Benzine crisis

Zon, zon, zon, heerlijk! Het blijft wat koel voor de tijd van het jaar, maar de staalblauwe luchten maken alles goed. Saskia gaat vanmiddag met Madison mee naar huis in de schoolbus, dus ik heb voor de verandering een lekker lange maandag (gewoonlijk is ze al om 1 uur thuis).

Met Christine loop ik bijna vijf mijl. Ik heb een tennisrokje aan en mijn benen zijn koud! Iedereen, die ik tegenkom, maakt er een opmerking over, maar na even lopen gaat het alweer een stuk beter. Haar broer en vriendin gaan vandaag weer richting Hinton in Alberta in Canada. Het is altijd weer even moeilijk afscheid nemen, als je niet weet hoe lang je elkaar niet zult zien, dat merk ik ook weer aan Christine. Hier wonen de families ver van elkaar verspreid, het is ongewoon als iedereen in dezelfde omgeving woont.

Zo heb ik een zus in Massachusetts, acht uur rijden hiervandaan, een broer in Ottawa, 12 uur rijden hiervandaan en Rick heeft een zus in Denver, een vlucht van drie uur hiervandaan en zijn vader woont in West-Michigan 14 uur rijden weg. We proberen elkaar tenminste een keer per jaar te zien, maar dat lukt niet altijd. Als er dan een bezoek is, is het ook wel heel intensief. Heel anders dan even koffie bij elkaar drinken!

Rick belt me op mijn mobieltje, hij maakt weer eens wat mee. Nadat hij benzine getankt heeft, wat hij al uit heeft gesteld, vanwege de hoge prijzen, gutst al die benzine zo zijn auto weer uit!! Volgens hem lag er een meer van benzine en het bleef er maar uitkomen. De auto heeft net service gehad en nu dit weer! Ik denk (of eigenlijk hoop) niet, dat Rick nog snel een BMW zal kopen. Dit dure ding staat meer in de garage voor reparaties, dan dat hij er plezier van heeft!

Hij moet eerst op de brandweer wachten, die moet zorgen, dat er niets in vlammen op gaat en dan op de sleepwagen. Meer dan de helft van zijn werkdag vervliegt met de benzine dampen.

Na gauw de ingredienten voor een heerlijke taco maaltijd te hebben gehaald, ga ik naar de Shell in Vienna om benzine te tanken. Een oudere man uit Ohio gaat een heel praatje aan over mijn blote benen en de kou, die hij dacht te ontvluchten. Hij heeft zijn hele garderobe aan hangers in zijn Oldsmobile hangen. Dit valt me vaker op, hele rijen gesteven overhemden en jurken hangen achterin de auto, vooral bij oudere mensen. Het is een manier van pakken, natuurlijk.

Nergens zie ik, waar Ricks zee van benzine gelegen moet hebben en ik zie hem ook niet, dus ik neem aan, dat hij al weggesleept is. Maar het blijkt, dat de Oldsmobile meneer het zicht blokkeerde, want zodra die weg is, zie ik FUTR WAV daar staan met Rick erin. Maar de towtruck is op weg.

Thuis eet ik gauw iets en grijp dan mijn fototoestel. Het is zulk prachtig weer, ik wil erop uit. Eerst rijd ik naar Colvin Run Mill, hopend dat de ongewone watervogels, die daar in de winter te zien zijn er nu nog zijn, maar ik zie alleen maar Canadese ganzen en daar zijn er overal genoeg van.

Dus rijd ik terug naar Meadowlark Gardens, de botanische tuinen hier in Vienna. Dit is een heel mooi park met verscheidene grote vijvers en veel vogels, bloemen en planten, een paradijs voor fotografen. De bluebirds vliegen af en aan en maken mooie onderwerpen, de bloemen zijn prachtig. Ik geniet!

Rick heeft nu een leenauto en er wordt verder aan Katja's kamer gewerkt. Hieronder een heel stel foto's van vandaag:


Een schildpad zont in het midden van de vijver





Een bluebird