Dag 3 Punta Cana: Over een dag aan de Caribische kant van het eiland

Onze wekkers gaan om kwart over zes en ik ga even op het strand kijken. Helaas is het helemaal bewolkt en geen zonsopgang te zien. 

We maken ons klaar voor een dag snorkelen en lopen naar het ontbijt buffet. Daar scheppen we onze borden vol en eten met smaak. 

Keurig om half acht worden we opgehaald en gaan in een vol busje op weg naar het Iberostar Hacienda Dominicus resort. 

Onderweg stoppen we bij een benzinestation voor een wc bezoek en we kunnen drankjes kopen. 

De regens veroorzaken flinke overstromingen 

Rond negen uur komen we bij het hotel aan en krijgen onze flippers. We hebben onze eigen maskers en snorkels mee. 

De Caribische Zee ligt er mooi bij en we beginnen in ieder geval met zon. Met nog een aantal anderen gaan we op een katamaran. 

Helaas is de stroming te sterk om bij het eerste punt te gaan snorkelen. De tweede locatie is dichtbij het strand langs een pier. 

Het zicht is hier ontzettend slecht! Felix, de Duitse begeleider, zegt dat hij het nog nooit zo slecht heeft gezien. Hebben wij weer, maar het is toch leuk om te doen. 

Hierna hebben we een paar uur om Saona eiland te verkennen. Het is een heel groen eiland en een nationaal park. 

Dit eiland is heel fotogeniek, het zou zo in een film kunnen meedoen. We wandelen een stuk en dan is het lunchtijd. 

We hebben honger en ik vertel Rick het Nederlandse gezegde "honger maakt rauwe bonen zoet". Het is namelijk echt niet lekker met harde stukken varkensvlees en een droge aardappelsalade. 

Om half drie komt de boot ons weer ophalen. De hele tijd op het eiland is het droog geweest ondanks onweersbuien vlakbij. 

 Op de terugweg stoppen we nog bij een ondiep gedeelte waar heel veel zeesterren zitten. We hebben 35 minuten om dit te verkennen met onze snorkels. 

We zien inderdaad een heel aantal sterren en we nemen er met onze onderwater camera's foto's van. Die zijn door het troebele water niet zo scherp, jammer genoeg.

Niet lang nadat we weer terug op de boot zijn haalt de regen ons in. We worden allemaal doorweekt en het is zo best koud. 

Gelukkig zijn we al gauw weer terug bij de duikzaak. Ik verkleed me even in drogere kleding, maar Rick houdt zijn natte spullen aan. 

Maria, die kennelijk aan het hoofd van deze excursie staat, is al de hele dag vervelend schreeuwerig. 

Ze kondigt met luide stem tien minuten nadat we van de boot zijn aan dat we vertrekken. Rick en ik moeten nog naar de ene wc en die is telkens bezet. 

Maria doet of dat onze fout is, maar we weigeren echt met volle blazen een uur in de bus te gaan zitten. 

Zeiknat zitten we uiteindelijk allemaal in de bus. Goddank gaat de terugrit sneller dan de heenreis, want we zitten achterin gekneld en hebben beiden al gauw pijn. Het personeel zit op de comfortabele stoelen. 

Het plenst alweer als we terug bij ons hotel zijn. Er rijdt net een golf karretje langs en we mogen mee. Dat is heel fijn, want we kunnen niet wachten om een warme douche te nemen. 

Dat doen we dan ook en als we klaar zijn om te gaan eten is het weer droog. We nemen plaats aan de grote tafel, die voor onze groep gereserveerd is, en gaan naar het buffet. 

Vanavond is er heel veel vis en ik schep mijn bord daarmee vol. Brent en Tammy komen na hun mislukte biefstuk diner in het "steakhouse" gezellig even keuvelen. Zij hebben ook een dag weg gehad en sigaren zien maken en dergelijke. 

Het is plaatselijk eten avond en de Dominicaanse mini desserts zijn mijn ding met veel caramel. Rick vindt ze ook lekker. 

We zeggen nog even hallo tegen iedereen die naar de show zit te kijken en lopen dan terug naar de kamer. We zijn beiden moe van de lange dag.