Happy Thankgiving!

Wat is het toch, dat, als ik kan uitslapen, ik om half zeven klaarwakker ben? Terwijl ik gedurende de week juist wel uren in bed zou kunnen blijven? Dat gebeurt vanochtend dus weer. Rick, die gezegd had vroeg op te willen staan, ligt nog heerlijk te ronken. Ik doezel dus maar verder, maar om half acht staan we toch samen op.

Na samen een lekker Starbucks ontbijt te hebben genuttigd, begint Rick aan het feestmaal. We besluiten onze etenstijd rond vier uur te zetten. Saskia helpt mee uien snijden en stuffing maken.

Het is schitterend weer buiten en een zeer aangename temperatuur. Ik ga er dus met Cosmo op uit. Het is rustig in Vienna, het lijkt wel zondag. Alleen op de sportvelden vinden een paar footballwedstrijden plaats. En ik zie iemand op zijn dak bladeren harken!

De afgelopen tijd ben ik Cosmo weer hard aan het afleren zo wild te worden, als er honden in een tuin tegen hem beginnen te blaffen. Hij luistert goed met snoepjes en "Heel, leave it", ik wil hem dit echt afleren!

Thuis kijken we al snijdend en schillend naar de Macy's Thanksgiving Day Parade. Dat is ook zo'n Thanksgiving traditie met al zijn mooie grote ballonnen en praalwagens. Saskia verzucht, dat ze er ooit heen wil, voor ze dood gaat. Hopelijk heeft ze daar dan nog even de tijd voor!

Zelfs Katja is wakker en helpt mee met aardappelen schillen. Het is supergezellig zo met zijn vijven bezig te zijn. Dit is wat ik zo heerlijk vind aan Thanksgiving. Het is zo'n behaaglijke feestdag. Lekker samen bezig zijn en ontspannen, wat wil je nog meer?

Rond twaalf uur verschijnt Santa Claus op ons scherm in zijn mooie "koets" en dat is het einde van de parade, maar ook het officiele begin van het Kerstseizoen hier in de VS.

Rick haalt Kai en Saskia over de achtertuin te gaan harken en Cosmo "helpt" daarbij mee. Wij kijken, ook alweer traditioneel, naar de footballwedstrijd tussen de Detroit Lions en de Tennessee Titans. Het is een beetje een saaie wedstrijd, want Tennessee walst over Detroit heen en wint met 47-10. Ik kijk liever naar een spannender wedstrijd.


Als Rick de kalkoen heeft gevuld, doen we hem samen in een speciale plastic zak. Die zak helpt met sneller gaar worden en houdt de kalkoen ook lekker mals. Al gauw ruikt het hemels in huis!

Met onze Washington Post arriveerde vanochten een extra bijlage vol reclameblaadjes van allerlei winkels. Morgen is de grote koopdag, althans, dat hopen de winkelieren. Hun jaarlijkse omzet wordt voor een groot deel bepaald door het koopgedrag na Thanksgiving.

Om ideeen op te doen blader ik door de bladzijden met aantrekkelijk uitziende produkten voor idioot lage prijzen. Online doe ik wat bestellingen en merk, dat ook daar Thanksgiving kortingen te behalen zijn.

Met zijn allen maken we het feestmaal klaar om te serveren. Saskia maakt de puree, Katja de zoete aardappelen met marshmallows en het afbakbrood, Kai de boontjes en mais en ik de stuffings en dek de tafel. Rick ontfermt zich natuurlijk over de kalkoen.

Aan tafel toasten we op weer een gezellige Thanksgiving samen. Iedereen zegt, waar hij of zij dankbaar voor is. Kai zegt het eigenlijk het best: alles! We hebben heel veel om dankbaar voor te zijn en eigenlijk zouden we daar iedere dag bij stil moeten staan. Ik wil weer beginnen met iedere dag vijf dingen op te schrijven, waar ik dankbaar voor ben, dat helpt erg met het positieve in het leven te zien.


We smullen van de heerlijke maaltijd (al hoeft kalkoen van mij maar een keer per jaar), waarvoor Rick alle complimenten glunderend accepteert. Met zijn allen wassen we af en ik klop alvast de slagroom voor de pumpkin pie. Met het dessert wachten we altijd tot later op de avond.

Dan is het tijd voor een rondje "familie" opbellen, van Ricks kant althans. Mijn broer in Canada heeft in oktober al Thanksgiving gevierd en mijn zus en gezin vieren het bij vrienden. Ricks vader en zijn vriendin hebben ook bij buren gegeten, maar zijn nu thuis. Katja probeert hen uit te nodigen om hier tijdens de Kerstdagen of met Oud en Nieuw te komen, maar ze claimen al plannen te hebben (mijn schoonvader is zo iemand, die om 9 uur naar bed gaat op Oudejaarsavond).

Terwijl ik aan de telefoon zit, zie ik Cosmo met wat ik denk is zijn nieuwe botje. Bij nadere inspectie blijkt hij een kalkoenpoot gestolen te hebben! Nu zijn die botten niet goed voor honden, dus ik neem hem gauw weg. Als honden teleurgesteld kunnen kijken, doet Cosmo dat nu! Ik pluis dus het vlees eraf voor hem, hij heeft ook wel een Thanksgiving maaltje verdiend.

Straks gaan we lekker aan de pumpkin pie en als we daarna nog energie hebben met zijn allen een spel spelen. Anders wordt het bank hangen, de meisjes zijn bezig hun Kerstlijst samen te stellen. Al met al hebben we een heerlijk ontspannen feestdag achter de rug!