HDTV

Zaterdag

Na lekker lang te hebben uitgeslapen, want het wordt toch alweer een koude, druilerige dag, zitten Saskia en ik als eersten te ontbijten. Buiten in de tuin is het een drukte van jewelste, want de besjes van onze dogwoods zijn een lekkernij voor allerlei soorten vogels.

Saskia en ik genieten van de kleurige fladderaars. Zo zijn er een aantal blue jays (waarvan er eentje vlak voor het raam komt zitten) en cardinaaltjes. Maar vooral de robins en chickadees (heel kleine meesjes) zijn in grote getalen aanwezig. We schatten, dat er zo'n dertig vogels in een van de boompjes zit te kwetteren en te schransen! Meteen nemen we ons voor om deze winter een paar vogelvoederhuisjes neer te zetten.

Het grootste deel van de dag besteed ik aan het bewerken en uploaden van mijn foto's van de Aruba vakantie. De albums staan nu online: zonsondergangen, algemene Aruba foto's en familiefoto's. Nu nog de foto's van onze reis naar Michigan, Wisconsin en Minnesota en ik ben weer helemaal "bij".

Via VanderVeen's in Grand Rapids heb ik donderdag wat haring en paling besteld. Dit is al de tweede lichting. De eerste had ik maandag besteld en die werd woensdag helemaal heet door de zon afgeleverd. De haringen zagen er niet goed meer uit en omdat ik al een keer erg ziek ben geweest van bedorven vis, durfde ik het niet aan ze te eten en heb ze zo weggegooid. Zonde natuurlijk!

De lading van gisteren was dus in de herkansing en dit keer meteen de volgende dag bezorgd. Helaas bood VanderVeen niet aan om ons deze vis gratis te sturen, want de vorige lading was door hen niet goed verpakt, naar mijn mening. Maar ik heb het maar laten gaan, de les is geleerd, het moet echt de volgende dag bezorgd worden.

Het zijn dus wel een paar flink kostbare visjes, maar wij hadden het ervoor over. Rick en ik smullen vanmiddag van de haring, die precies als zo van de viskar smaakt. De paling ligt in de vriezer, die zullen we binnenkort ook soldaat maken.

Saskia gaat naar Tabatha's verjaarspartijtje. Ze gaan bowlen bij Bowl America. Om zes uur halen we haar op en gaan dan gelijk eten bij Artie's. Dit restaurant is enorm populair en er staat een lange rij wachtenden.

Wij hebben van tevoren opgebeld en onze naam op de lijst gezet. Hoewel we op de aangewezen tijd aankomen, krijgen we toch een electronische "coaster" mee, die pas een half uur later afgaat. Niet getreurd, we drinken gezellig wat bij de bar en kletsen met de mensen om ons heen en de bar tender. Iedereen is in een goed humeur, want er blijken nogal wat Michiganders te zitten en Detroit Tigers wonnen de American League Division Series van de New York Yankees.

Na een gezellige maaltijd gaan Saskia en ik naar huis. Rick en Kai gaan door naar de bioscoop om de late voorstelling van "School for Scoundrels" te zien. Hoe laat ze terugkomen, weet ik niet, want dan lig ik allang te pitten.

Zondag

Zoals zo vaak na een regenachtige dag openen we de gordijnen en zien een schoongewassen, helder blauwe lucht. De grote maple van de buren begint al mooi rood te kleuren en dat maakt mijn eerste blik naar buiten een kleurrijke.

Meteen voel ik me ook veel energieker. Rick kennelijk ook, want die besluit pancakes te gaan bakken. Ik kook er een eitje bij en de pancakes met maple syrup smaken voortreffelijk.


En dan wil ik naar buiten, bewegen en genieten van het mooie weer, ik heb alweer te lang achter de computer gezeten! Mijn rechterbeen voelt redelijk goed, zou ik het erop wagen? Ik besluit gewoon te beginnen met hardlopen, kijken of een 5 kilometer lukt en ik zie wel wat eruit rolt.

Eigenlijk zouden Kirsten en ik vandaag de Army Ten Miler lopen, maar dat zou teveel gevraagd zijn. Wel jammer, maar wie weet lukt het volgend jaar weer, ik wil niets forceren. Ook Kirsten gaat niet, ze heeft nog steeds last van haar voeten en tien mijl is ook voor haar (nog) te ver.

Expres kies ik een route met minder heuvels (hoewel geen heuvels hier onmogelijk is) en het gaat lekker! De eerste mijl loop ik in iets meer dan 9 minuten, wel iets langzamer, dan ik zou willen. Maar de tweede mijl gaat al onder de 9 minuten en de drie mijl haal ik in 26:20, Garmin piept de vijf kilometer met 27 minuten en 21 seconden. Hoera, eindelijk weer eens onder de 30 minuten gelopen! Het been voelt strak, maar niet zo pijnlijk als andere keren en ik strek thuis goed. Hopelijk kan ik nu weer meer hard gaan lopen, want ik mis het wel.

Onze televisie in de family room is bijna tien jaar oud en heeft kuren. Het beeld wordt afwisselend heel licht en dan weer heel donker. Tot nu toe helpt aan- en uitzetten nog wel, maar het zal niet lang duren, voor hij de geest geeft.

Rick en Kai waren gisteren bij Best Buy en Rick vertelt, hoeveel mooie flatscreen tv's met HDTV ze zagen. Ik verbaas hem helemaal door voor te stellen om vanmiddag eens te gaan kijken, wat er zoal te koop is. Tot nu toe heb ik deze aankoop afgehouden, maar nu de oude tv kuren heeft, is het tijd.

Voor ik van gedachten kan veranderen heeft Rick onze televisiekast al opgemeten en zitten we in de auto. Rick is als een kind zo blij, inwendig grinnik ik erom. Niets krijgt hem levendiger, dan auto's en electronica!

Onze eerste stop is Circuit City. Daar hebben ze wel een redelijke selectie, maar de werknemers weten helemaal niets. Die komen 's ochtends op het werk en krijgen een afdeling toegewezen. Op alle vragen komt een "I don't know", dus we besluiten naar een meer gespecialiseerde zaak te gaan.

De meeste winkels doen hier toch aan "price matching", d.w.z. dat als je hetzelfde produkt voor minder ergens anders ziet, je het verschil terugbetaald krijgt, dus wat kosten betreft maakt het niet uit.

Rick lijkt wel een kind in een snoepwinkel, zoals we dat hier zeggen. Hij heeft (gelukkig, want ik weet er natuurlijk geen moer vanaf) zijn huiswerk goed gedaan (waarschijnlijk heeft hij al maanden stiekem gehoopt op dit punt te belanden!). Bij Tweeter zien we een mooie Sony HDTV, maar met "maar" 768p en Rick zoekt 1080p.

Dat hebben ze daar niet voor het grootte scherm, dat wij maximaal kunnen hebben (40 inches), maar ik zie het op een nog groter scherm en het maakt inderdaad enorm verschil in scherpte. Op naar Myer Emco, dus.

Maar eerst even door Wendy's' Drive Thru, want Rick is vergeten lunch te eten in zijn enthousiasme en ik heb dorst. Rick bestelt een frescata sandwich, die echt verschrikkelijk vers en lekker is, een aanrader van het Wendy's menu! Mijn "medium" diet Coke is gigantisch! Ik ben heus wel wat gewend hier, maar als dit "medium" is, moet "large" echt een teil zijn!


Leuke bijkomstigheid van dit tv shoppen is, dat ik intussen ook de football wedstrijd tussen de Redskins en de Giants zie. Overal staan alle televisies op de wedstrijd en ik verdenk een aantal mannen ervan helemaal geen tv te willen kopen, maar enkel de wedstrijd te willen kijken op een groot scherm! Aan de andere kant stemt het niet vrolijk, want de Redskins spelen helemaal niet goed en verliezen uiteindelijk met 19-3. Dan doet Kai's team het toch beter!

Bij Myer Emco worden we heel bekwaam geholpen en ze hebben precies de tv, die wij (nou ja, eigenlijk Rick) zoeken. Een 40 inch Sony, 1080p en voor een heel goede sale prijs (het is tenslotte Columbus Day weekend) ook nog.

De doos past mooi achterin de van. Thuis vraagt Rick Ray, een van onze buren, om te helpen de oude tv, die zo'n 200 pond weegt, naar de basement te dragen. Eerst wilde Rick dat met behulp van alleen Kai en mij doen, maar gezien het gezucht en gesteun van de twee sterke mannen was dat nooit goed gegaan!

De nieuwe televisie, hoewel groter, weegt ongeveer 40 pond en is dus veel makkelijker te tillen. Hij past keurig in onze tv kast en oh, wat zijn mijn mannen blij! Ik moet toegeven, dat de kwaliteit van het beeld vele malen beter is. En HDTV is onvoorstelbaar echt. We zijn in de 21e eeuw beland, wat onze tv betreft.


De eerste screenshot

Als Rick alles geinstalleerd heeft, gaan we met zijn viertjes eten bij Kai's keuze: P.F. Chang's. Ook Saskia is dol op hun honey chicken en Rick en ik vinden het ook een heel lekker restaurant. De atmosfeer is leuk, het eten, zoals altijd, veel en niet duur. Het enige, dat me tegenstaat is de luide muziek. Ik merk tegen Rick op, dat ik dat een groot verschil vind met Europese restaurants (ook de restaurants hier, die Europese cuisine serveren hebben sfeervolle zachte klassieke muziek, op de achtergrond).




Het ziet er lekker uit


Muziek in een restaurant is leuk, maar niet als je eroverheen moet gillen. Eigenlijk ben ik wel benieuwd, hoe de Europeanen dat hier ervaren. Vinden jullie de muziek in restaurants als T.G.I.Friday's, Outback etc. bijdragen aan de atmosfeer of te overheersend?

Op de terugweg stoppen we bij Blockbuster en halen er een aantal films om op de nieuwe tv te kijken. De eerste is "Yours, Mine and Ours", maar eerst gaan we naar onze overburen.

De Nielsons zijn een Mormoonse familie met zeven kinderen, waarvan er vier naar college zijn. Mormoonse jongens gaan na hun eerste jaar college op missie. Hun oudste jongens, een tweeling, hebben hun missie inmiddels afgemaakt. Jeffrey ging naar Zweden voor twee jaar en Nathan werd naar Engeland uit gezonden.

Hun oudste kind is echter een meisje en zij heeft "gewoon" Brigham Young University in Utah afgemaak. Daarna is ze thuis gekomen en heeft hier gewerkt. Maar ook zij wilde op missie en deed haar naam in de hoed.

Daaruit kwam Malaga, Spanje, als bestemming en op dinsdag gaat ze op reis. Vanavond is haar afscheidsfeestje en het gros van de gasten zijn kerkgenoten. Toch vinden wij dat we als buren haar even een goede reis moeten gaan wensen. Als enige, die Jessica kent, kan ik haar over Malaga vertellen, want ik heb er twee vakanties doorgebracht.

De Mormoonse godsdienst blijft onbegrijpelijk voor ons. Maar ik vind het interessant en sla het met interesse gade. De moeder van deze zeven is bekeerd tot dit geloof en haar ouders mochten niet bij haar huwelijk zijn. Onvoorstelbaar, vind ik dat. Maar zij is, net als een ex-rookster, zeer fanatiek als het op haar geadopteerde geloof aankomt.

Na even gekletst te hebben en goede reis wensen voor Jessica lopen we weer terug naar huis. Het is volle maan vanavond en er staan heel wat sterren aan de hemel.

Het was weer een vol weekend met veel om dankbaar voor te zijn. En met een bowl met popcorn ga ik nu 100% genieten van onze filmavond! Na Yours, Mine and Ours is Lake House aan de beurt.