Kerstlunch 2

Eigenlijk had ik gisteravond niet naar Bunco moeten gaan. Het was gewoon te veel. En ik moest dat vannacht bekopen met maagproblemen. Gelukkig hoefde ik maar een keer over te geven, maar als ik oververmoeid ben slaat het op mijn maag en dit was dus een grote waarschuwing!

Nogal brak word ik vanochtend wakker. Gelukkig is Rick er om Saskia naar school te helpen en ik sta pas om half negen op. Rick heeft weer Starbucks gehaald (ik zou er zo aan kunnen wennen!) en dat smaakt allemaal prima.

Rick gaat al vroeg op weg om een U-Haul truck te halen. Hij heeft een verrassing voor ons voor Kerstmis, die zo'n truck nodig heeft. Ik ben benieuwd!

Intussen gaan Cosmo en ik de waterkou in. Ik loop naar het W&OD pad en we lopen daar een mijl op. Dan gaan we via Center Street terug. Die straat is het midden van het stadje Vienna (zie naam) en ook een van de heuvelachtigste. De hellingen zijn echt stijl!

Onderweg neem ik foto's van de Kerstversieringen overdag. Die varieren van smaakvol tot kitsch. Bij een huis wordt een "Merry Grinchmas" gewenst met daarbij allerlei plaatjes van de Grinch van Dr. Seuss.



We lopen zo'n vijf mijl en ik voel me heel moe en heb keelpijn. Ik besluit thuis even te gaan rusten, want zo ben ik meer een zombie, dan een wakker persoon! Een half uurtje op bed doet wonderen en ik voel me veel monterder als ik rond het middaguur naar Sylvia rijd.

Door druk verkeer rijden we naar Clyde's in Tysons Corner. Daar staat de parkeerplaats zo vol, dat we zelfs moeite hebben bij de valet parking te komen. Ik ben blij, dat ik een reservering heb gemaakt, want het is super druk!

Enorme notenkrakers staan bij de ingang van het restaurant en binnen is het ook beredruk. We krijgen een leuk tafeltje in een rustig hoekje toegewezen en bestellen een drankje.


Ook hier ziet het menu er erg lekker uit en het duurt even voor we een keuze hebben gemaakt. Dan geven we elkaar de meegebrachte cadeautjes. Voor Sylvia heb ik een Kerstboomversiering met hun namen erop van de Ornamentshop.com. Van haar krijg ik een bloempot, die ze zelf met een paar leuke sneeuwmannen heeft versierd met daarin mini stroopwafels, muisjes en kaasjes. Heel leuk!


Mijn maaltijd is super lekker, ik zou zo weer terug gaan voor nog een bord! Het is de "autumn vegetable platter": zoete aardappel gnocchi, baby bietjes (die ik waarempel lekker vind), butternut squash en meer. Niet te veel, niet te vet en heel smaakvol.

Sylvia bestelt de kip sandwich en die komt met lekkere frietjes. Daarbij vraagt ze om mayonnaise, iets wat ik eigenlijk nooit meer doe als er frietjes zijn. Maar nu moet ik gewoon ook een frietje met mayonnaise proeven! Gelukkig vindt Sylvia dat prima.

Het is alweer even geleden, dat we de kans hadden bij te kletsen, dus aan onderwerpen geen gebrek. De serveerster komt telkens langs om te kijken of we al betaald hebben. Eindelijk (voor haar) doen we onze credit cards in het foldertje. Ik probeer uit te leggen, hoe het verdeeld moet worden, maar dat is kennelijk te moeilijk te begrijpen (ze luistert gewoon niet), want het gros van de maaltijd komt op Sylvia's credit card. Ik betaal dan maar de fooi en beloof Sylvia een extra glas champagne met Oud en Nieuw.

Door een druk Vienna rijden we terug, met de Kersttijd is het verkeer echt erg toegenomen! We wensen elkaar een fijn Kerstfeest en wij zullen Sylvia, Hans en Teddie met Oud en Nieuw weer zien.


Deze auto uit 1931 zie ik op de terugweg

Rick is nog niet thuis van zijn luncheon met zijn werk team. Ik neem de gelegenheid waar om de rest van mijn fotokaarten af te drukken. Ik wil nog een stel aan Mary Ellen en aan Claudia geven.

Rick, Katja en Kai willen heel graag uit eten vanavond, terwijl Saskia en ik liever thuis iets eten. Zij willen naar Outback Steakhouse en ik laat me, ondanks mijn vermoeidheid, overhalen. Saskia blijft thuis haar huiswerk maken en voor haar zullen we wat pasta mee terug nemen.

Katja's vriendin Courtney is hostess bij Outback en zorgt, dat we, ondanks de grote rij, al gauw een tafeltje krijgen. Onze serveerster is Mickey, het is haar derde dag. Als ze het water en de cola's komt brengen gaat het helemaal mis! Alles valt en Katja en ik zijn kledder.

Arme Mickey is helemaal ontdaan, maar wij moeten er wel om lachen. Dat ontspant haar ook en de rest van de tijd is ze een stuk rustiger. Sommige kinderen zijn gewoon niet in de wieg gelegd om te serveren, want ze zijn te verlegen. Mickey lijkt tot die categorie te behoren.

Het eten is, zoals altijd, prima. Ik heb een heerlijke filet mignon met blauwe kaas erop. Voor Saskia, die toch thuis is gebleven om huiswerk te maken, nemen we de kaaspasta mee.

Groot nieuws vandaag was, dat Katja ook bij George Mason University hier in Fairfax is aangenomen. Zij wil daar niet zo graag heen, want het is te dicht bij huis, maar het is wel een goede universiteit! Zo heeft ze drie acceptaties in haar zak en zal zeker een keuze moeten maken (we wachten nog op de antwoorden van zes andere scholen!).

Vanochtend kreeg ik een email, dat twee van onze buren hun "rendieren" (Kerst decoraties) in "suggestieve" posities hadden aangetroffen. Wie dat gedaan heeft zullen we waarschijnlijk nooit weten. Het zou lachwekkend zijn, als een van de rendieren niet stuk gemaakt was. Gelukkig kan hij weer gemaakt worden, want die dingen zijn bepaald niet goedkoop!