Kerstlekkernijen

Zaterdag

Gisteravond heeft Saskia ons op de een of andere manier zover gekregen om drie vriendinnetjes te laten logeren. Ze doet haar verjaarspartijtje dus nog eens dunnetjes over! De meisjes zijn al vroeg weer van de partij, maar gelukkig worden ze ook al gauw weer opgehaald!

Het is een beetje een grijze dag, maar wel droog en Rick en ik wandelen door een Kerst versierd Vienna. Ik ben de enige, die Cosmo traint, op het moment, en ik vind dat zeker Rick ook daarmee moet beginnen. Dat gaat maar matig en al gauw geeft hij mij de riem weer. Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is mijn gezin te trainen om Cosmo te trainen! Hij moet leren naar ons allemaal te luisteren als baasjes.

Na vijf kilometer (precies, volgens Garmin!) zijn we weer terug en ik ga Vienna in om een paar laatste inkopen te doen. Bij de CVS vind ik leuke sneeuwman en Santa bordjes om de lekkernijen, die we ieder jaar aan de buren geven, op te leggen.

Een paar deuren verderop, bij Michaels, koop ik nog wat meer Kerst lint om de pakketjes met fotokaarten voor mijn buurvrouwen in te verpakken. Tot nu toe zijn de kaarten bijzonder goed ontvangen en ik denk erover om te kijken, of een lokaal winkeltje ze wil verkopen.


De bordjes voor de buren

Na de lunch gaan Saskia en ik aan de "bakkerij" (tussen aanhalingstekens, want er komt dit keer geen oven aan te pas). We maken Peppermint bark (in de meeste recepten wordt dat met enkel witte chocolade gemaakt, maar ik maak het met melkchocolade als onderlaag, iedereen is er dol op!), Cornflakes kransjes (zelfs Kai helpt hierbij mee, want hij is er dol op) en Marshmallow Cocoa Puff treats (vervang de Cheerios met Cocoa Puffs). Het zijn allemaal favorieten van de kinderen en Rick, dus moet er genoeg gemaakt worden om ook zelf nog wat over te houden.


Saskia hard aan het werk



Het eindprodukt (speciaal effekt gecreeerd in Paint Shop Pro)

We zijn er bijna de hele middag mee bezig, al luisterend naar de Kerstmuziek van het Trans-Siberian Orchestra (vooral dit liedje vind ik erg mooi). Dan verdelen we de "buit" over de eerder vandaag gekochte bordjes. Ik leg er ook de overgebleven pepernoten en suikerbeesten van Sinterklaas op, die gaan hier toch verder niet op.

Saskia en ik gaan de deuren langs, maar vinden maar een paar buren thuis. Degenen, die er wel zijn, zien meteen de peppermint bark en zeggen, dat dat hun favoriete Kerstsnoepje is. Goed om te weten!

Ons aanvankelijke plan om naar de film te gaan laten we varen. De films, waar we geinteresseerd in zijn, zijn al uitverkocht. Wel moeten Katja, die met vrienden naar I am Legend zal gaan (niets voor mij en Saskia, dat is zeker!) en Saskia (die nog een cadeautje voor Katja nodig heeft) nog naar de mall. Kai gaat naar Charlie's huis om daar te eten.

We besluiten daar dan ook gelijk te gaan eten bij Gordon Biersch, waar Rick een speciale kaart voor heeft. Zo langzamerhand hebben we wel een gratis etentje bij elkaar gespaard, daar. Handig is, dat je met die kaart meteen een tafeltje krijgt, ongeacht hoe druk het is.

En druk is het! Als we Tysons Corner naderen horen we al van verre een nerveus fluitje. Een Fairfax County politie agent dirigeert het verkeer. Wij hebben het geluk de mall goed te kennen en vinden al gauw een parkeerplaats.

Het is leuk om met onze dochters te gaan eten, al komt het gesprek al gauw weer op de colleges. Het is duidelijk (en natuurlijk heel begrijpelijk), dat dit Katja allemaal heel erg bezig houdt.

Voor het slapen gaan kijken we weer een aantal Kerstfilms. We hebben er nog steeds geen genoeg van. Er zijn zoveel leuke en gezellige films! Ik zal ze straks weer missen!

Zondag

Gisteren hebben we besloten, dat we, om de menigtes voor te zijn, om negen uur weg zouden moeten gaan om boodschappen te gaan doen. Dat was voordat we lekker in ons bed lagen en voordat we de grijze luchten van de ochtend zagen. Het vergt dus even wat discipline om ook daadwerkelijk vroeg (althans voor een vrije dag) op te staan!

Er hangt een enorm dichte mist, als het had gevroren hadden we zulke mooie taferelen als in Nederland vorige week gehad. Maar hier is het altijd kurkdroog als het vriest, helaas. Nu is het raar warm voor de tijd van het jaar en je zou niet zeggen, dat er gebouwen om ons heen staan, die zijn niet te zien.

We rijden naar Fair Lakes en halen koffie en ontbijt bij Starbucks. Daar is het gezellig met een enkele vroege gast.

Ons oorspronkelijke plan was om naar Wegmans te gaan. Maar daar is het altijd een gekkenhuis en we zijn nu vlakbij de nieuwe, enorme Whole Foods. Ik betwijfel echter, dat we daar alles van onze lijst zullen kunnen vinden, maar Rick is vastbesloten.

Het is heerlijk rustig in de winkel en alles ziet er lekker en keurig uit. Het is echt een genot hier te winkelen. En tot mijn enorme verbazing vinden we vrijwel alles en dat voor minder, dan dat het ons vorig jaar kostte!!! De enige uitzonderingen zijn "pigs in a blanket" (worstjes gerold in bladerdeeg), die we later bij Safeway vinden en een Kerststol.

Die laatste kunnen we gewoonlijk bijna overal vinden, maar dit jaar niet, heel vreemd! Gelukkig hebben we twee Duitse bakkerijen vlakbij en bij een ervan hebben ze zelfs de keuze tussen een met of een zonder spijs. Ik laat er een met spijs opzij leggen voor ons.

Maar goed ook, want als we bij de Heidelberg Bakkerij aankomen blijkt het er een bijennest van komende en gaande klanten te zijn. Ik moet een nummertje trekken en er zijn elf mensen voor me! De winkel staat tot de nok vol!

Even vrees ik voor ons ijs en andere produkten, die nu in de auto liggen zonder ijskast. Maar er zijn genoeg mensen achter de balie en het gaat flink snel. Terwijl ik wacht zie ik ook de echte traditionele schuimnestjes, die wij altijd met Kerst als dessert aten. Daarvan koop ik er ook gelijk vijf, met ijs en slagroom zal dat super smaken!

Tegen het middaguur zijn we weer thuis, helemaal klaar voor de Kerst! Het is nog steeds ontzettend mistig en zodra die optrekt begint het te regenen. Toch loop ik met Cosmo naar Claudia's huis, dat zo'n twee kilometer verderop ligt.

Gelukkig tref ik Claudia thuis, want ze neemt nooit haar telefoon op, dus het is altijd een gok. Ik breng haar een pakketje van de fotokaarten en ook zij is er helemaal blij mee.

Van haar krijg ik een versiering voor de Kerstboom (al heeft zij zelf geen boom en ik krijg de indruk, dat ze zich nogal depressief voelt, ondanks haar nieuwe liefde). Het is het hoofd van een Victoriaanse Kerstman. Niet echt mijn smaak, maar natuurlijk bedank ik haar en hangt "Santa" nu in de boom. Op de terugweg worden Cosmo en ik flink nat geregend.


Beste vriendjes!

Al weken lang heeft Rick naar de film Fred Claus gewild, maar het kwam er telkens niet van. Nu speelt hij alleen nog bij Fairfax Corner DeLuxe en is 16:50 de laatste voorstelling. Eigenlijk zou ik liever gewoon thuis blijven, maar Rick haalt ons over toch te gaan.

Nou, daar hebben we geen spijt van! Het is een ontzettend leuke film. Natuurlijk zitten er de klassieken tussen: de boze figuur, die als kind niet het cadeautje kreeg, dat hij zo graag wilde en de grote race op Kerstavond om alle cadeautjes op tijd bezorgd te krijgen. Maar Vince Vaughn vooral maakt het zo, dat het net niet je alledaagse Kerstfilm is. Wij genoten!

En tot slot wensen wij jullie allen een heel fijne Kerst en een gelukkig, gezond 2008 (klik op de kaart voor ware grootte):