Om de een of andere reden heeft Fitbit besloten me om kwart voor zes te wekken voor mijn wekker van kwart over zes. Ik ben dus vroeger dan gewoonlijk klaar voor de zonsopgang.
Tot mijn verbazing ben ik niet alleen op het strand. Ik herken de andere persoon zelfs. Het is de vrouw van Ricks neef.
Zij blijken een kamer tegenover ons te hebben. Charity voelde zich vannacht niet lekker en buiten zijn maakt het beter. We praten even en dan gaat zij weer slapen en ik maak mijn strandwandeling.
Iedere ochtend is het anders, maar ook vandaag weer zeer de moeite waard. Als de zon net op is bericht Rick dat hij op het strand is. We lopen nog een stukje en dan terug naar de kamer.
Onze vriend is er iedere ochtend
We gaan vandaag naar Monkeyland met vijf anderen. De bus haalt ons om kwart over tien op en een half uur later zijn we in het park.
We hebben al snel door dat alles extra kost. We mogen niets meenemen naar de apen, enkel zonnebrillen en hoeden. Voor het kluisje moeten we maar liefst $5 neertellen. We besluiten er een paar te delen, zoveel hebben we ook niet mee.
De aapjes zijn dan ook als eersten aan de beurt. De verschillende onderkomens huizen doodshoofd apen van verschillende leeftijden. We krijgen allemaal een metalen bakje en in het eerste huis zien we de jongste aapjes, tussen de 1 en 5 jaar.
Daarna volgt het huis met de apentieners, vervolgens de wat oudere aapjes en als laatste een schuur met aapjes van gemengde leeftijden. De eerste twee groepen voeren we alleen fruit, vooral banaan en watermeloen. De laatste twee krijgen ook pinda's. Het is heel erg leuk, iets wat Rick en ik nog nooit gedaan hebben.
Na de apen mogen we de spullen weer uit de kluis halen en stappen in een safari bus. Die brengt ons naar de plantage hier. Als eerste bezoeken we een voliere vol met een kleine papegaaiensoort. Die mogen we eten geven en ook dit is amusant.
Vroeger hielp ik op een boerderij dichtbij ons met het melken van de koeien. Ik ben dus wel benieuwd of ik het nog kan. Kennelijk is het net als fietsen, koeien melken verleer je niet. Ik draag vandaag mijn duimsplint niet en merk dat ik weer moet werken aan de kracht in mijn hand.
Geiten zijn een van mijn favoriete boerderijdieren en ik vind het prachtig om de babies de fles te geven. De oudere geiten willen ook en het is nog een heel gedoe om die van het kleintje weg te houden. Ik ben helemaal in mijn element en de fles is me veel te snel leeg.
Nu is de beurt aan de plantenkant van de plantage. We krijgen eerst organische koffie om te proeven. We hebben gisteren ook al gezien hoe het oogsten en malen in zijn werk gaat.
Een verrassing is dat we vervolgens suikerriet wijn mogen proberen. Die vind ik heel lekker en Tammy koopt er een fles van.
Suikerriet
Als laatste krijgen we een demonstratie over de lokale likeur, Mamajuana. Deze wordt van rum, rode wijn, honing en verschillende kruiden gemaakt.
De smaak lijkt wel een beetje op port wijn. Ik vind deze wel lekker, maar gisteren proefde ik die van Rick en die was veel meer een sterke likeur, die ik net hoestdrank vond.
Er is nu gelegenheid om al deze lokale producten te kopen. Tammy koopt haar fles suikerriet wijn dus en een van de anderen koopt vrijwel de hele winkel leeg. Hoe ze dat allemaal terug naar de VS gaat krijgen is ons een raadsel.
We nemen de bus terug naar de receptie en dan kunnen mensen, die dat willen, gaan zwemmen in een cenote. Wij hebben geen zwemkleding mee en ook geen zin.
Later horen we dat je ook weer voor de baddoek om je af te drogen moest betalen. Wij blijven gewoon gezellig met Brent en Tammy praten.
Natuurlijk zijn er foto's gemaakt en voor een flinke prijs te koop. Alweer moet mijn Spaans eraan te pas komen, want ze willen ons veel te veel rekenen. Uiteindelijk is het $70 per stel voor alle digitale foto's, duur maar te doen.
Eindelijk is de bus er om ons terug naar het hotel te brengen. Althans, we waren in de veronderstelling dat we dezelfde bus terug zouden nemen. Dit blijkt echter een veel grotere bus en voor we bij ons hotel zijn moeten we eerst langs drie andere hotels.
Daardoor loopt het al bij vieren als we bij de Iberostar zijn en we hebben allemaal honger als een paard. Helaas is de keuze aan eten buiten de openingstijden van het buffet zeer beperkt.
Er zijn hamburgers en hot dogs, wat plakjes kaas (voor een kaasburger) en fruit. Ik houd het bij een hot dog zonder broodje, wat kaas en papaya.
Na de spullen terug naar de kamer gebracht te hebben gaan we naar het zwembad. Ik heb geen zin om te zwemmen en verkleed me niet, maar Rick wel. We treffen nog twee stoelen naast Brent en Tammy en praten gezellig verder met hen.
Tegen half zes gaan we ons klaarmaken voor het avondeten dat we weer in het buffetrestaurant nuttigen. Vanavond is het Italiaanse avond.
Mario en Sofi begroeten ons hartelijk en vragen waar de rest van de familie is. We leggen uit in mijn beste Spaans dat alleen Ricks zus en zwager en zijn neef, vrouw en dochtertje familie zijn. De rest niet dat zijn allemaal vrienden.
Eerder vandaag hoorde ik anderen al zeggen dat ze het buffet zat zijn. Maar behalve het Japanse restaurant is iedereen allerminst tevreden over het eten bij de andere restaurants.
Vanavond is het veel van hetzelfde en pasta en pizza. Niet mijn ding dus ik eet vleeswaren, kaas en rauwkost. De desserts zien er erg goed uit, maar smaken raar op een macaron na.
Gelukkig is morgen onze laatste avond en de kwaliteit van het eten is verder goed. Wij zijn gewoon prima Donna's om bij het Italiaanse thema te blijven.
Morgen dus onze laatste volle dag en dan blijven we hier om van zon en zwembad te genieten. 
3 reacties:
Aan de foto's te zien waren jullie ook in jullie element met al die dieren, de foto's zijn wel erg leuk geworden.
Ik denk dat je de zonsopgang zult missen maar "verlangt" naar het eten in een van jullie favoriete restaurants in Vienna en omgeving.
Wij zijn ook niet zo van de buffet restaurants (alhoewel dat laatst in Spanje verrassend lekker en afwisselend was).
Fijne laatste dag in Punta Cana
Wat een mooi begin van de dag met die zonsopkomst.
Ik ben ook geen fan van buffet restaurants, het komt vaak op hetzelfde neer.
Is dat park voor apen die worden opgevangen? Leuk dat je nog steeds kon melken.
Veel plezier op jullie laatste dag daar.
Wat leuk met die apen. En leuk zijn je foto's hiervan. In mijn jeugd hadden we van school een dagje uit,
en niet met de bus maar op de fiets. We deden Rockanje aan en daar konden we naar een soort mini
dierentuin. En je raadt het al ; de apen waren mi jn favoriet. Ik had er zelfs een op mijn rug en een aan mijn nek hangen. Geweldige ervaring.
In Las Vegas zien we die prachtige zonsop- en zonsondergang vanuit de tuin. Richting Red Rock zie je ook die prachtige luchten. De laatste weken waren die knalrood. Werkelijk een explosie.
Geniet nog van jullie laatste dag.
Een reactie posten