Over de terugreis

Als ik om zes uur opsta zie ik dat het een beetje regent. Toch heb ik goede hoop een wat betere zonsopgang te zien vandaag. Rick heeft zijn wekker gezet en samen lopen we naar het strand. 

Daar vinden we Amanda en kleine Anna al gauw. Die 3-jarige moet niets van vreemdelingen hebben en dat zijn wij na een week kennelijk nog steeds. Grappig hoe alle kleintjes anders zijn. 

Tot de zon opkomt is het saai en grijs, maar daarna krijgen we gelukkig wat kleur te zien. Niet zo spectaculair als de andere dagen, maar toch de moeite van het vroege opstaan waard. 

Amanda maakt mooie foto's van Anna, die in de golven speelt. Ik heb onderstaande foto's met HDR filter gemaakt. 

We lopen terug naar onze kamers en Amanda bericht dat ze toch niet met ons gaan ontbijten, want Zack slaapt nog. Dan gaan Rick en ik maar alleen. 

Voor het laatst worden we begroet door Mario en Sofi. Die zijn de hele week fantastisch geweest, vooral met de verjaardagsviering. We krijgen van Mario Dominicaanse koffie om mee naar huis te nemen, zo aardig! 

Voor het laatst smul ik van de gemarineerde vis en vooral de papaya. Dit ontbijt had ik wel langer kunnen eten, maar de lunch en diner keuzes waren te beperkt. 

Na het eten besluiten we nog een laatste duik in het zwembad voor de kamer te nemen. Rick bedoelt dat letterlijk en gaat er meteen weer uit. Voor mij is het een goede gelegenheid om twintig minuten mijn water aerobics te doen. Daarna maak ik nog een aantal foto's van onze kamer en villa van de buitenkant. 

Tegen negenen zijn we klaar om een golfkar te roepen voor onze bagage. In het hoofdgebouw staat een heel afscheidscommittee. Lisa, Luke en Amanda zijn er en Tammy en Brent ook. Het was erg leuk elkaar weer te zien en het heeft onze vriendschap versterkt. Zoals altijd bij afscheid krijg ik natte ogen. 

DAT, het taxibedrijf dat ons naar het hotel bracht, komt ons ook ophalen om naar het vliegveld te gaan. Dat is iets meer dan een half uur rijden.

Ik probeerde het kleurrijke Bavaro bord te fotograferen, maar de bomen stonden in de weg. 

We komen precies drie uur voor vertrek op het vliegveld aan. Het inchecken is zo gebeurd en dan kopen we een VIP kaart om zonder gedoe door de veiligheids- en paspoortcontrole te komen. We hadden online gelezen dat we hier door de Amerikaanse immigratie en douane zouden gaan. Dat blijkt niet het geval te zijn dus ik weet niet waar dat verhaal vandaan komt. 

Het hele vliegveld is in kerstsfeer 

Eenmaal bij de gate zien we dat we drie kwartier vertraagd zijn en dit is niet bepaald een vliegveld met vertier. Gelukkig vinden we een tafel en stoelen met een stopcontact om onze telefoons op te laden. 

Eindelijk heb ik wat tijd om me uit te schrijven van de vele emaillijsten. Het is eigenlijk onbegonnen werk. Iedere keer dat je online iets koopt kom je op de emaillijst van dat bedrijf terecht. Enfin, een heel aantal zal ik nu hopelijk niet meer krijgen. 

De restaurants hier zijn Taco Bell, Pizza Hut en Wendy's. Verschrikkelijke keuzes wat mij betreft. Ik bestel een Supreme pizza van Pizza Hut, denkend dat daar verse groente op zal zitten. Dat is niet het geval en achteraf had ik liever Ricks burger van Wendy's gehad. 

Eindelijk is ons vliegtuig er en binnen een mum van tijd is het schoon genoeg om aan boord te gaan. Rick en ik hebben beiden een plaats aan het gangpad en bij mij blijft de middenstoel leeg. 

Het wordt een gerieflijke vlucht. Ik bestel een Take Off snacks doos, want van die pizza had ik alleen de bovenkant gegeten. Uniteds chocolade en quinoa koekje is ook lekker. 

Tot het vasteland van de Verenigde Staten is er geen internet. Ik vermaak me met het inkleuren van Happy Color plaatjes. Een heel aardige flight attendant laat me weten wanneer de WiFi weer werkt. Meer dan een uur vertraagd landen we op Dulles Airport.

Dan moeten we nog een tijd wachten op het busje dat ons naar de paspoortcontrole en douane brengt. Van daaruit gaat het snel. We hebben Global Entry en de beambte wenst ons welkom thuis. De bagage staat er al en ook de taxi komt vrij snel.

Thuis treffen we natuurlijk heel blije dieren. Rick bestelt een pizza en ik mijn geliefde yakitori van Genki. We kijken wat shows en ik weet nu al dat ik vroeg naar bed zal gaan. Het is hier een uur vroeger dan in de Dominicaanse Republiek.