Al te vroeg begint de dag weer met het geluid van Katja's foehn om half zes! Gaap!! Ik vind het toch wel heel moeilijk, dat vroege opstaan!
Maar de routine is terug en dat is wel weer lekker. Ik jog, nadat ik Saskia op school af heb gezet, een stukje op met een buurvrouw, die ik alweer een tijdje niet heb gezien. Altijd leuk, gezelschap tijdens het sporten! Zij zijn in de Kerstvakantie een paar dagen naar Wisconsin gereden om bij haar familie te zijn. Amerikanen draaien er hun hand niet voor om (en wij inmiddels ook niet meer) om voor een lang weekend twaalf uur of meer enkele reis te rijden.
Thuis bestel ik via FlowersforCanada.com een prachtig bloemstuk voor onze Canadese email vriendin, dat als het goed is vandaag bezorgd wordt. Een interessant cultuurverschil deed zich voor, toen ik de mensen op de lijst vroeg, wat voor bloemstuk ze wilden bestellen. Het merendeel dacht aan witte bloemen, want dat is in Europa gewoon bij een begrafenis. Hier zijn de bloemen echter veel bonter en werd het nog moeilijk om een minder kleurig stuk te vinden.
Eens te meer vind ik het internet bijzonder. Op maandag hoorden we over dit vreselijke ongeluk en nu op woensdagochtend hebben we al meer dan $350 ingezameld van over de hele wereld! Het bloemstuk is natuurlijk niet zo duur (hoewel wel veel duurder, dan het waarschijnlijk in Nederland was geweest), dus er is nog heel wat geld over. Later zullen we met zijn allen beslissen, hoe we dat het beste kunnen geven. Gezien het feit, dat we over meer dan tien landen en drie werelddelen verspreid wonen, vind ik dit hartverwarmend.
Als de bestelling gedaan is stap ik in de auto en rijd naar Christine. De dag begon veelbelovend met zon, maar inmiddels is het weer bewolkt. Met vijf graden is het wel lekker wandelweer en ik neem mijn acht pond gewichten en GPS mee. We lopen uiteindelijk bijna 7 mijl! Een goede frisse neus, dus!
Hoewel ik niet echt aan goede voornemens in het nieuwe jaar "doe" heb ik toch besloten per dag een kast of la onderhanden te nemen. Ik heb een hekel aan opruimen, maar een nog grotere hekel aan chaos. En dat is een staat waarin op het moment de meeste van onze kasten verkeren. Ik heb besloten een uur per dag aan zo'n kast te besteden.
Vandaag waren de ijskast en het vriesvak aan de beurt. Oh, wat was dat nodig! Iets had gelekt en alles kleefde, ik heb salad dressings met een vervaldatum uit 2003 weggegooid (ja, ik ben er niet trots op, maar zo'n goede sopbeurt van de ijskast gebeurt niet zo vaak en als Rick het doet kijkt hij niet naar dat soort details).
Hoe opvallend het resultaat van mijn gesop en de vier (!) vuilniszakken (niet vol, hoor, anders werden ze te zwaar), die ik naar buiten heb gedragen is, blijkt wel uit Saskia's uitroep meteen als ze thuiskomt: "Wow, de refrigerator is helemaal schoon en empty!" Hmm, misschien moet dit toch maar vaker gebeuren!
Saskia nodigt (zoals gewoonlijk) haar vriendinnetje Laura uit om te spelen. De afgelopen keren, dat zij kwam, liepen ze zich maar wat te vervelen. Laura vindt bijna niets leuk om te doen, dus ik stel als voorwaarde, dat er gespeeld wordt.
De meisjes besluiten ijs te gaan maken in de "IJsbal", die Saskia voor Kerst heeft gekregen. Het is een leuk ding, want met veel rollen komt er inderdaad lekker ijs uit. Dit keer is het met kersen en chocolate chips en het smaakt de dames goed. De keuken is een rotzooi, maar het heeft ze een goed aantal uren bezig gehouden.
De lichtjes in de Kerstboom zijn weer aan en de kaarsjes branden. Ik zal het extra licht van Kerst nog best missen na dit weekend, de grote opruiming!
0 reacties:
Een reactie posten