Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, april 17, 2007

Virginia in rouw

Al zo'n tien keer ben ik dit blog opnieuw begonnen. Ik vind het vrijwel onmogelijk om op te schrijven, wat er op het moment door me heen gaat en dat terwijl wij slechts indirect een paar betrokken mensen kennen.

Het voelt allemaal "too close for comfort". Christine komt om te lopen en we bespreken, hoe we de kinderen het beste kunnen begeleiden. Katja is er vrij rustig onder, Kai ook, maar Saskia heeft 101 vragen en Mallory ook. Ook heeft Christine gisteren definitief vernomen, dat ze in de zomer van 2008 naar Huntsville, Alabama, gaan verhuizen. Bah!

Het weer werkt ook helemaal niet mee, het is bewolkt, met maar zo af en toe een zonnestraal. Somber en guur, want de wind waait nog steeds hard. Ik kan me in de 24 jaar hier niet zo'n kou zo laat in april herinneren.

Van een online kennis, die een scouting leidster is, krijg ik een handleiding over hoe je met kinderen over dit soort gebeurtenissen kunt praten, toegestuurd. Heel fijn, want Katja en Kai denken al vrij volwassen, maar Saskia is nog echt een kind en gauw bang.

Katja gaat met haar Virginia Tech sweater aan naar school en de hele dag zie ik overal VT vlaggen hangen en mensen met VT sweaters aan lopen. Net als na 11 september hangt er een beetje een bedrukte sfeer.

Een van de slachtoffers, een meisje, komt uit Vienna en ging naar dezelfde high school als Katja en Kai. Katja vertelde, dat een aantal kinderen in haar klas haar goed kende en er werd niet veel werk verricht vandaag. En nog zeker vijf anderen kwamen uit Noord-Virginia, inclusief de dader zelf.

Rick heeft CNN Headline News aan vanochtend, maar zodra hij naar zijn werk is vertrokken, doe ik het doelbewust uit. Van anderen hoor ik, dat de dader is geidentificeerd en online lees ik, dat hij zeker tekenen vertoonde van een zieke geest. Maar ja, tenzij zo iemand een ander kwaad doet, kan er eigenlijk niets gedaan worden.

Het blijft me de hele dag bezig houden en ik ben dan ook blij als het avond wordt. Katja B. wordt vandaag 40 en met de Nederlandse dames groep geven we haar een surprise etentje in Reston.

Vanmiddag heb ik een boeketje ballonnen gehaald voor haar en als cadeautje een Starbucks cadeaubon. Karin chauffeert Sylvia en mij naar Reston en daar staat de gereserveerde tafel al klaar bij "Big Bowl".

De anderen komen ook al snel en we zitten allemaal voor Katja en Lilian komen. Als we ze zien aankomen staan we op met een glaasje mousserende wijn en zingen "Lang zal ze leven", terwijl we op Katja's gezondheid toasten. Volgens mij was ze echt verrast en zeer ontroerd.

We bestellen een aantal voorafjes: dumplings, satay en calamari. Heel erg lekker!! Als hoofdgerecht bestel ik scallops en garnalen in een gember saus. Anderen bestellen waar het restaurant naar genoemd is: een grote bowl met groentes, rijst of pasta, en vlees en een saus, die dan wordt klaargemaakt.

Volgende keer neem ik die, want mijn gerecht is nogal magertjes. Het smaakt wel erg lekker, hoewel veel pittiger, dan het menu zegt. Maar dat vind ik wel lekker. Martine daarentegen vindt haar gerecht met garnalen veel te heet. Grappig is, dat op het menu staat, dat je voor de hete garnalengerechten naar hun speciale "spicy" pagina moet kijken. Duidelijk is de definitie van "heet" van deze chef anders dan de onze!

Als toetje krijgt Katja een mango cheesecakeje met een kaarsje en bestellen we jasmijn thee. Al met al een heel gezellige avond en nodig voor mij om me uit de sombere gedachtengangen van vandaag te trekken. Katja en Lilian gaan nog verder stappen, maar de rest van ons moeten morgen weer vroeg op, dus gaan huiswaarts.

Morgen hoop ik op zon en ga er hoe dan ook met mijn camera op uit. Dat helpt altijd om de mooie, kleine dingen in het leven weer te zien. Eigenlijk had ik niet verwacht zo ondersteboven te zijn van de Virginia Tech gebeurtenissen, maar opeens lijkt dat ene jaartje, dat Katja hier nog woont, zo kort. En dan moeten we haar loslaten. Als er dan zoiets gebeurt, vrees ik dat met grote vrezen. Maar ik weet het, zo mag ik niet denken en als er iets goeds uit dit alles zal komen is het wel, dat de colleges naar hun veiligheidssystemen gaan kijken.

13 reacties:

Anoniem zei

Ik was natuurlijk op de hoogte van de vreselijke gebeurtenis bij jou in de buurt en dacht bij het horen van dit nieuws dan ook meteen aan jou.
Het zal vast een tijdje duren eer je zoiets een plaatsje kunt geven, vooral omdat Katja straks naar deze universiteit gaat en er kinderen bij betrokken zijn, die je kent.
Laten we er van uitgaan dat het om een incident gaat, wat nooit voor 100 % kan worden voorkomen, ook al wordt de wapenwet verandert.
Goed dat je wat afleiding hebt gehad met de Nederlandse vriendinnen.
Ik wens jullie sterkte en warmer en zonniger weer.
Groetjes, An

Anoniem zei

P.S.
veranderd met een "d"

Anoniem zei

Sterkte Petra!

Anoniem zei

Wat een sombere dag, helemaal nu Christine gaat verhuizen. Gelukkig hebben jullie nog ruim een jaar samen, dus ga daarvan genieten samen!
De afsluiting van de dag was natuurlijk een stuk leuker en ik hoop dat je daar je gedachten een beetje door hebt kunnen verzetten!
Ik wens je een hele mooie zonnige dag toe (en nou hopen dat mijn wens uitkomt)

Anoniem zei

Ik hoop dat je vandaag een lekkere zonnige dag hebt.
Verder wens ik jullie sterkte!
Laat je niet te lang van streek maken door zo'n idioot die zijn frustraties moet afreageren op anderen.

Anoniem zei

Ik had gisteren een hele mail geschreven en voor mijn gevoel wel vier keer verzonden, maar er gaat er niet eentje door. Ik snap dat niet hoor, ik probeer het nog maar eens. Ook ik moest gelijk aan jullie denken toen ik Virginia hoorde. Wat erg zeg, wat iemand met zo ontzettend veel wrok aan kan richten, niet normaal meer...En wat enorm triest voor al die mensen die het overkomen is, voor de nabestaanden, en voor de studenten die er tussen gestaan hebben, wij leven met jullie allemaal mee.
Gelukkig kon je jouw gedachten even verzetten met een gezellig etentje, je zou er toch gek van worden, zeker omdat Katja nu ook bijna uitvliegt. Sterkte en toch een fijn vervolg van de week gewenst!!
Groetjes Ludy.

Anoniem zei

Moeilijk! Moeilijk om door te gaan na deze verschrikkelijke moordpartij waar zoveel onschuldige kinderen het slachtoffer van zijn geworden. En niet alleen de kinderen maar alles en iedereen eromheen. De hele wereld heeft met afschuw gereageerd. En toch moet je doorgaan, hoe moeilijk het ook is. Probeer je gedachten te verzetten door aan fijne dingen te denken. Lekker met Cosmo te wandelen, iets waar je vreselijk om moet lachen Olga die de curb opreed?)
Het etentje voor Katja was volgens mij een groot succes. Lijkt me zalig zo'n grote bowl met groente en zo.
Koppie op hoor! Liefs en knuffels!!

Anoniem zei

Hopelijk is het vandaag een stuk zonniger, zowel buiten als in je hoofd!
Veel liefs,
Manon

Anoniem zei

Ik kan geloven dat jullie helemaal van slag zijn. Want voor jullie komen die nare gebeurtenissen echt wel dichtbij he. Wij waren er hier al even helemaal niet goed van toen we het nieuws hoorden, terwijl het voor ons echt wel 'veraf' is.
groetjes,
(www.honeheke.com/annelica)

Anoniem zei

Ik moest ook meteen aan je denken toen ik het nieuws hoorde. Vreselijk! Voor jullie is het dan nog erger omdat jullie indirect toch enkele betrokkenen kennen...

Kop op, Petra, probeer je gedachten af te leiden naar leuke dingen. Gelukkig had je die verjaardag met je Nederlandse vriendinnen...

Onze gedachten gaan ook naar alle betrokkenen en hun families en vrienden...

Groetjes en veel moed,

Hilde
www.hilde.verenigdestaten.info

Anoniem zei

Gelukkig eindigde de dag voor jou op een gezellige manier. Wat een ellende veroorzaakt één zo'n gestoord persoon dan toch. Vreselijk gewoon. Op de webcam zie ik nog geen zon, maar troost je, wij hadden ook heel weinig vandaag.

Anoniem zei

Het is een vreselijke gebeurtenis en ik kan me voorstellen dat je niet echt zit te springen om je kind naar een school ver van huis te sturen na deze geberutenis die wel erg dicht bij komt. Hopelijk brengt deze gebeurtenis een verandering op gang die dergelijke vreselijke moordpartijen kunnen voorkomen.

Petra

Becs zei

Dit is inderdaad een hele moeilijke periode. Ik ben blij dat Katja en Kai het al zo volwassen kunnen opnemen, hoe moeilijk het ook is. Saskia is een ander verhaal inderdaad, maar ben ervan overtuigd dat je haar hier erg goed doorheen zult helpen.

Veel succes en strekte de komende tijd.