Weer terug in het gareel

Soms vind ik het gewoon lekker om een geregelde, gewone routine dag te hebben. Zo eentje, waar je de klok op gelijk kunt zetten en niets onverwachts gebeurt. Zo'n dag wordt vandaag.

Christine belt zoals elke ochtend om kwart voor acht op haar weg terug naar huis. Zij brengt Mallory iedere morgen naar school, anders moet ze meer dan een uur in de schoolbus zitten! Wat dat betreft hebben wij enorm geluk, Saskia kan naar school lopen en de high school schoolbus doet er op zijn hoogst een kwartier over voor Kai en Katja (die tegenwoordig ook redelijk vaak naar school rijdt).

Na mijn ochtendoefeningen en een heerlijk ontbijt van Special K met chocola cereal en een kop Starbucks Caffe Verona koffie, neem ik Cosmo uit. Hij heeft er helemaal zin in en gedraagt zich voorbeeldig!

Het is zonnig, maar koud buiten. Ik doe mijn winterjas en handschoenen aan en neem mijn acht pond gewichten mee, zo krijg ik ook nog een workout, terwijl Cosmo snuffelt.

We nemen een route door een stuk bos en hij geniet duidelijk (ik ook, trouwens). Het is zo leuk weer een doel om te wandelen te hebben! Het wordt gelukkig wel te warm voor de handschoenen en mijn jas gaat ook open. Maar het warme lenteweer, dat we nu "gewend" zijn is er niet!

In de tuin speel ik nog even bal en frisbee met Cosmo, die hem wel lief gaat ophalen, maar aan het teruggeven moeten we nog even werken!

Christine komt en we lopen bijna zes mijl door een prachtig Vienna. Hoe mooi ik Californie met de palmbomen en bougainville ook vind, de seizoenen hier zijn iets, dat ik niet zou willen missen. Dit prille lentegroen met alle bloesems en de rood bloeiende maples, het is om heel vrolijk van te worden!


De dogwoods zijn bijna uit!



De dogwood en mijn favoriet, de paarse "Redbud", achter ons huis

Na een snelle kop soep voor de lunch komt Laura voor de massage. Zij heeft ook tijdens onze afwezigheid voor de katten gezorgd, wat ze altijd met heel veel liefde doet. De massage is hard nodig, ik merk echt, dat ik een week heb overgeslagen. Natuurlijk helpen de koudere temperaturen en de 2,5 uur in een tandartsstoel ook niet erg om mijn spieren te ontspannen.

Het uur is, ondanks de pijn, toch snel voorbij, want er valt heel wat bij te kletsen. Dat is wat ik zo fijn vind van Laura, behalve mijn therapiste is ze ook echt een vriendin, gewoon een heel dierbaar iemand.

De kinderen komen thuis en Katja gaat naar haar stage bij de kindertandarts. Saskia doet haar huiswerk en ik zit te computeren, als om kwart voor vier een berichtje op mijn computer verschijnt: "Saskia dental appointment". Oeps!!! Bijna vergeten!

Gauw laad ik een boze Saskia in de van, want die heeft geen zin in de fluoride, die ze altijd bij de tandarts moet happen. Gelukkig is Katja daar en die maakt het bezoek, samen met de heel aardige en grappige tandarts, toch nog een plezier.

Het is geen wonder, dat Katja het leuk vindt hier stage te lopen, er hangt een heel gemoedelijke sfeer. De stoelen staan in een grote ruimte, er liggen speelgoeddieren en het zusje van een van de patienten heeft daar een heel bed van gemaakt. Het is echt een plaats, waar kinderen zich veilig voelen.

Het avondmaal bestaat uit taco's, de gezonde versie: volkoren tortilla's en kalkoengehakt. Maar ze smaken fantastisch!

Ons televisiemaal van vandaag bestaat uit American Idol, maar het is "Latin Beat" en geen van de kandidaten maakt indruk op ons. En daarna House, echt een van mijn favoriete series. Dit keer is er een epidemie mysterie in een vliegtuig.