Drie maal is scheepsrecht!

Zaterdag

Na een onrustige nacht, waarin Saskia een nachtmerrie heeft en ik daarna niet meer kan slapen, horen we om kwart over zes een luide "Poef!!!". Uit gaat de fan boven ons hoofd en het gepiep van de batterijen van de verschillende alarmen begint. De stroom is in de hele buurt uit en het is pikdonker.

Het constante gepiep houdt me wakker, terwijl Rick en Saskia heerlijk doorsnurken (letterlijk!). Pas twee uur later floept alles weer aan en dan ben ik zo moe, dat ik meteen als een blok in slaap val. Om half tien sleep ik me er met moeite weer uit.

Rick is intussen al op weg om een Starbucks ontbijt te halen. Zo krijgen we de tieners ook makkelijker uit bed, want we willen meteen op weg naar de Kerstboomboerderij, die een uur rijden richting bergen is.

Eigenlijk wilden we morgen gaan, maar Katja moet opeens van 9 tot 14 uur werken dan. Uiteindelijk blijkt dit een verborgen zegen te zijn, want het weer vandaag is vele malen beter!

We rijden het leuke dorpje Lucketts binnen en al gauw zien we de Kerstboomboerderij. Het is er een gezellige bedrijvigheid en iedereen is in de "spirit". Mensen lopen rond met Kerstmutsen en er zijn zelfs versierde auto's!


Met zaag en een kaart, waar welke soorten bomen staan, lopen we naar de bomen. Onze boom van keuze is altijd een Douglas Fir, want die houdt zijn naalden het langst (en ruikt hemels!). Onderweg heeft Katja, die Cosmo vasthoudt, heel wat aanspraak. Gelukkig is Cosmo lief voor kinderen, want die vinden hem onweerstaanbaar.




Cosmo is helemaal wild, want die ruikt natuurlijk van alles en is in een compleet vreemde omgeving. Er zijn ook een heel stel andere honden, die natuurlijk begroet moeten worden. Het is wel erg leuk om nu een hond te hebben, die zo rustig is in de auto, dat we hem makkelijk mee kunnen nemen.

De keuze aan bomen is groot. De kinderen rennen van de ene naar de andere, maar Rick keurt ze af, want ze zijn van binnen nogal droog. We hebben natuurlijk in de herfst hier een flinke droogte gehad. Maar ik ben uiteindelijk degene, die "de" boom vindt. Mooi vol en niet droog van binnen en precies de juiste hoogte (bijna 3 meter) om in onze family room te passen.




Rick gaat eronder liggen om hem om te zagen (en dan valt de boom ook nog eens bijna helemaal op hem!). Kai en Rick dragen onze oogst naar de kant van de weg, waar de boom wordt opgehaald met een tractor. Ik krijg een kaartje met een nummer, zodat we weten, welke boom de onze is.




Bovenaan de heuvel wordt hij uitgeschud, zodat de losse naalden eruit komen. Dan gaat er een touw omheen en hijst Rick de boom stoer op zijn schouders. Met touw maken we hem vast boven op de van en dan gaan we weer huiswaarts.


Onze boom wordt uitgeschud



En dan in touw gewikkeld

Eerst willen we nog even gauw lunch eten, maar het is zo druk in Leesburg (er is een enorme Outlet Mall), dat de lust ons vergaat. Dan maar liever een lekker soepje thuis!

Eigenlijk voel ik me doodmoe en heb zin om gewoon te gaan liggen. Maar we worden rond drie uur bij Marie Jose verwacht voor onze derde Sinterklaas viering. Eerlijk gezegd had ik graag een excuus gevonden om niet te gaan, maar met Saskia en Rick ga ik toch (de tieners zijn met geen stok mee te krijgen, ook wel begrijpelijk, want ze kennen er niemand van hun leeftijd).

Als we aankomen is iedereen er al en we krijgen gelijk een lekker glaasje wijn in de hand gedrukt. Voor we het weten zijn we in gesprek verwikkeld en niet veel later komen Sinterklaas en Zwarte Piet er al aan. De verwachtingsvolle gezichtjes van de kleintjes alleen al maken, dat ik blij ben, dat we toch zijn gegaan!

De twintigjarige zoon van Marie Jose speelt, net als vorig jaar, Sinterklaas en de elf jarige zoon van Martine, Joeri, is Zwarte Piet. Zwarte Piet kan jongleren en dat is natuurlijk heel populair bij de kinderen!

Een voor een verschijnen ze, hele kleintjes tot tieners, bij Sinterklaas om hun cadeautje te aanvaarden. Sinterklaas weet, ook bij de kinderen, waarvan de ouders niets hebben geschreven (ahem, Saskia), een aantal leuke dingen te bespreken uit de kinderlevens. Die baard komt vast gewoon vol wijsheid, want je zou hem zo zestig jaar meer geven! Zwarte Piet deelt ook mandarijntjes en een chocolade Sinterklaas uit.

Als iedereen zijn of haar cadeautje heeft ontvangen heeft Sinterklaas nog een (grote) verrassing. Vorig jaar kregen alle kinderen een chocolade letter, maar dat lukte dit jaar niet. Daarom maakten Sint en zijn helpers een enorme (!) chocolade S om te delen (later hoorde ik, dat daar tien pond chocolade in ging!).


We blijven nog lang nakletsen en het is Saskia, die ons uiteindelijk weg moet trekken. Zij heeft een bowling feestje en moet daar om kwart voor zeven zijn. Zoals (vrijwel) altijd, wanneer ik mezelf ertoe moet zetten naar een feestje te gaan, is het veel leuker, dan verwacht!

Kai is thuis en nog steeds lang niet gezond. Maar Katja is weer de oude en aan het shoppen voor onze "engel" en de rest van haar Kerst cadeautjes. Ze belt me telkens om advies voor maten voor kleding voor het "engeltje". Als we deze week nog tijd vinden adopteren we misschien toch een tweede engel, want Saskia is teleurgesteld, dat zij geen eigen engeltje heeft dit jaar. Misschien was een engel toch niet zo'n goed idee (maar die ene zal wel een super Kerst hebben!).

Na alle snacks bij het Sinterklaas feest houden wij het een paar voorafjes van Tara Thai vanavond. Thais eten is hier nu echt de Chinees geworden!

Dan is vanavond de uitgelezen tijd om "Knocked Up" te kijken. Dat is echt een heel erg leuke film! Ik had er veel minder van verwacht, eigenlijk.

Katja is naar een filmavond bij een vriend in de cul de sac naast de onze. Rick en ik gaan dus gerust naar bed, wetend, dat ze niet hoeft te rijden. Maar de tieners hebben andere ideeen. Leah en Katja brengen een van de gasten nog naar huis en die blijkt erg ver weg te wonen (ik ben eigenlijk razend op de moeder van de "gastheer", die haar zoon niet liet gaan, maar twee van zijn vriendinnetjes wel??? Volgens Katja wist zij dat niet, maar ze bonjourde alle kinderen uit haar huis, want zij wilde naar bed. Hmmmmm.).

Op de terugweg maakte Leah een fout en reed in op een andere auto. Het was aan Katja's kant (een doodeng idee, maar goed) en gelukkig niet hard en weinig schade, maar toch! Ik hoor hier pas zondagmiddag van, nadat Katja het gesprek begint met een (zeer ongebruikelijke) knuffel!

Nieuwe regel: je gaat nergens heen zonder het ons te laten weten, ook al denk je, dat wij slapen!!! En: een ander kind is de verantwoording van zijn of haar ouder om thuis te brengen, of de ouder, die het feestje houdt! Ik stoom nog, dat kun je wel zien! Ik mag Roxanne, de moeder van het feestvarken, graag, maar dit maakt me razend! Katja vindt natuurlijk, dat ik schromelijk overdrijf.

Zondag

Zo druk als gisteren was, zo lekker rustig is vandaag. We slapen uit, al ben ik eigenlijk al vroeg klaarwakker. Als de nacht zonder onderbrekingen is, is het niet moeilijk om eerder op te staan.

Het is buiten mistig en somber en vraagt om extra Kerstlichtjes, die we binnen en buiten aandoen. Dit is een van de redenen, dat ik de Kerstverlichting tot maart zou willen houden. Zo is een sombere dag gezellig en niet doodsaai!

Katja is al voor negenen weg om te gaan werken en voor de rest van ons haalt Rick voor de tweede keer dit weekend een Starbucks ontbijt. De warme latte gaat er weer goed in!

Dan doe ik een gewichtenroutine van een half uur en daarna gaan Rick en ik met Cosmo wandelen. Hij neemt de Kerstlijsten van de kinderen mee, want we moeten lijsten naar Rick's zus en vader sturen. Wat dat betreft zijn we heel anders opgegroeid. Zij moeten op de pagina precies weten, wat iemand wil hebben uit een catalogus.

Als zijn vader zo'n lijst niet krijgt volgen er nare emails of telefoontjes, die al tot resultaat hadden, dat zijn oudste kleinzoon niets met hem te maken wil hebben. Heel erg, want vroeger ging hij constant bij zijn grootouders logeren!

Een keer maakten Rick en ik de fout om zijn moeder (helaas vijf jaar geleden overleden, want verder was het een juweel van een mens!) iets niet van de lijst te geven. Dat werd helemaal niet gewaardeerd!!

Enfin, mijn familie is niet zo, maar meer van het zelf bedenken, met de interesses van de ontvang(st)er in gedachten. Veel leuker, als je het mij vraagt, maar ook moeilijker, natuurlijk. Enfin, wij zijn een mix van onze afkomsten, dus moeten er lijsten gemaakt worden.

Thuis stort ik me op de Kerstbrief, die ik naar de familie en vrienden stuur, die ons niet online "volgen" of Engelstalig zijn (maakt online volgen vrijwel onmogelijk). Daarbij maak ik in Powerpoint een foto collage van foto's van dit jaar. Als je zo terugkijkt lijkt het maar een paar dagen lang!

Intussen staat de Kerstboom in de family room en het geurt zo sterk! Deze Douglas Fir is een van de meest geurende bomen. Rick brengt met behulp van Kai de verlichting aan en Katja en Saskia doen de slingers erin.


Cosmo poseert een seconde met Kerstmuts op



Daarna is hij enkel geinteresseerd om erop te bijten

Dan heeft iedereen trek en we rijden naar Glory Days Grill. Katja (hoofdpijn), Kai (hoest) en ik (fibromyalgie pijnen met dit vochtige weer) voelen ons niet goed en daar weten we, wat we lekker vinden. We verheugen ons vooral op de zoete aardappelfrietjes.

Als voorafjes bestellen we de chicken wings dip (Kai) en natuurlijk de cheese fries (Katja en Saskia) en van beiden moet ik ook proeven, hoe slecht voor de lijn ook!

Dan komen de hoofdgerechten en het is echt waar een schok om daar bleke gewone frietjes te zien liggen, in plaats van de super lekkere zoete aardappelfrietjes. Onze serveerder heeft daar niets over gezegd, dus ik vertel het meisje, dat het eten brengt, dat dat wel een grote teleurstelling is. Katja en Saskia zijn het er ook mee eens, dat ze iets anders hadden besteld, als we dat geweten hadden.

Nog geen minuut later staat de manager aan onze tafel. "Lonnie" is manager en gedeeltelijk eigenaar van dit restaurant en hij maakt zijn excuses voor het ongemak. Niet alleen dat, maar hij haalt zowel Katja's als mijn maaltijd van de rekening! Dat scheelt een volle $20! Daar kan The Source van vrijdagavond nog een voorbeeld aan nemen.

Niet alleen dat, maar als we weggaan zegt hij, dat we hem de volgende keer moeten roepen, dan geeft hij ons een heel bord gratis zoete aardappel frietjes. En intussen winnen de New England Patriots weer. En de Seahawks ook, het leven is goed!

Helaas merk ik bij thuiskomst, dat mijn horloge weg is. Het moet ergens tussen het weggaan en thuiskomen van mijn pols zijn gevallen, wat ik heb er gedurende het eten nog op gekeken. Een telefoontje aan het restaurant heeft (nog) geen resultaat, maar ze nemen mijn naam en telefoonnummer op. Ik hoop, dat het gevonden wordt, want het was een cadeau van Rick!

Thuis worden alle versieringen in de boom aangebracht en oude herinneringen opgehaald. Deze boom heeft geen thema, of het moet een historische zijn. Zelfgemaakte versieringen van de kinderen, toen ze nog in preschool waren en dingen, die Rick en ik uit de drugstore kochten, toen we voor het eerst (en arm) samen Kerst vierden.


Na een paar uur hangt de boom vol en de dieren zijn er, na een wilde tijd ook weer aan gewend. Vanavond is er geen nieuwe Desperate Housewives ondanks de cliffhanger van vorige week! Dus kijken we Kerst films op ABC Family. Ook leuk!