Brrr!

De Halloween versieringen van onze buren

Een week geleden liep ik nog te puffen in Washington en nu is het alweer tijd voor de winterkleding! Het is flink koud voor de tijd van het jaar en er staat een straffe wind.

Na een weekend met weinig beweging zitten mijn spieren ronduit vast. Ik moet voortaan ook op reis toch de zelf-discipline opbrengen om tenminste een stevige lange wandeling te maken, iedere ochtend. Maar soms heb ik er zo'n hekel aan! Dan wil ik gewoon lekker rustig aan de dag beginnen en rondhangen.

Gelukkig schijnt de zon wel lekker en ik ga er met mijn gewichten op uit. Het lopen gaat goed, ik neem de route met de meeste heuvels en heb zo af en toe keihard wind tegen.

Sommige bomen lijken wel in brand te staan, zo fel zijn ze gekleurd! Dieprode maples, felgele tulpenbomen, een oranje boom, waarvan ik de naam niet ken. Toch is het hier overwegend nog groen en de meeste bomen staan nog vol in blad. Wat een verschil kan een paar honderd mijl toch maken, want ten westen en noorden, zo zagen we uit het vliegtuig, is alles al gekleurd!


Een knalgele maple bij Saskia's school

Garmin laat me zoals altijd precies zien hoe hard ik bezig ben en hoever ik loop. Een uur en 13 minuten later ben ik terug na 5,25 mijl. Tijd om gauw te douchen, voor de schoonmaaksters komen.

Met dit weer krijg ik helemaal zin om te experimenteren met de crockpot. Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden kwa recepten! Ik maak een lijstje met ingredienten voor de maaltijden de komende dagen. Een met rundvlees, een met kip en een met varkensvlees (meestal probeer ik er ook een vegetarisch gerecht bij te hebben, maar deze week is een dag korter).

Bij Giant zoek ik alles bij elkaar. Het duurt soms best even om een produkt te vinden, al is iedere Giant hetzelfde ingedeeld (ideaal, want bij andere supermarkten zoek je je helemaal rot).

Terwijl ik bij de keuzes voor gedroogde vruchten (waarom is er hier toch altijd zoveel keus??) sta te twijfelen, loopt er een oudere man langs. "Pardon, Ma'am, can I reach by you, I can't last a day without these prunes!", zegt hij. Hmm, helemaal blij met het beeld, dat dat bij mij oproept ben ik niet, maar vind het wel weer kostelijk. Dit zijn de kleine leukigheden op een dag.

Voor Saskia's "ghost" cadeautjes vind ik een aantal leuke gummetjes en ander klein spul. Ze hebben hier, zelfs bij de supermarkt, werkelijk alles voor Halloween! Nu hebben twee andere families in de straat ook een papier met een geestje aan de voordeur hangen, zoals wij. Zij zijn ge"Boo"ed (en Saskia vond het prachtig)!

Net voor Laura komt heb ik nog tijd om lunch te eten. De massage is weer heel pijnlijk, geen verrassing met de koudere temperaturen en het vele zitten van gisteren. Mijn rechterkant zit weer helemaal vast, gelukkig is de conversatie wel aangenaam. Hoewel...Laura's vriendin moet gedotterd worden en daar zit ze natuurlijk wel over in.

Rick biedt aan op de terugweg van zijn werk de uitnodigingen en bordjes, servetjes e.d. voor Saskia's Halloween partijtje op vrijdag te kopen. Eigenlijk wilde ik dit feestje op zondagmiddag houden, zodat ik meer dan genoeg tijd zou hebben om voor te bereiden. Maar dan blijkt het gros van de vriendinnen niet te kunnen, dus het is een heel geregel opeens!

Dankzij Rick kan ik me nu op mijn PSP cursus concentreren. Morgen komt de nieuwe les uit en ik heb er de hele week nog niets aan gedaan. Het is een wat ingewikkelder les, dan de eerste twee weken, maar met etenstijd heb ik toch drie van de vier opdrachten klaar.


Een van de opdrachten: het desatureren van een gedeelte van een foto

Katja komt euforisch thuis van haar rijles, zwaaiend met het officiele blauwe papiertje "Virginia Certification of Driver's Education". Ze is geslaagd! En meteen vertrekt ze, met Leah, in de van naar de mall.

In ieder geval heeft ze gisteravond ijlings haar kamer keurig opgeruimd, want ik mompelde, dat ik, als ik vanochtend nog zo'n troep aan zou treffen, niet zo graag de sleutels van mijn auto zou overhandigen. Misschien wordt dit nog een (strategisch gebruikt natuurlijk) goed onderhandelingsonderwerp.

We hebben haar vandaag ook moeten verzekeren bij USAA, oef, even slikken! Ze weet hoeveel dat kost en ook, dat, als ze ook maar het geringste ongeluk veroorzaakt, die premie nog veel hoger zal worden. Maar wat een mijlpaal, voor haar, maar ook voor ons en helemaal gerust zit ik hier niet te typen, want ze moet nog terug rijden.

De rundvleesmaaltijd, een stoofpotje met draadjesvlees, gedroogde vruchten (pruimen, peren, perziken, appels en abrikozen), aardappel, wortel en mini uitjes, gaat er goed in. Het blijft leuk, die nieuwe recepten uitproberen.