Blustery Day

Winnie the Pooh: Happy "Winds-day", Piglet.
Piglet: [being blown away] Well... it isn't... very happy... f-for me.
Winnie the Pooh: Where are you going, Piglet?
Piglet: That's what I'm asking myself, where? W-Whoops! P-P-P-Pooh!
Winnie the Pooh: And what do you think you will answer yourself?

uit de film "Winnie the Pooh and the Blustery Day"

Al de hele nacht hoor ik de bomen kreunen en de ramen steunen. Het is vrij ongewoon, dat het hier zo hard waait en er is dan ook een "wind advisory". De bladeren zijn in ieder geval nu wel helemaal van de bomen en enorme takken ook! Op de tv zien we hoe een boom op een auto is gevallen en de chauffeur er nog in gevangen zit. Het zal je gebeuren!

Mary Ellen komt voor ons loopje. We beginnen met hardlopen, maar al gauw kan zij niet meer, haar maag doet pijn. De wind hebben we ook hard tegen en Mary Ellen heeft hoofdpijn. We lopen, wel met een goede vaart, dus de rest van de 3,5 mijl en Cosmo is helemaal gek van de wind en de rondwaaiende blaadjes. Zijn lange haar waait alle kanten op!

Net op tijd zijn Cosmo en ik bij Petsmart voor de hondentraining. Zoe, de bulldog, en Ginger, de mini poedel, zijn er deze week niet. De andere honden zijn ongewoon ongehoorzaam, Cosmo incluis! Geen idee, wat er in hem gevaren is (volgens Carol, de trainer, zijn het de blaadjes), maar hij luistert van geen kanten!

Na de les koop ik een nieuwe bench voor hem. Brynna's oude bench is te klein, hij komt met zijn rug tegen de top! En nu het weer vaker niet goed genoeg is om hem in de tuin te laten vind ik dat zielig.

Christine woont slechts vijf minuten bij Petsmart vandaan en belde vanochtend of ik zin had om met Cosmo een end met haar te gaan wandelen. Dat doen we en we worden bijna weggeblazen! Er is zelfs net een boom omgevallen recht over het pad, waar we lopen! Gelukkig niet op het moment, dat wij langs kwamen!

We gaan het bos in, want daar is de wind wat minder erg (althans, de hoge bomen vangen het allemaal op). Cosmo vermaakt zich prima! Na meer dan vier mijl zijn we weer terug, zonder takken op onze kop, gelukkig. De bomen hier kunnen angstvallig kreunen en kraken!

Op de terugweg stop ik bij de Giant in Oakton om ingredienten voor wat favoriete crockpot maaltijden te kopen. Vroeger gingen we hier altijd heen, want we woonden er dichtbij en ik had toen een hekel aan deze Giant. Maar ik zie, dat ze aan het verbouwen zijn, dus hoop, dat er meer verbeterd is.

Maar de verbouwing heeft nog meer chaos gecreeerd en ik loop rond, wensend, dat ik de paar mijl verderop was gegaan naar de Giant in Vienna! Vooral bij het afrekenen is dat het geval, want er zijn hier geen self checkouts en er zijn twee kassa's open.

Bij de ene staat een dame met een wagentje (denk al maat twee keer zo groot als in Nederland), waar een berg aan goederen in ligt. Dus sluit ik bij de andere kassa aan, want daar ben ik de volgende klant.

Het is inmiddels tegen enen en Cosmo wacht in de auto en ik heb enorme trek! Gewoonlijk kan ik me vermaken om de conversaties bij de kassa en heb ik eindeloos geduld. Zo niet vandaag! Vooral niet, omdat het een half uur (!) duurt, voor de klant voor mij klaar is.

Onderwijl houdt de man achter de kassa een lezing tegen haar over het feit, dat, volgens hem, de verwarming van de aarde niets met de mensheid te maken kan hebben. Ik lees wat in de tijdschriften, die rond de kassa uitgestald staan, maar inwendig heb ik zo'n zin om een opmerking te maken!!! Maar ik houd me in, met heel, heel veel moeite! We komen bij de supermarkt om eten te kopen, niet om een politiek verhaal aan te horen!

Gelukkig rekent hij mij heel snel af en ik ben vrij om thuis lunch te gaan eten, hallelujah!! Ik ben helemaal voor een gezellig praatje met de klant, maar dit liep de spuigaten uit! Gelukkig gebeurt me dat niet vaak, of ik zou meer naar de cardioloog moeten!

Thuis gooi ik de ingredienten voor Taco Soep in de crockpot en ga online shoppen om de Kerst cadeautjes naar mijn broer en zus en neefjes en nichtjes te laten sturen. Amazon.com en Chapters.ca (voor de Canadese familie) bieden allerlei keuzes. Het is eigenlijk net als winkelen, maar dan beter, want je kunt lezen wat anderen over de produkten dachten.

Saskia gaat met Aoife en familie naar de Church Street Stroll, maar ik wacht op Ricks thuiskomst. We genieten van de taco soep, echt "comfort food" en kleden ons dan warm aan om Vienna in te gaan.

Church Street is het historische gedeelte van Vienna en we vinden een parkeerplaats dichtbij. We zijn wat laat, de officiele Kerstboom is al door de burgemeester aangestoken en alleen "Rudolf" zit er nog, Santa zien we nergens, hoewel het wel druk is. Het is bitterkoud met de snijdende wind en temperaturen rond het vriespunt.


In de verte de officiele Kerstboom van Vienna



In de Freeman Store, een ouderwets snoepwinkeltje, is het een en al gezelligheid

Iets verderop staat een groepje Carolers te zingen. Dit vind ik ook zo prachtig bij het Kerst seizoen horen, zanggroepjes. Rick en ik gaan een aantal snuisterijen winkeltjes binnen, helemaal niets voor hem, maar het is er tenminste warm.


Er wordt naar hartelust gezongen!



Een van de versieringen langs Church Street

Onze buren hadden ons lekker gemaakt met leuke dingen als geroosterde marshmallows onderweg en hete chocolade, maar wij zien niets van dit alles. Misschien waren we te laat, misschien was het er niet vanwege de harde wind, maar een hoogtepunt is, dat er een nieuw sushi restaurant zal komen!

De Church Street Stroll was voor ons waarschijnlijk eens maar nooit weer, maar ik vond het toch gezellig arm in arm met manlief door de kou te wandelen!


Ons huis vanavond, we wachten nog op een grote verlichte krans



Tijdens onze "stroll" kregen we een Kerstcadeautje voor Cosmo, hij vindt het duidelijk super!

Op MSN zag ik hier mooie foto's van Kerstbomen over de hele wereld.