Colleges en Universities

Regelmatig krijg ik vragen, meest recentelijk van Marion, over hoe het systeem van voortgezet onderwijs in de VS nu precies in elkaar zit. Ik leer hier, nu Katja over minder dan twee jaar moet kiezen, waar ze heen wil, steeds meer over, maar "precies" weet ik het ook niet, daarvoor is het allemaal te gecompliceerd.

Hier in de VS (en Canada, waar het systeem vergelijkbaar is) gaan de meeste studenten na high school naar "college". "College" is de naam voor het vier jaar undergraduate programma, dat uiteindelijk leidt tot een Bachelor's of Arts of Bachelor's of Science, afhankelijk van de gekozen "major" (hoofdvak). Zo heeft Rick een Bachelor's of Science, want zijn "major" was Computer Science.

Waarom heet de ene school "College" en de andere "University"? Een "College" biedt over het algemeen alleen het Bachelor's programma, terwijl een "University" zowel het Bachelor's programma, als Master's en PhD programma's en meer onderzoekfaciliteiten biedt. Om het nog wat gecompliceerder te maken, bestaan de meeste universiteiten uit verschillende scholen, "colleges" (College of Engineering, College of Nursing etc.).

Behalve deze simpele onderscheiding zijn er nog heel wat verschillen tussen de duizenden colleges en universities. De niveaus bijvoorbeeld verschillen van "least competitive" (i.e. weinig competitie om toegelaten te worden) tot "most competitive", waar je echt bijzonder moet zijn om toegelaten te worden (Harvard, Yale e.d. horen daarbij).

Dan heb je nog public en private scholen, het grootste verschil daar is de grootte van het instituut (prive toch meestal kleiner) en de kosten van het onderwijs (prive duurder). Het niveau van een prive school is niet bij uitstek hoger, maar over het algemeen wordt wel aangenomen, dat dat zo is.

Als buitenbeentjes heb je dan nog de zogenaamde Community Colleges. Deze bieden onder anderen twee jarige cursussen, al dan niet beroepsgericht, waarna je een "Associate" degree krijgt. Dit kun je dan gebruiken om te gaan werken of om alsnog naar een hoger college te gaan.

Nu al wordt Katja overspoeld met aanbiedingen van allerlei scholen, de meesten zijn ons totaal onbekend. Volgend jaar en in haar senior jaar zullen we scholen gaan bezoeken en kijken of de campus haar bevalt. Ze is al helemaal in de ban van Virginia Tech, maar het is zaak om je bij meerdere scholen aan te melden, voor het geval je wordt afgewezen.

Wij hopen wel, dat ze voor een school in Virginia kiest, want dat is beduidend goedkoper, dan studeren in een andere staat. Gelukkig heeft Virginia een heel aantal hoog aangeschreven universiteiten.

Of je wordt aangenomen hangt van een heel aantal factoren af, niet alleen je GPA (Grade Point Average, het hoogste is 4.0 en hoe het berekend wordt is nog steeds abracadabra voor mij), maar ook wie je als persoon bent telt mee. Zo doet Katja heel wat vrijwilligerswerk en zal dat goed staan op haar aanmeldingen voor college.

Ook doet ze nu al een AP cursus (Advance Placement),die op college niveau wordt gegeven. Hiervoor verdient ze "credits" voor college en hoeft deze cursus (World History) dus niet meer te doen, als ze hem dit jaar haalt.

Aangezien het college systeem hier is gebaseerd op "credits" en je zoveel credits bij elkaar moet hebben om je studie af te ronden, kun je op allerlei manieren op high schools alvast wat credits krijgen. Zo tellen AP cursussen, maar ook International Baccalaureate punten, zoals in de tabel van dit College.

De high school studenten bepalen zelf, zolang hun cijfers goed genoeg zijn, wanneer en hoeveel AP cursussen ze doen. Hoe meer credits, hoe goedkoper en korter de studie voor het Bachelor's programma wordt.

Het is een flink gecompliceerd systeem en ik leer er nog dagelijks meer over. Katja lijkt er helemaal niet door aangedaan, die weet precies hoe of wat.

Amerikanen hebben een enorme affiniteit voor "hun" College of University. Zelfs nu nog is Rick een grote Spartans fan. Zijn "Alma Mater" is Michigan State University en hij is lid van de "alumni" organisation, oud-leerlingen, die nog van alles voor de school doen. Op auto's zie je allerlei "Alumni" stickers en als hij een University of Michigan sticker voorbij ziet komen of iemand met een U. of M. petje op(grote rivalen) kan hij het niet laten er een opmerking over te maken.

De meeste universiteiten hebben een campus, waar zeker de eerstejaars studenten in dormitories wonen. Het eten wordt dan ook door de school verzorgd. De grote scholen, zoals Michigan State, zijn een heel dorp op zich. In latere jaren gaan veel studenten in huizen of op zichzelf wonen. Het lijkt mij heel erg leuk om hier te studeren, helaas was ik toen mijn ouders verhuisden al bijna klaar met mijn studie in Utrecht (een heel leuke studentenstad, maar het studeren zelf vond ik doodsaai daar!).

Tot zover mijn "uitleg" hierover. Ik hoor het graag als anderen toevoegingen, andere ervaringen of vragen hebben.