Schone Slaapster

Nou ja, schoon...? Dat valt te bezien, maar slaapster zeker! Voor het eerst in meer dan een week slaap ik heerlijk! Dankzij de hoestdrank van de dokter geen ieder uur hoestbuien en ik word maar een keer eventjes wakker vannacht.

Als je hier medicijnen krijgt staan er met grote (en ik bedoel GROOT) gele stickers allerlei aanwijzingen en waarschuwingen op (neem met veel water, op een lege maag, vergeet geen doses etc. etc.). Op dit flesje hoestdrank staat groot: "May cause drowsiness" (vandaar het goede slapen, natuurlijk), maar ook "Can cause dizzyness". En dat laatste voel ik bij het wakker worden nog. Een raar zwevend gevoel, maar ja, ik heb dat liever, dan die eindeloze hoestbuien!

De scholen van de kinderen beginnen vanochtend twee uur later, wat de ochtend altijd wat rustiger maakt. Als Rick rond elf uur ook nog even naar zijn werk vertrekt verander ik alweer in een Schone Slaapster. Ik voel me nog zo moe, ik slaap zo van elf tot half een weer! Gelukkig ligt Cosmo ook rustig in onze badkamer te "snoozen".

Om wakker te worden douche ik gauw en eet dan lunch (alweer soep, nog steeds het lekkerst voor mijn keel). Karin komt na haar werk bij de school hierachter langs en haalt de flessen wijn voor vanavond, een heel stel Nederlandse tijdschriften en twee costuums (Coloniaals en Volendams) voor Maaike op.

Helaas mis ik vanavond het etentje met de Nederlandse dames. Daar baal ik wel van, want het zou Indonesische rijsttafel zijn en niet alleen vind ik dat altijd super lekker, het is ook altijd weer zo leuk om gezellig Nederlands te kletsen.

Jammer, maar ik ben al heel erg blij, dat ik vandaag tenminste een verbetering voel! Zoals Christine vanochtend zei, ze heeft me nog nooit zo ziek gekend. Inderdaad moet de laatste keer, dat ik zo ziek ben geweest al bijna tien jaar geleden zijn! En dus is verbetering iets om absoluut te vieren, ik begin gelijk met plannen maken (vrees niet, ik ga niet te snel van start).

Omdat de scholen later begonnen vandaag is Saskia pas om drie uur vrij. Leah's hond Quincy komt met Cosmo spelen, terwijl Katja en Leah boven een workout doen. Die twee honden zijn de beste maatjes, zo leuk!




Als Rick thuiskomt gaan we direct richting postkantoor. Dat had zaterdag al moeten gebeuren, maar toen was ik echt niet in staat te wachten. Vandaag gaat het wat beter.

We moeten een nummertje trekken en we zijn nummer 79, terwijl 70 bezig is. Niet al te slecht, lijkt dus. Maar het is warm en het stinkt in het hokje, waar iedereen moet wachten. Goddank staan er stoeltjes, anders was ik absoluut van mijn stokje gegaan!

Rick merkt, dat hij zijn cheques vergeten is (lekker ouderwets, je kunt hier alleen met cheque of money order betalen) en gaat die thuis ophalen. Het duurt allemaal zo lang, dat we nog niet aan de beurt zijn als hij terugkomt.

Katja heeft om zes uur een Relay for Life vergadering, maar pas om zes uur zijn we aan de beurt. Gelukkig gaat het daarna snel en nu zijn dan, een dag voor ze zouden verlopen, de paspoortaanvragen eindelijk op weg! Hopelijk hebben we ze terug voor onze volgende buitenlandse reis!

Katja gaat alsnog naar haar vergadering en wij eten, hoe kan het ook anders, maaltijdsoep met stokbrood. Makkelijk en iets wat iedereen lekker vindt. En deze schone slaapster kan niet wachten haar bed weer op te zoeken! Hopelijk is het weer een helende slaap, ik merk aan mijn gezin, dat ze ook niet gewend zijn aan een zieke vrouw/moeder. Rick verzuchtte vanavond, dat hij niet kan wachten tot ik beter ben, hij wil uit eten en naar de film. Priorities, priorities!