Richard Avedon tentoonstelling

Saskia wordt wakker met buikpijn en wil eigenlijk thuisblijven. Slechte moeder, die ik ben, overtuig ik haar er toch van naar school te gaan, want dit zou de derde donderdag achter elkaar zijn, dat ze niet zou gaan.

Ze is werkelijk uitgeput halverwege de week! Gisteravond ging ze om half zeven al naar bed en vanochtend voelt ze zich nog moe en niet lekker. Maar ze gaat gedwee met de schoolbus mee.

Net als ik op het punt sta naar Pilates te gaan, gaat de telefoon echter. Het is Saskia. Of ik haar op kan halen, want ze heeft buikpijn en hoofdpijn. Gauw rijd ik naar school en schrijf haar uit voor de dag.

Nog steeds heb ik het gevoel, dat het meer oververmoeidheid is, dan een virus. Ik bereid Saskia erop voor, dat we, als dit zo blijft, haar bloed gaan laten onderzoeken. Het feit, dat zij, die naalden niets vindt, daar niet tegen protesteert, zegt wel wat.

Na Saskia thuis te hebben afgezet, haast ik me naar Pilates les. Die is al begonnen, maar ik heb maar een paar minuten gemist. Wat me aan Pilates opvalt, is, dat het zoveel schouderwerk is. Of dat goed voor mij is, valt nog te bezien, maar voorlopig denk ik, dat sterkere schouderspieren weleens zouden kunnen helpen met de fibromyalgie.

Met Pat en een andere dame van de fitness, Emily, heb ik afgesproken naar Washington te gaan. Deze week is DC Fotoweek en daarvoor zijn er een aantal interessante tentoonstellingen van fotografen. Een daarvan is in het Corcoran museum: foto's van Richard Avedon.

We nemen de metro naar Farragut West, een "nostalgisch" station voor mij, want ik werkte vroeger in het gebouw boven de metro. Het is ijzig koud boven de grond, een straffe wind gaat door merg en been. Iedereen is ook heel winters gekleed, zo anders, dan vorig jaar rond deze tijd!

Het gebouw, waar het Corcoran in gehuisd is, stamt uit 1869 en wordt nu gerenoveerd. Maar daar merken we binnen niets van. We betalen de toegang en moeten een sticker op.


Het mooie Corcoran museum

Voor we de tentoonstelling gaan bekijken eten we lunch in het cafeetje in het museum. Dit blijkt een heerlijk menu te hebben! Ik had geen idee, dat je hier kon eten. Weer een leuk plekje erbij om lunch te eten in de stad.

We bestellen alle drie hetzelfde: "half and half". Vaak kun je soep en een halve sandwich bestellen en zo ook hier. De tomatensoep en het stokbroodje met gerookte kalkoen, brie en appel chutney smaakt voortreffelijk.

Boven beginnen we met het kijken naar de film van een lezing, die Richard Avedon hield in Geneve. Daarin legt hij uit, hoe hij met zijn "modellen" omging. Hij is bekend om zijn politiek getinte foto's en portretten van allerlei prominente figuren.

Zo langs de foto's lopend grappen Pat en ik, dat we maar blij zijn, dat hij geen foto's van ons heeft genomen. De portretten zijn vaak niet echt flatteus te noemen. Maar ik vind het een fascinerende tentoonstelling. Alle foto's hebben echt karakter, heel knap.

Als we alle foto's hebben bekeken lopen we nog een andere tentoonstelling in dit grote museum binnen: Europese landschappen. Hier hangen, behalve een Renoir en een Monet, ook een aantal Nederlandse landschappen van bekende meesters (Ruijsdael o.a.). Opvallend in die schilderijen, in vergelijking met de Engelse en Franse, vinden wij de enorme luchtpartijen. Grappig, hoe de Hollandse schilders daar zoveel aandacht aan besteedden, terwijl het bij de Engelsen en Fransen slechts een onbelangrijk detail was.

Net op tijd voor Laura's massage ben ik thuis. Ze masseert eerst Saskia en dan mij. Het lijkt Saskia wel te helpen, want ze heeft tot vandaag geen hoofdpijn gehad de afgelopen week.

Jarige Job Rick is intussen ook thuis. We vieren morgenavond zijn verjaardag "echt" met cake en dergelijke, zodat Katja er ook bij kan zijn. Maar vanavond gaan we wel lekker eten bij Clyde's.

Daar zie ik een kreeft van 1,25 pond op het menu voor slechts $18! Dat kan ik niet voorbij laten gaan! Met slab om smikkel ik ervan. Ook de anderen genieten van hun maal, dit blijft een erg goed restaurant.

We vertellen de serveerster, dat het Ricks verjaardag is en hij mag een dessert uitkiezen als cadeau. Dat gebeurt niet vaak meer in restaurants, dus Rick laat het zich geen tweede keer zeggen! Hij bestelt een "blondie", die met een kaarsje wordt gebracht. Wij zingen Happy Birthday voor hem en maken dan met zijn vieren gauw korte metten met het dessert!

Thuis pakt Rick zijn cadeautjes uit en dan is wachten op Katja's thuiskomst. We zijn allebei opgelucht als we om half tien de garagedeur open horen gaan. Rick en ik zijn er geen van beiden gerust op, als Katja in het donker dat eind rijdt. Maar ze is er weer en weet niet wat haar overkomt, als Rick en ik haar allebei flink knuffelen!