helemaal.

Maar het werd een mooie wandeling en we kwamen niemand tegen, dus het was genieten van de rustige natuur. Overal in dat bos zie je afgeknaagde boomstompjes, duidelijke tekens van actieve bevers. Ik hoop er toch echt ooit een in actie te zien. Ze zitten hier overal bij de beekjes, maar kennelijk slapen ze overdag.

Na de lunch kwam Laura om me een massage te geven. Het was weer even echt afzien, want ze ging goed diep. Hoewel ik weet, dat het goed voor me is, ben ik blij, dat de personal training zo goed helpt, dat ik de massage tot eens per maand heb kunnen terugbrengen.

Gisteravond vertelde Rick mij zijn verrassing voor vanavond. Omdat hij Valentijnsdag hier heeft gemist, had hij een reservering voor elkaar gekregen bij Michel Richard Citronelle, het restaurant dat net door Washingtonian tot beste restaurant in Washington is uitgeroepen!

Helemaal opgedoft in mijn zwart fluweel met rode jurk en bijpassende sjaal en Rick in keurig pak reden we dus door het drukke verkeer naar Washington. We kregen een tafeltje vlakbij de keuken. Het is erg leuk om de koks bezig te zien!


Vanaf het moment, dat we binnenliepen werden we als VIPs behandeld. We kregen een cocktail en kozen het Promenade Gourmande menu. Het ene na het andere delicate liflafje werd bezorgd. Allemaal heel artistiek gepresenteerd.


We begonnen met een amuse bouche van gerookte zalm en bloemkoolmousse in een half ei, wat gegratineerde escargots en truffel foie gras. Daarna een kastanje-pinda soep, die als fluweel op de tong smaakte. Dan wat "hoofd" gerechten, waaronder een lobsterburger met chips, die op de tong smolten.

Al veel te snel was het tijd voor het dessert, dat ook exquisiet smaakte! Wat een luxe en wat hebben we genoten!

Vandaag begon met de mededeling van Katja om half zes, dat de scholen gesloten zijn. We hebben een winterstorm warning en het ijzelt. Voor de tweede keer in even zoveel weken staan we dus op met ijspegels overal aan!

Een internet kennis zou vandaag via Washington terug naar Amsterdam vliegen en een overstaptijd van zeven uur hier hebben. We hadden dus afgesproken, dat ik haar op het vliegveld zou ontmoeten en rond zou leiden.

Gisteravond hebben we echter al aan de telefoon besproken, dat de kans er wel inzat, dat die ontmoeting niet zou gaan lukken. Als ik dus haar vluchtnummer bij United.com intik, zie ik, dat de vlucht inderdaad gecanceled is.

Heel jammer, want ik had haar graag ontmoet. Aan de andere kant ben ik wel opgelucht, dat ik nu niet door dit weer hoef te rijden!

Na wat moed verzamelen ga ik met Cosmo wandelen en dan blijkt, dat de stoepen, die helemaal niet glad leken, spekglad zijn! Ik ga bijna onderuit. Er ligt een heel dun laagje ijs op. Het asfalt van de straten is gelukkig niet meer glad, dus loop ik daar maar op.


De rest van de dag gaan we lekker hangen voor de tv en de computer. Is ook weleens leuk!