Gewoon een donderdag

Na de heerlijke lenteweer dagen is het weer even wennen om met bewolking en veel koudere temperaturen wakker te worden. Natuurlijk konden die lekkere temperaturen niet duren en ik heb er volop van genoten. Maar terug naar de realiteit van dit seizoen moeten we, hoewel het vandaag nog steeds warmer dan gemiddeld voor de tijd van het jaar zal worden.

Marceleus heeft vandaag allerlei nieuwe combinaties voor me en ik voel mijn spieren goed. Ik ben nog steeds erg blij met deze personal trainer, want zelfs na bijna een maand geen massage gehad te hebben voel ik me nog redelijk goed. Dat was een jaar geleden beslist niet zo!

Met Cosmo rijd ik naar Fairfax om met Christine een stuk te gaan lopen. Het voelt kil buiten, de zon is helemaal verdwenen. We lopen door het mooie stuk woud bij haar in de buurt, de Rocky Run Stream Valley trail. Daar zien we overal tekens, dat bevers hard de Rocky Run Stream aan het verleggen zijn. Helaas zijn de diertjes zelf nergens te bekennen.


De bevers zijn er met deze dam in geslaagd de kreek over ons pad te verleggen!

Na een uur en een kwartier en viereneenhalve mijl zijn we terug bij Christine's huis. Het is al na enen en mijn maag knort, dus op de terugweg trakteer ik mezelf op een broodje kipfilet van Subway. Het smaakt super lekker met alle groentes en wat van hun rode pepers erop (ik neem nooit mayonnaise of mosterd, want daar doen ze zoveel van op het brood, dat je het vlees niet meer proeft!).

Thuis gooi ik de ingredienten voor ons avondmaal in de crockpot. Met kouder weer is het weer lekker daar iets uit te eten. Het wordt vanavond "Italiaanse" kip: kipfilet, een zak diepvries gemengde groentes (wortel, erwtjes, lima beans (geen idee hoe die in het Nederlands heten) en boontjes), vijftien kleine aardappeltjes (kun je ook grote in stukken gesneden aardappelen voor gebruiken) en een klein flesje fat free Italian dressing van Kraft. Super makkelijk en het hele gezin vindt het wonder boven wonder lekker.

Ook kreeg ik een paar vragen, hoe ik taco's maak. Nou, dat is echt geen ingewikkeld iets, want ik ben (zoals trouwe bloglezers weten) niet iemand, die graag lang in de keuken staat. Onze taco's zijn simpel: mais tortilla's, rundergehakt gebruind met taco saus erdoorheen, verse in stukjes gehakte tomaat, ui en sla, salsa en wat geraspte kaas, indien gewenst.

Deze week ben ik met een nieuwe online fotocursus begonnen. Hij duurt vier weken en heet "Achieving Vitality in your Photography". Het is een cursus voor gevorderden, alle anderen, die ik nam waren "intermediate". Ik ben benieuwd! De eerste les heb ik inmiddels gelezen, over diepte in je foto's aanbrengen, en ik hoop dit weekend te werken aan de opdrachten daarvoor.

Al de hele dag horen we meer details over een verschrikkelijke vondst in een huis in Washington. Vier lichamen van meisjes 5,6, 11 en 17 lagen daar al minstens vijftien dagen. En nu zijn ze eigenlijk niet te identificeren, maar het vermoeden is, dat het die vier kinderen zijn. De moeder, althans, dat denkt de politie, is gearresteerd.

Wat voor monster doet zoiets? Je eigen kinderen vermoorden? We hebben hier in Washington een vrouwelijke politiechef en zij klonk (logisch) zeer geemotioneerd toen ze over deze misdaad sprak. Stel je voor, dat je degene bent, die zoiets ontdekt. Ik blijf er de hele tijd aan denken, jakkes!

Rick en ik kijken vanavond naar een van mijn favoriete quizshows: Jeopardy. Alex Trebek presenteert dat programma al vanaf het jaar, dat ik officieel naar de VS emigreerde: 1984! Ik herinner me de eerste uitzending, misschien dat ik het daarom zo leuk vind. En Alex lijkt helemaal niet ouder te worden, hetzelfde kan niet van mij gezegd worden!