Maandag fietsdag

Een vroege blog vandaag, want ik ga vanavond weer een gezellig avondje hebben met de Nederlandse dames. Ons groepje is inmiddels met twee uitgebreid en dus zijn we nu met zijn achten! Wie had dat gedacht? Ik kende iets meer dan een jaar geleden geen enkele Nederlandse van mijn leeftijd in deze buurt!

Vanavond zal het bij Sylvia zijn en het is mijn beurt om een aperitiefje mee te nemen. Gisteren bij een van de wijngaarden zag ik een typisch produkt uit het zuiden van de VS: hot pepper jelly. Dit is jam van hete pepers, een beetje zoet en flink pittig, dus.

Amerikanen eten het met brie of cream cheese op crackers. Tijdens onze eerste Oud- en Nieuwviering kreeg ik het voor het eerst te eten bij onze buren destijds, verschrikkelijk lekker! Ik heb er dus brie bij en Triscuits, mijn favoriete crackers.

Helaas voelt Kai zich vanochtend bij het opstaan helemaal niet lekker en gaat weer terug naar bed. Als ik zijn temperatuur opneem heeft hij koorts, dus ik bel de school en email de coach, dat hij vandaag niet komt. Hopelijk is hij er gauw weer bovenop, want het is voor zijn football carriere natuurlijk niet goed om veel trainingen te missen (gek, dat ik daar het eerste aan denk en niet aan zijn achterstallige schoolwerk, dat hij in zal moeten halen).

Als Saskia naar school is, stap ik op de fiets. Ik wil vandaag een heel end rijden, want morgen wordt het slecht weer en ik weet niet, of ik dan buiten zal komen. Het worden uiteindelijk 20 mijlen (iets meer dan 32 km) in anderhalf uur en zoals altijd is het met het mooie weer genieten.

Het valt me iedere keer weer op, dat er zoveel mensen fietsen nu, in vergelijking met een aantal jaren geleden. Niet alleen op het W&OD pad voor de recreatie (dat zijn meestal de in strakke fietskleding gekleedde racefietsers), maar ook gewoon in de straten van Vienna. Meestal zijn het mensen op weg naar hun werk of met boodschappen. Veel ervan zien er Centraal- of Zuid-Amerikaans uit, maar ik ken ook een aantal Amerikanen, die veel van de dagelijkse besognes op de fiets doen.

Begrijp me goed, het haalt niet bij Nederland natuurlijk, maar er is veel veranderd wat dat betreft, in de jaren, dat ik in dit gebied woon. Er zijn stoepen bij gemaakt en voetgangerslichten overal, zelfs fietspaden worden steeds meer langs nieuwe wegen aangelegd. Vroeger kon je als voetganger of fietser de grote brede wegen slechts oversteken met gevaar voor eigen leven. Dat is nu heel anders. En ik ben er blij om!

Na een heerlijke fietstocht voorzie ik Kai van wat soep en Gatorade (de geijkte ziek-zijn liflafjes). Saskia komt thuis van school en besluit op het laatste moment toch met me mee te gaan om onze nagels te laten doen.

Zij kiest oranje en zwart als nagellak en krijgt een spinnetje op haar duimen getekend. Ik zeg haar nu maar heel voorzichtig te zijn, anders overleeft dat allemaal niet tot de 31e! We zullen er telkens een laagje doorzichtige nagellak op aanbrengen, wie weet lukt het dan.




Bij Michael's zoeken we nog wat leuke cadeautjes uit voor mijn neefje en nichtje: krijtjes voor in bad voor Natalya en een tekenpakket van Crayola Explosion voor Stefan. Saskia kan niet wachten te gaan, want behalve haar neefje en nichtje zal ze nu ook met hun gisteren verkregen tien weken oude Labrador puppy kunnen spelen! Nog vier nachtjes slapen!