Never a dull moment!

Het zonnetje schijnt weer lekker bij het opstaan en terwijl ik mijn ochtendoefeningen doe, kijk ik naar de spelende baby eekhoorntjes in de bomen naast ons huis. Ze leren al heel jong op de dunste takjes de balanceren! Het is een schattig gezicht.

Deze meimaand is tot nu toe koel voor dit gebied. Gewoonlijk gaan we zo van de koude van de winter met misschien een paar weekjes lenteweer naar het warme, zwoele en vochtige zomerweer. Maar nu is het al weken lekker lenteweer, mij hoor je niet klagen.

Rond half tien haal ik Claudia op en we gaan lopen op het W&OD pad. Met Kirsten heb ik een bospad, dat evenwijdig aan het geasfalteerde pad loopt, ontdekt. Dat is minder druk en heel mooi groen.

Claudia wil vooral de bluebirds zien, die ik telkens weer tegenkom. Maar als eerste tractatie komt er vlak voor ons een mooie vos de bosjes uitrennen. Hij zit achter iets aan, denken we, want hij racet echt. Veel te snel voor een foto is hij weer in de dichte struiken verdwenen.

Even later rennen drie witstaart herten (het type, dat hier vooral rondloopt) langs ons heen. Ze blijven even nieuwsgierig staan, net lang genoeg om een kort filmpje te maken.


Na ettelijke keren zonder succes hier met Claudia gelopen te hebben, laten de bluebirds zich vandaag ook zien! Hoera! Claudia's dag kan niet meer stuk en als kers op het ijsje ziet ze ook nog eens Redwinged Blackbirds voor het eerst. De gekleurde vogeltjes zijn prachtig hier.




We lopen 5,5 mijl en dan zet ik Claudia weer thuis af. Vlakbij haar huis is een vijver, waar een heel stel Canadese ganzenfamilies "wonen" (tot ergernis van de omwoners, want die dieren poepen eindeloos veel). Nu hebben ze schattige donzen kleintjes en ik heb mijn fototoestel mee. Ik trotseer het boze geblaas van de ouders en neem een heel aantal foto's van de kleintjes, zo lief!






Als ik thuiskom haal ik Brynna uit haar bench (nieuw Nederlands woord, dat ik geleerd heb, goed he?) en tot mijn schrik zie ik bloed aan allebei haar voorpoten. Vanochtend zag ik al wat aan een van de poten, maar ik dacht, dat ze iets had opengebeten en heb het dus alleen even schoongemaakt.

Nu zitten haar beide poten onder en ook op de handdoek, waar ze op ligt, zit bloed. Ik kan helemaal niets aan haar poten ontdekken, maar het ziet er erg uit, dus ik bel de dierenarts voor een onmiddelijke afspraak. Gelukkig kan ik meteen komen.

Als ik Brynna de auto in gehijst heb en onderweg ben, zie ik terwijl ze hijgt telkens een hele hap bloed op haar tong verschijnen. Het is haar tong, die bloedt! En niet zo'n beetje ook.

Opeens wordt me duidelijk wat er gebeurd moet zijn. Vanochtend heb ik bij het inruimen van de vaatwasmachine een glas gebroken. Toen het viel kwam Brynna gelijk aanrennen, want bij alles, dat valt, denkt zij, dat het iets te eten is. Kennelijk heeft ze op de een of andere manier glas in haar tong gekregen.

Bij de dierenarts ben ik niet het enige noodgeval en, ondanks dat Brynna flink bloedt, moet ik bijna een half uur wachten. Als er dan eindelijk iemand naar haar kijkt wordt er ook spoed van gemaakt. Ze gaan haar onder zeil brengen en dan haar tong hechten. Het glas blijkt een klein slagadertje geraakt te hebben, waardoor het maar bleef bloeden.

Na ongeveer een uur belt de dierenarts op, dat het hem gelukt is het bloeden te stoppen en nu heeft Brynna drie hechtingen in haar tong. Die zullen vanzelf oplossen en volgens hem hoeft ze niet zo'n gek ding om haar nek om verder likken tegen te gaan. Wat kun je toch een vreemde dingen hebben!

Annemarie belt, ze heeft wel een gebroken enkel, de arme ziel! Ze zit nu zes weken in het gips, vreselijk balen! We gaan maar gauw allemaal leuke dingen verzinnen, die niet veel lopen vereisen.

Katja heeft een zoveelste surprise 16th birthday party en natuurlijk ben ik weer chauffeuse. Ik rijd haar en vijf van haar vrienden en vriendinnen erheen en wordt onderweg nog wel een "cool mom" genoemd door een van de meisjes. Waar ik dat aan verdiend had, snapte ik niet zo, maar toch leuk om te horen.

Kai heeft een logeerpartij bij een vriend en dus hebben wij dit keer Saskia alleen voor ons. Zij mag kiezen waar we gaan eten en het wordt haar nieuwe favoriete restaurant, Pauli Moto's in Tysons Corner. Rick gaat gauw kaartjes halen voor de film "Over the Hedge".

Het eten is super lekker, ik bestel Robatayaki, gegrilde lekkernijen aan spiesjes met heerlijke sausjes. De film is ook leuk, het gaat over dieren, die worden geconfronteerd met het verlies van de helft van hun bos, waar tijdens hun winterslaap een nieuwbouw buurt is gebouwd. Zij leren al snel, dat de mensen heel wat voedsel hebben en ze proberen zo voor de winter te hamsteren. Er zit ook een moraliserend lesje achter, dat familie en vrienden belangrijker zijn, dan materiele bezittingen. Het is een vrolijke film.