Dag 4 Punta Cana: Over wat cultuursnuiven

 Als ik om kwart over zes opsta kijk ik eerst even of het wel nut heeft om de zonsopgang te gaan zien. Dat heeft het zeker! Ik kleed me aan en omdat ik al onder de zandvlo beten zit spuit ik insectenspul op mijn armen en benen. Gelukkig helpt het, want ik heb flink wat kriebel van die rotbeestjes. 

Het is prachtig vanochtend. De kleuren zijn eigenlijk niet op de foto's weer te geven. Aan de ene kant is de lucht roze en aan de zonsopgangskant lijkt hij in brand te staan. Natuurlijk neem ik een heel aantal foto's en loop dan terug naar onze kamer.

Daar verkleed ik me in mijn bikini en ga even zwemmen in het zwembad voor onze kamer. Er is niemand en het water is lekker. Ik probeer mijn hartslag wat omhoog te krijgen door water te trappelen. Mijn voornemen om iedere dag naar de sportschool hier te gaan is tot nu toe nog niet uitgevoerd. 

We zijn weer vroeg aan het ontbijt en eten met Tammy, Brent, Alicia en Stan. Met hen gaan we vanochtend de "safaritoer" doen om wat meer van het eiland te zien. De bus is een half uur te laat en dan gaan we met gids Oswaldo op weg.

Obie, zoals hij genoemd wil worden, vertelt interessant over de geschiedenis van het eiland. De oorspronkelijke bevolking heet de Taino's en dit eiland heette Quisqueya la Vella. 

Later werd het door Columbus "ontdekt". Hij deed dat voor koningin Isabella van Castilie en introduceerde het Catholicisme op het eiland. In Santo Domingo staan daarom de oudste kathedraal en de eerste universiteit in het Caribisch gebied. 

Later in koloniale tijden werd het eiland verdeeld tussen Spanje en Frankrijk. Haiti in het noorden en de Dominicaanse Republiek in het zuiden. 

Tegenwoordig is Haiti zeer arm en de Dominicaanse Republiek heeft een goedlopende economie. Jonge mannen uit Haiti komen hier om te werken en volgens Obie heeft dit land hen nodig. 

 

Hoe verder we rijden hoe mooier het landschap. We komen langs allerlei plantages, zelfs rijstvelden. Er wordt veel verbouwd op dit eiland en het is het groenste Caribische eiland dat Rick en ik bezocht hebben. 

Onze eerste stop is een boerderij, die helemaal zelfvoorzienend is. De meesten hier zijn zo. We zien allerlei exotische vruchten en planten en krijgen te zien hoe koffie en chocolade wordt gemalen. 

LWe mogen de koffie ook proeven en die is erg lekker. We zien ook een paar kolibrietjes, maar die laten zich niet fotograferen. 

Een sierpalm soort

Koffie

Kleurige wc's

Cacao

Na deze plantage gaan we naar een sigarenmakerij. Het is interessant te zien hoe ze gerold worden. Tammy leert om er een te rollen en die mag ze meenemen. Zij en Brent roken weleens sigaren. Rick en ik absoluut niet. 

Wat ik wel leuk vind zijn de sieraden van Larimar. Die blauwkleurige steen wordt alleen in de Dominicaanse Republiek gevonden. Ik koop er een paar oorbellen met schildpadden van.

In het plaatsje Higuey gaan we naar de basiliek, de Basilica Catedral Nuestra Senora de la Altagracia. Die is niet oud, maar heeft wel een heel interessante architectuur. Het schijnt dat hier in de zestiende eeuw een verschijning van Maria is geweest en de kerk is dan ook aan haar gewijd. 

We moeten een dollar entree betalen en dat is het meer dan waard. De kathedraal wordt hier een monument genoemd. Iedere bezoeker mag het portret van de heilige Maria aanraken. Het is daar erg druk dus dat laten wij achterwege. Ik vind het in kerken altijd leuk om symmetrisch te fotograferen. 

Het is inmiddels na twaalven en we zijn toe aan onze laatste stop, de markt. Ik ben dol op internationale markten en deze is geen uitzondering. Zoveel kleuren en geuren en zo anders weer, de anderen griezelen van de varkenspoten en de kippen, die op hun slacht liggen te wachten. 

Vrachtwagens vol bananen

De hobbelige terugweg is ook mooi en om tien voor twee zijn we terug bij het hotel. Het was zeer de moeite waard! We hebben wel echt honger en zijn blij dat het buffet nog open is. We eten gezellig met Alicia en Stan en gaan ons dan klaarmaken voor het zwembad.


Daar treffen we het merendeel van de groep in het deel van het zwembad met de bar in het water. Daar hebben Tammy en ik de kans echt bij te praten, we zien elkaar lang niet genoeg. We bedenken dat het leuk zou zijn samen naar Nederland te gaan. Eens kijken hoe we dat kunnen regelen.

Tegen half vijf gaan Rick en ik terug naar de kamer. We kleden ons in onze kostuums, Rick disco en ik hippie. 

De bedoeling is een kostuum te dragen dat met een decennium te maken heeft. Het eten vanavond is een verrassingsfeestje voor Lisa's 60ste verjaardag.

Om zes uur mogen we het buffet restaurant in om te versieren. Rick en Amanda hebben wat leuke 60 jaar spulletjes meegenomen en een hele groep van ons versierd. Het hotel personeel helpt ook goed mee. 

Met een van Ricks nichtjes

Dit alles is een verrassing voor Lisa, die wat later komt met Luke. Wij zingen allemaal voor haar als ze over de brug naar het restaurant loopt. 

Dat verwachtte Lisa al niet, maar de grote taart, die Rick en ik geregeld hadden al helemaal niet. Alle medewerkers van het restaurant komen hem brengen al zingend en op metalen potten slaande. Het is van alle kanten een geslaagde maaltijd. Amanda en Rick hebben eer van hun werk. 

 Na het eten is er nog een feestje, maar het is al laat en ik (en met mij een een aantal anderen) neem afscheid. Rick gaat nog terug maar zegt niet lang te zullen blijven.