Winterse wandeling

Bij het wakker worden vind ik mijn hondebaby dicht tegen me aan genesteld. Als Rick op is gestaan springt hij stiekem op ons bed en dat is de enige keer van de dag, dat ik dat gedoog. Het is lekker warm en lief en vanochtend krijgt hij een extra grote knuffel. Vandaag is het precies een jaar geleden, dat we hem in Midlothian gingen ophalen! Ik zou me geen leven zonder hem meer kunnen voorstellen!

Rick haalt een lekker Starbucks ontbijt voor ons, wat er zeker goed ingaat met de koude buiten. Kennelijk bestellen heel wat mensen het koffiemengsel, dat Rick en ik lekker vinden, want nu hoeven we alleen nog maar "Caramel Skinny Latte" te zeggen, in plaats van "non fat latte with sugar free caramel syrup". Scheelt toch weer een adem.

Rillend loop ik even later naar Mary Ellens huis. De warme dagen van vorige week zijn alweer lang vergeten. Ik vertel Marceleus van de pijn in mijn kuit en hij laat me allerlei strekoefeningen doen. Ook raadt hij aan er hitte op te doen, dus ik ga vanmiddag maar eens mijn kersenpitten wrap gebruiken.

Als ik thuiskom is het tijd om afscheid te nemen van Rick. De geluksvogel gaat voor een nacht naar Tampa en vanmiddag heeft hij nog tijd om naar MGM Studios in Orlando te gaan! Ik wil mee!!!

Een paar uur later belt Rick, dat hij goed is aangekomen en vertelt, dat het vliegtuil vol zat met "snowbirds". Er waren zoveel oudere mensen in rolstoelen, dat de vlucht iets vertraagd werd. Over een aantal jaren zullen wij ook bij die groep horen, want we zijn vast van plan ooit een tweede huis in Florida te kopen.

Terwijl Rick geniet van de warme Floridiaanse temperaturen is Cosmo nog niet uit geweest. De temperatuur is om elf uur nog onder het vriespunt en de eerdere zon heeft plaatsgemaakt voor een dreigende bewolking. Ik laat mijn plan om naar een van de meren te gaan maar varen.

Nadat ik eerst langs de high school ben gereden om vergeten papieren voor Katja af te leveren, parkeer ik de auto naast de oude locomotief in Vienna. Op de radio heb ik al gehoord, dat het net ten westen van ons hard sneeuwt.

Op het W&OD pad zie ik slechts een paar fietsers en in de verte zo'n echte sneeuwlucht. En de wind blaast door alles heen. Brrr!!! Ik besluit het bos van Northside Park in te gaan. Hier is het wat beschutter.

We lopen langs het beekje, waar hele groepen roodborstjes (robins) rondvliegen. Hier verstoppen ze zich dus in de winter! Ik had al ergens gelezen, dat robins niet migreren, maar we zien ze in de winter eigenlijk nooit in de tuin.


Speciaal voor Annemiek: robins! Wel een slechte foto, maar ze zaten er

In dit gedeelte van het bos is het heel duidelijk, dat er een bever bezig is geweest. Helaas zien we het dier (of de dieren, want er is nogal hard geknaagd, overal staan stompjes van bomen) zelf niet, want dat zou ik zo graag willen! Een boom ziet eruit, alsof er net hard aan gewerkt is.


Net of hij net is weggerend voor wij kwamen!



Cosmo wacht gelaten tot ik klaar ben met fotograferen

Inmiddels sneeuwt het, al blijft er weinig liggen en ik word door en door koud. Gauw loop ik terug naar de van. Thuis maak ik meteen een lekkere soep klaar voor de lunch.


Besneeuwde bladeren

In het bos heb ik tenminste een paar foto's van mijn huiswerk voor de fotografie cursus kunnen maken. Die upload ik en krijg vrijwel meteen antwoord van de fotograaf: Excellent work! Nou, dat begint goed! Alleen moet ik nu nog twee andere originele situaties vinden.


Geen "negatieve ruimte" tussen de boomstammen



Met de "negatieve ruimte" ertussen

De opdracht is diepte in een foto brengen door het gebruik van positieve en negatieve ruimte. De ene foto moet, door het ontbreken van negatieve ruimte, weinig diepte hebben en de andere "goede" foto moet die diepte laten zien. Hoewel ik de bedoeling heel goed snap vind ik het heel moeilijk goede voorbeelden te vinden, die beide situaties illustreren.

Alleen Kai komt op tijd van school vandaag. Katja blijft laat, omdat ze vrijwilligersuren moet volmaken voor de Math Honor Society, anders kan ze geen lid blijven. En Saskia gaat verder met de repetities voor hun musical in april. Iedere dinsdag tot en met donderdag tot vijf uur blijft ze op school, best pittig!

Kelli, Tabatha's moeder, belt of ik interesse heb in een "car pool". Samen met nog een moeder zouden we met zijn drieen zijn. Nu heb ik vorige week al gedacht, dat het idioot is, dat al die ouders, die allemaal vlakbij wonen, apart naar de school moeten komen om hun kroost op te halen. Ik neem het aanbod dus grif aan. Vanaf volgende week haal ik op dinsdag op en de andere twee moeders de andere dagen. Perfekt!

Nu Rick er niet is maak ik het makkelijk en we bestellen Chinees. Deze Chinees biedt ook de mogelijkheid de gerechten gestoomd en met de saus apart te krijgen, vind ik vandaag uit! Ik bestel Sechuan scallops (kokkels?). Ze zijn heerlijk en heel licht, precies wat ik wil.


Snickers heeft besloten, dat het mandje in de keuken een lekker bed is

En dan het klapstuk van de dag: de seizoenspremiere van American Idol! Al weken lees ik op Nederlandse email lijsten en fora over de Nederlandse Idols, met zangers en zangeressen met de meest vreemde namen. Nu zal ik weer over onze versie kunnen schrijven. Simon Cowell is in ieder geval weer helemaal in vorm (waarom die man niet wat beter gekleed kan gaan is me een raadsel, een spijkerbroek en een wit t-shirt vind ik geen gezicht). Vermakelijk is het in ieder geval onmiddellijk weer!