Camelback Ski Resort

Ergens in het midden van de nacht is Rick thuis gekomen. Voor het eerst in jaren (ooit?) hoor of merk ik niets en pas om zes uur word ik wakker en hee, daar is ie dan!

We slapen lekker uit en nemen onze tijd om in te pakken en op te ruimen. Ons streven is om twaalf uur weg te rijden. Dankzij onze vrouwelijke tiener moeten we dat streven een half uur uitstellen, maar om half een is alles ingepakt en we brengen Brynna naar de kennel.

Probleempje: ik heb een eigenwijze man. We hebben onze trouwe Mio mee en die zegt, dat we een oostelijke route moeten nemen. Manlief is het daar niet mee eens en neemt de westelijke route, waarschijnlijk zeker 100 mijl langer!!

We rijden naar het westen, ondanks mijn protesten en die van onze GPS Mio, en komen in Leesburg aan. Daar eten we lunch bij Panera, heel lekkere sandwiches, vooral hun multi grain brood is geweldig!

Al gauw rijden we via de mooie blauw geverfde ijzeren brug bij Point of Rocks over de Potomac Maryland binnen. Overal zien we boerderijen met koeien. De velden zijn kaal, dus we kunnen einden ver kijken.

We rijden door prachtige heuvellandschappen, roofvogels cirkelen boven ons. Zo af en toe zie ik een prachtige havik vlak langs de weg zitten. Sommige mensen vinden deze vogels niets, maar ik ben er altijd helemaal van onder de indruk!

Op een gegeven moment rijden we onder het Appalachian Trail door, het pad, dat van Georgia tot Maine loopt. In de verte zien we ski pistes in de bergen en we passeren een ellenlange trein, zeker twintig wagonnen en twee locomotieven!

Met volle teugen genieten we van het mooie landschap, het ongewone, en, al zijn ze vaak vervelend, de gigantische "trucks" op de weg. Deze achttienwielers denderen langs ons heen, soms met de mooiste advertenties op hun kant. Zo af en toe zien we er een zonder lading, dus alleen de voorkant, de cabine. Dat is echt een raar gezicht!

Bij Harrisburg gaan we de Susquehanna rivier over en daar zien we aan de overkant van de weg een enorme file. Honderden trucks staan daarin en het is onvoorstelbaar hoeveel ruimte ze innemen! Zonder die vrachtwagens zou er geen file zijn, daarvan zijn wij overtuigd.

Verder naar het noorden ligt er opeens sneeuw langs de weg. Langs de bergwanden hangen ijspegels. We krijgen echt het gevoel de winter in te rijden. Na de I-81 slaan we af op de I-80. Dit is een hele nieuwe weg voor ons, door het Pocono gebergte. Camelback is meteen te zien, er is avondskien en alle lichten tekenen de berg goed.

We checken in bij het Chateau Resort en krijgen een lekker ruime kamer waar het extra bed al aanwezig is. We hebben ook een luchtmatras bij ons, dus alleen Rick hoeft een kind in zijn bed te hebben.

Bij het restaurant eten we een salad bar, die de slechtste, die we ooit gehad hebben, is. Maar de steaks van het hoofdgerecht zijn voortreffelijk! Ik bestel er een met blauwe kaas erop en die gaat schoon op! Onderwijl zien we buiten allerlei mensen skien. We besluiten morgenochtend vroeg op te staan en een volle ski dag te hebben. Zou het lukken, met deze luie tieners?