Hitte!

Hoewel ik het eigenlijk altijd al van tevoren weet valt de terugslag na een lange dag in de auto toch iedere keer weer tegen. De hele nacht kan ik geen comfortabele manier van pijnloos liggen vinden en ik word moe wakker. De hele rechterkant van mijn lichaam zit vast en dat doet zo'n pijn, dat ik er een huilgevoel van krijg.

Om me vrolijker te stemmen (de zon buiten doet ook al veel goed en het is al 20 graden bij het opstaan, dat moet ook gaan helpen) doe ik mijn nieuwe Nederlandse oranje shirt aan. Het voelt heerlijk, want het is een athletisch shirt, dus veel ventilatie.

Bewegen is dus bovenaan de lijst van "must do's" vandaag. Ik begin direct na het opstaan met een Fitness routine met lichte gewichten. Dit helpt gelukkig al wat.

Katja moet om half tien naar de orthodontist. Ze is de bovenkant van haar doorzichtige beugel verloren en er moet nu een nieuwe aangemeten worden. Geen goedkope aangelegenheid, maar ik wil ook niet, dat haar tanden terug gaan draaien. Ze mag een beugel verliezen van ons, de volgende zal ze zelf moeten betalen.

Als we op weg gaan grijpt Katja de sleutels van mij en met de pijn, die ik voel, vind ik het wel fijn om iemand anders te laten rijden. Het is spitsuur, dus ik houd regelmatig mijn adem in, maar het gaat goed.

Christine is toevallig ook bij de orthodontist met Mallory, dus we kunnen even bijkletsen over ons lange weekend. Na het tandarts bezoek halen we gauw lunch voor Katja bij Subway en als we daar dan toch zijn tracteer ik mezelf ook maar op een wrap.

Ricks fiets moet opgehaald worden van de fietsenmaker in Vienna. Ik besluit de drie kilometer erheen te joggen en daarna een stuk te fietsen. Dat valt tegen! Het is inmiddels bijna 30 graden en de vochtigheidsgraad is hoog. Het zweet druipt ervan af en ik ben blij als ik bij de fietsenmaker aankom. Ik voel me zelfs even niet zo lekker ervan, maar dat gaat gelukkig over.

De fiets voelt aan als een veertje, zo makkelijk gaat het trappen nu! Ik moet mijn fiets hier ook heen brengen, want die lijkt meer op een werkpaard op het moment, het trappen gaat zwaar. De fietsenmaker ligt naast het W&OD pad en ik kan de verleiding niet weerstaan. Ik fiets naar de eerste oversteek, vijf kilometer verderop.

Terug ga ik over het grindpad en sta al gauw oog in oog met een witstaart hert. Later blijken er vier te zijn. Eentje komt vlak voor mij het pad over, maar ik ben te laat om te filmen of fotograferen. De tweede schrikt als hij of zij mij ziet staan. Een kwartier lang sla ik ze gade en dan verdwijnen ze in het struikgewas. Zo mooi!

Het fietsen helpt de pijn in mijn been en ik neem gauw van de gelegenheid gebruik om naar Whole Foods te rijden. We hebben bijna geen melk meer en dat is een noodgeval, want daarvan drinken we drie gallons per week! Met dit weer wil ik ook alleen maar koud eten hebben, dus ik haal wat ingredienten voor een lekkere salade.

Als Saskia thuis komt weet ik al wat de vraag zal zijn: "Kunnen we naar het zwembad?" Ze vraagt haar vriendinnetje Abby ook mee en Katja komt ook even kijken, want het hele clubhuis is tijdens de winter vernieuwd. Het water is nog koud en Katja gaat weer naar huis. Zoals gewoonlijk vind ik meer dan genoeg mensen om mee te kletsen en ondanks de drukkende hitte houd ik het buiten het water tot kwart voor zes uit. Dan overvallen me vermoeidheid en hitte en ik neem de meisjes terug naar huis.

Mijn computer doet al de hele dag raar en het is me nog niet gelukt veel foto's te bewerken. Hopelijk lukt het morgen of tenminste tegen het weekend, want ik heb een aantal heel mooie en leuke genomen.