Zwemmen, zwemmen, spetterdespat

Zaterdag

Dankzij Cosmo, die naar buiten wil en daar geen gras over laat groeien, zijn Rick en ik vanochtend al om acht uur uit de veren. Vooral voor Rick een soort record op het weekend (later op de dag merkt hij op, dat het wel handig is, want hij krijgt van alles gedaan).

Het is werkelijk voortreffelijk weer en Cosmo heeft zich vanochtend nog niet zo druk gemaakt in de tuin. De afgelopen tijd komen er zoveel mensen voorbij, dat hij al helemaal buiten adem geblaft is tegen de tijd, dat ik wil gaan lopen. Maar vanochtend valt het mee en ik doe een interval training met hem. Zowaar zet hij zich pas bovenaan onze straat schrap en bij elkaar lopen we zo'n 3,5 km. Niet de 5+, die ik gehoopt had, maar goed genoeg voor vandaag.

Kai heeft de laatste paar weken flink wat geskateboard en daarmee alweer een gat in zijn schoen gesleten. Ook heeft hij een paar korte broeken nodig. We gaan dus naar de East Coast Board Company in Fairfax.

Dit is een heel "coole" shop met van alles voor boarders (skate-, snow- en surfboarders). De "dudes" die er werken zijn ook heel cool en helpen Kai goed. Hij slaagt helemaal naar genoegen. Ik shop graag voor mijn zoon, want we zijn binnen het halve uur helemaal klaar!

Eigenlijk vind ik het heel leuk, dat dit Kai's sport helemaal is: Snowboarding in de winter en skateboarding in de zomer. Hij heeft ook een heel groepje speciale skateboard vrienden.

Met hen gaat hij vanmiddag naar Washington om mee te doen aan een evenement voor Go Skateboarding Day. 21 Juni is de internationale skateboarding dag.

Ze nemen met zijn vieren de metro naar Metro Center en gaan met zo'n duizend (volgens Kai) anderen skateboarden bij Freedom Plaza. Onze locatie op loopafstand van een metrostation maakt, dat onze kinderen veel mobieler zijn, dan kinderen, die in andere buurten wonen. Dat geeft ze ook de kans al vroeger onafhankelijk(er) van de auto van hun ouders te worden.

Rick en ik halen Katja's kevertje op van de garage. Daar was van alles mis mee en, voor zij naar college gaat en er lange afstanden in gaat rijden, wilden wij hem helemaal veilig hebben. Dat nam een hele week werk in beslag!

Saskia gaat met Mary Kate naar het andere zwembad hier in Vienna en na de lunch gaan Rick en ik naar het onze. Het is heerlijk, warm en zonnig. Ik krijg helemaal het vakantiegevoel zo. Eindelijk lees ik mijn boek, waar ik al maanden mee bezig ben, uit.

Janet, Leahs moeder, is er ook en half in het water om af te koelen krijg ik heel wat tips van haar voor college. Het is handig een buurvrouw te hebben met een zoon, die ook naar Virginia Tech ging!

Rick gaat tegen drieen terug naar huis en ik vraag hem de wedstrijd Nederland-Rusland op te nemen. Het is veel te lekker in het zwembad, ik heb geen zin om binnen te gaan zitten kijken. Ik vind voetbal leuk, maar niet genoeg om er dingen voor op te geven.

Met moeite besluit ik om half vijf me aan mijn luiheid te onttrekken en naar huis te gaan. We willen vanavond naar de film en ik moet me nog douchen. Als ik thuiskom bedenk ik me, dat de wedstrijd misschien nog wel gaande is. En ik val inderdaad midden in de overtijd en zie de Russen dus twee keer achter elkaar scoren. Erg jammer voor Nederland, maar ik vind het ook wel leuk voor Guus Hiddink.

Hier in de buurt wonen heel veel Koreanen en als iemand van hen hoort, dat ik Nederlands ben, wordt Guus er altijd bij gehaald. Hij is een Koreaanse nationale held! En nu heeft hij dat vast in Rusland ook bereikt, good for him.

Rick en ik gaan samen eten bij Neisha Thai en hopen daarna de Sex and the City film te gaan zien. Het eten is werkelijk super!

Dit is, vinden wij, het beste Thaise restaurants in de omgeving. Dat zegt wat, want er zit hier een Thais restaurant op vrijwel iedere hoek. Allemaal hebben ze lekker eten, maar bij Neisha zijn de gerechten net iets exotischer. Als je in Tysons Corner bent dus een aanrader!

Na het eten nemen we de roltrappen naar de derde verdieping. Bij de elektronische machine verwachten we gewoon even tickets voor deze film te kopen. Het stel voor ons wil tickets voor dezelfde show en tot onze ontsteltenis verschijnt "SOLD OUT" op hun scherm! Het zal toch niet? Maar jawel, hoor, een paar weken na de opening is Sex and the City nog steeds uitverkocht!

Wat nu? We zijn hier toch, dus willen wel een film kijken. Een andere film, die deze week is uitgekomen, is "Love Guru" met Mike Myers. Nu weet ik al van tevoren (zeker na het lezen van de recensie in de Washington Post), dat dit geen film is voor mij. Maar Rick is dol op Myers en het is een comedie, dus hoe erg kan het zijn?

Het antwoord: ERG! Zelfs Rick moet toegeven, dat dit een B movie is! Het grootste deel van het publiek is van Katja's leeftijd of jonger en zelfs zij zijn niet onder de indruk. Ik hoor een jongen zeggen, dat het "lame" was. Mike lacht harder om zijn eigen heel flauwe grapjes, dan het publiek. Besteed er je geld niet aan! Na afloop grap ik tegen Rick "You owe me one". Daarmee doelend op Sex and the City, wat we hopelijk morgen wel zullen zien. Dat is namelijk wel een heel erge "chick flick"!

Zondag

Alweer maakt Cosmo ons wakker. Zodra hij de blaf van de beagle van onze achterburen hoort, wil hij naar buiten. Maar de zon schijnt weer fel, dus het is zeker geen straf om op te staan.

Rick en ik gaan samen ijskoffie (met melk en suikervrije caramel siroop, jammie!) en ontbijt halen bij Starbucks. Maar onze favoriete sandwich is op bij degene, waar we meestal heengaan. Niet getreurd, nog geen kilometer verderop zit nog een Starbucks en die heeft ze wel. Ik ga die sandwiches toch ernstig missen, als ze inderdaad eind dit jaar zullen ophouden met de verkoop ervan.

Thuis doe ik mijn wekelijkse gewichtenroutine. Inmiddels heb ik vier Fitness tijdschriften en mijn Fit Deck en het halve uur is zo voorbij. Als iemand hier interesse heeft in goede korte gewichtenroutine raad ik de site van Fitness heel erg aan!

Na lekker wat buiten bezig te zijn geweest, gaan Saskia en ik naar het zwembad. Ieder uur, om kwart voor, gaat hier het fluitje en moeten alle kinderen onder de 15 het zwembad uit. Ik weet niet, of dat een nationale "wet" is, maar hier in Virginia in ieder geval wel. De uitleg bij ons zwembad is, dat de lifeguards dan ook een pause hebben.


het is lekker leeg aan het begin van de middag

Wat de reden ervoor ook is, ik vind het heerlijk! Alleen volwassenen in het zwembad betekent ruimte om baantjes te trekken. En dat doe ik, in precies een kwartier zwem ik een halve kilometer.

Christine belt en zij en Mallory arriveren niet veel later bij het zwembad. De meisjes (Mallory wordt meteen in Saskia's groepje opgenomen) zien we pas weer als er ijs gekocht kan worden. Intussen kletsen wij lekker bij en dippen zo af en toe een teen in het toch wel koele water.


Saskia met haar schare vriendinnen en Mallory, die er goed bij past

Rond 17 uur gaan we naar huis. Op het deck kletsen we, onder het genot van een roseetje, verder. Rick gaat eten halen van Chili's en dat smaakt super! We blijven op het deck nakletsen, tot het begint te druppen. Binnen de kortste keren bliksemt en dondert het als een razende en Christine en Mallory rijden door het geraas naar huis.


Lekker buiten eten

Het is vreemd te bedenken, dat zij hier over een week niet meer zullen wonen. Gelukkig zijn er al verscheidene bezoekjes gepland dit jaar. Blij kan ik er niet om zijn, maar ja, wat moet dat moet. Volgend (school)jaar zal heel anders zijn met Christine in Alabama, Katja op college en Mary Ellen terug aan het werk full time. Eerst nog maar even genieten van de lange zomer (waarin we Christine en Mallory nog twee keer terug zullen zien).

Katja belt nog en ze klinkt niet goed. Ik vraag haar, wat er is en ze heeft problemen met haar ingewanden. Gisteren buikkrampen en net voor ze belde moest ze overgeven. Hopelijk voor haar is dat morgen over! Geen plezier om je op een reisdag miserabel te voelen! Ik (en Rick ook) zal blij zijn, als ze weer heelhuids op Washingtonian bodem is geland!