Ze is twaalf!

Tot Ricks ontzetting is het onze gezinstraditie geworden om onze verjaarscadeautjes vroeg in de ochtend uit te pakken. Bij hem thuis werd dat altijd pas 's avonds gedaan (waarschijnlijk, omdat zijn vader voor dag en dauw al naar zijn werk was).

Maar wij in Nederland hoefden niet zo vroeg uit de veren en mijn fijnste herinneringen zijn aan het zitten op het bed van mijn ouders met alle cadeautjes om me heen en er daarna de hele dag (nou ja, met uitzondering van de schooluren dan) mee te spelen. En dat zien mijn kinderen ook heel erg zitten.

Omdat Katja en Kai al om vijf voor zeven uit huis moeten, maken we Saskia om half zeven wakker. Bij wijze van grote uitzondering springt zij vrolijk haar bed uit. Dat is ook een veel leuker gezicht, dan vorig jaar, toen ze een ziek musje was!


Met enthousiasme worden de cadeautjes van Kai en Katja open gemaakt (Katja geeft haar de dvd van Hairspray en Kai het X-Box spelletje Fusion Frenzy). Stilletjes vermaak ik me zeer om hun kaarten, die met allerlei tekeningen en plagerijtjes geschreven zijn, maar ook een grote liefde voor hun kleine zusje laten zien.

En dan komt het grote, twaalfde verjaardag, cadeau: haar laptop! Op hun twaalfde kregen Katja en Kai ook een computer, al was het toen nog een desktop. Saskia heeft allang gedroomd van de roze Vaio van Sony, want zij moest tot nu toe telkens de PC in de keuken of in het kantoortje gebruiken. En nu ligt hij dan in haar schoot. Het moet gezegd, het is een zeer aantrekkelijke laptop! Als extra verrassing krijgt ze er ook een knalroze draagtas bij.

Na een lekker kopje thee, wat haar Daddy speciaal voor haar maakte, en haar ontbijt maakt Saskia zich klaar voor de volgende mijlpaal. Rick zal haar naar school rijden, want nu ze twaalf is mag ze voorin de auto zitten. Een glunderend meisje kijkt door de voorruit en zegt me, dat ze naar dit moment haar hele leven heeft uitgekeken.

Een beetje melancholiek terugdenkend aan de twaalf jaren sinds dit meiske ons leven kwam vervrolijken (een dag, die ik me nog zo goed kan herinneren), neem ik Cosmo mee voor een loopje. De tijd gaat zo snel en ik ben blij, dat Saskia toch nog met een been in de kindertijd staat! Omdat ik niet zoveel tijd heb loop ik voornamelijk hard.

Cosmo loopt goed mee, behalve bij een tuin, waar een nogal agressieve hond woont. Hij trekt en wordt helemaal druk en ik pas de technieken van trainster toe door hem tot kalmte manen en een snoepje te laten zien. Dat helpt verbazingwekkend goed, hij gaat meteen netjes zitten en loopt daarna braaf weer mee. Het zal wat training vergen, maar ik heb goede hoop!

Ietsje te laat verschijn ik bij Mary Ellen, Marceleus is er al. Hij zegt, dat hij vindt, dat hij zijn klanten te kort heeft gedaan en schroeft de intensiteit van de training een stuk op! Ik moet zeggen, dat het precies goed is voor mij, want hij gebruikt minder zware gewichten, maar meer pilates en yoga oefeningen en daar voelen mijn nek en schouders zich beter bij.

Thuis douche ik gauw om vervolgens naar Subway te racen. Saskia heeft om half twaalf lunch en ik breng haar haar favoriete gehaktbal sub en sour cream and onion chips. Voor mezelf neem ik ook maar gelijk een sandwich mee om samen met de kinderen op te eten.

Als ik een paar minuten te laat het cafetaria binnenloop zit de jarige, met speciale verjaarshoed op al aan tafel met haar vriendinnen om haar heen. Als ik net zit beginnen alle kinderen in het cafetaria "Happy Birthday" te zingen. Ik moet dan wel even slikken, want het enthousiasme springt ervan af!

Dan is het tijd voor Saskia om haar candy canes te trakteren. Ze heeft zes doosjes met drie smaken mee: pepermunt, kersen en chocolade. Vooral de kersen zijn er populair en de pepermunt (wat toch de traditionele smaak is) helemaal niet.

Het halve uur lunch is heel gauw voorbij en dan komt er een "lunchlady" langs. Zij is getrouwd met een Nederlander, weet ik, en haar achternaam is van Kampen. Maar aardiger is ze daar niet door geworden, want ze beveelt de kinderen op een onaardige manier. "You have to do this" en "You have to do that", ik wil er bijna iets van zeggen, goed voorbeeld doet goed volgen tenslotte.

Wat is er mis met "Could you please do this"? Ze willen, dat de kinderen te pas en te onpas "Please" en "Thank you" zeggen en dan wordt er zo tegen ze gepraat? Enfin, ik zal maar niet beginnen over de "lunchladies", want dan is het einde zoek!

Na nog een paar leuke foto van Saskia en haar vriendinnetjes met Birthday Hat op ga ik weer op weg. Bij een heel druk postkantoor koop ik de postzegels voor onze Kerstkaarten. In de auto plak ik ze op en net voor de postbode langskomt leg ik ze in de bus. Ze zijn dus onderweg!


V.l.n.r. Amanda, Madison (Kirstens dochter), Saskia, Laura

Net op tijd voor Laura's massage ben ik weer thuis. Het blijkt, dat dit de laatste massage van dit jaar zal worden! Volgende week heb ik er nog geen nodig en dan gaat Laura de Kerstweek naar haar broer in North Carolina. Pas op 3 januari is er weer tijd voor mij. Ik geef haar dus gauw haar Kerstkaart met cadeautje (de kosten van een massage) erin. Ze is een dierbaar iemand en ik hoop, dat ze een heerlijke Kerst zal hebben.

De rest van de middag besteed ik aan online shoppen voor Kerst. Rick wil heel graag een satelliet radio en tot mijn grote enthousiasme zie ik per ongeluk, dat AAA maar liefst een 20% korting op zo'n ding biedt! Daar maak ik natuurlijk dankbaar gebruik van en kan niet wachten tot ik zijn blije gezicht zie!

Rick komt vroeg thuis en Saskia vraagt haar vriendinnetje Laura mee uit eten. Al maanden weet ze, waar ze haar verjaarsdiner wil houden: P.F. Chang's! Hun honey chicken is haar absolute favoriet.

We hebben een reservering en dat blijkt maar goed ook, want op deze dinsdagavond zit het restaurant propvol! We krijgen al gauw een tafeltje en dan voelt Katja zich niet lekker, ze heeft buikpijn en is duizelig (ik zie meteen, dat het niet goed is, want ze ziet groen!). Gelukkig zitten we in een "booth" (een tafel met daaromheen een bankje), dus we zeggen haar te gaan liggen. Kai werpt zich op als kussen.

De serveerster is ontzettend lief en brengt zelfs gratis een van hun heerlijke bouillons voor Katja (die inderdaad helpt, ze had waarschijnlijk te weinig gegeten). De rest van ons geniet van de super lekkere calamari!

Als hoofdgerecht bestel ik, zoals altijd, de spicy chicken met gestoomde broccoli. Ook Laura en Kai bestellen dat gerecht (minus de broccoli), Rick een lamsgerecht, Katja kip en zwarte bonen saus en Saskia de honey chicken. Alles is super lekker! Hun kip is enkel wit vlees, geen stukje dat niet perfekt is.

De kinderen en Rick hebben nog plaats voor dessert. Saskia krijgt een "banana spring roll" van P.F. Chang's gepresenteerd met twee brandende kaarsjes en we zingen Happy Birthday. Kai bestelt dat dessert ook en Rick een soort staafjes gevuld met chocolade, die je in caramel kunt dippen (ik moet toegeven, dat ik daar ook een van heb geproefd!).

Op weg naar huis zetten we Laura af en dan geniet Saskia van haar laptop (waarop ze de Hairspray ook al keek vanmiddag). Me dunkt, dat madammeke op een fijne verjaardag kan terugkijken en nu volgt natuurlijk het grote feest nog (vrijdagavond!).