Election Day

Een historische dag wordt vandaag en de eerste beelden, die ik zie, zijn van het gezin Obama, live in hun stemhokjes. Ik kan me niet herinneren in voorgaande jaren kandidaten in het stembureau bezig te zien. Hooguit zag je ze van verre zwaaiend naar de verslaggevers bij het naar binnen gaan. Het kan natuurlijk, dat ik iets gemist heb, maar de verslaggevers van CNN doen ook voorkomen, dat dit iets unieks is.

Het weer is niet perfekt hier in Virginia, al is het bij ons slechts bewolkt, maar droog. Beelden uit de hoofdstad Richmond laten lange rijen mensen met paraplu's zien.

Saskia heeft een vreemde uitslag onder haar arm, die erger wordt, dus om half tien kunnen we bij de dokter terecht. Onderweg rijden we langs het stembureau, waar ik later ga stemmen, en daar is het zo te zien heel rustig.

Iedereen, die we tegenkomen, heeft een "I voted" stickertje op, inclusief de dokter. Dit is een aardige, oudere kinderarts, die een ervaren blik op Saskia's uitslag werpt en gelukkig concludeert, dat het een irritatie is. Hij schrijft een ingewikkelde concoctie uit als recept om erop te smeren en waarschuwt al, dat niet iedere apotheker zal weten, hoe het te maken.

Het is nog steeds droog, maar dit weer is niet bevorderlijk voor mijn spieren. Om ze los te krijgen neem ik Cosmo mee voor een lange wandeling. Daarbij komen we langs twee andere stembureaus, waar het "gezellig" druk is, maar waar geen lange rijen staan.


Een enorm Obama spandoek boven de voordeur van Sal de loodgieter



Een fietsende Obama supporter



Het stembureau bij het Community Center

Samen met Saskia(onder de 15 mogen kinderen mee het stemhokje in), die het zeer interessant vindt allemaal, rijd ik om een uur of elf naar het stembureau (een lagere school hier in de buurt). Daar vind ik meteen een parkeerplaats. Ik krijg een foldertje in de handen gedrukt met mijn "voter rights" erin. Ook drukt de dame me op het hart met hen te komen praten, als er een probleem was bij het stemmen.

Gauw lezen we de lange lijst regels, die bij de ingang hangen, en lopen dan naar binnen. Er is maar een persoon voor mij, tot mijn verbazing. Ik moet mijn rijbewijs laten zien en mijn adres geven en krijg daarna een geel kaartje. Op het lijstje van de tellers zie ik, dat er vandaag al meer dan 800 stemmers zijn geweest. Als ik me goed herinner is dat flink veel voor dit stembureau.

Dit jaar mag ik kiezen tussen een papieren stembiljet en electronisch stemmen
en kies het laatste. Saskia had liever electronisch gestemd, want dan had zij de "Vote" knop ingedrukt, maar met papier is er altijd een bewijs van mijn stem en volgend jaar gaat Virginia toch weer helemaal op papier over.


Ons stembureau



De lap met regels

Voorzichtig, zodat niet per ongeluk het verkeerde hokje zwart maak, vul ik het biljet in. Saskia vraagt, waarom er nog vier partijen met kandidaten op het biljet staan. Dat zijn de Independent Party, Libertarian Party, Green Party en Independent Green Party. Helaas hebben die partijen geen schijn van kans, want het lijkt me fijn om meer te kiezen te hebben.

Behalve stemmen voor president, senator en afgevaardigde in het Congres, staat er ook een vraag op het biljet: of Fairfax County geld moet lenen of vrijmaken voor het bouwen van nieuwe parken en het onderhoud daarvan. Daarop vul ik van harte "Yes" in!

Als ik het stembiljet naar behoren heb ingevuld moet ik het gele kaartje aan een beambte afgeven en mijn stembiljet in een optische scanner doen. Die zou
het weer uitgespugen, als ik iets niet goed heb gedaan, maar dat
gebeurt gelukkig niet. Als laatste krijgen Saskia en ik een stickertje
met "I voted" erop.

Diverse bedrijven bieden vandaag gratis drankjes of lekkernijen aan, als
je zo'n stickertje hebt. Saskia en ik gaan dus naar Starbucks voor mijn gratis kop koffie en zij doet zich tegoed aan een hazelnoot hete chocolade. Gelukkig is er geen Krispy Kreme in onze buurt, anders zou ik me niet kunnen weerhouden om een gratis stervormige donut met rood, wit, blauwe sprinkles te halen. En vanavond schept Ben&Jerry's bolletjes ijs, maar ook daarvan hebben we er geen nabij. Beter voor mijn lijn is dat wel, in ieder geval! Ook al deze gratis lekkernijen kan ik me van voorgaande jaren niet herinneren.

Bij Safeway kan de apotheker niet wijs uit het recept voor Saskia. Ik voorzie, dat dit bij de meeste drugstores het geval zal zijn, dus vraag hem, of hij weet, waar ik het wel kan laten mixen. Hij verwijst me naar Vienna Rexall. Gelukkig lijkt men er daar helemaal niet verward door. Alleen kan het pas na zessen ophalen, waardoor Saskia er vandaag nog weinig profijt van kan hebben. Maar het is niet anders.

Vandaag is het ook de eerste keer in haar leven, dat Katja mag gaan stemmen. Om vier uur bel ik haar om te kijken, hoe het was, maar ze is net op weg. Om kwart voor zes bel ik nog eens, nu moet ze toch klaar zijn. Maar nee, de rij, waarin ze staat duurt zeker twee uur en ze hebben net de Hokie Pokie (Virginia Techs mascotte is de Hokie) gedaan in de rij. De stemming zit er in ieder geval in!

De rest van deze verkiezingsdag gaan we doorbrengen bij onze vrienden Mary en David. Het lijkt me heel leuk om de uitslagen, die langzaam binnen zullen komen, met zeer Democratisch denkende Amerikanen te kijken. En morgenochtend zullen we dan, na een "strijd" van twee jaar, talloze moddergooiende reclamespotjes en eindeloos veel ergerlijke "robocalls", weten, wie onze nieuwe president wordt.

PS:

We zijn terug van een super gezellig feestje hier in de buurt. Mary, mijn vriendin, grote Obama fan, had allerlei "blauwe" drankjes en hapjes (de Democratische kleur is blauw). Blauwe wijnflessen, Blue Moon bier, bosbessen, er zijn blauwe tortilla chips en allerlei ander lekkers.

In het begin ziet het er wat angstig uit voor Virginia. McCain leidt lange tijd met 57 tegen 43%. Zouden de polls het toch helemaal mis hebben gehad? De spanning stijgt, maar staat na staat gaat naar Obama. Als Ohio met 20 electorale stemmen ook voorspeld wordt naar Obama te gaan is iedereen in ons gezelschap buitengewoon opgewonden. Het is nu vrijwel onmogelijk voor McCain om het nog in te halen.

De champagne flessen gaan open, appel cider voor de kinderen en er wordt getoast op Obama. Het is een gezellig feestje en Rick heeft een speciaal programma met staten, die je kunt kleuren, op zijn tablet pc. De kinderen zijn er druk mee om bij te houden, hoeveel meer electorale stemmen Obama nodig heeft om te winnen.

Om een uur of tien gaan we naar huis en kijken thuis verder. Als Virginia ook blauw (Democratisch) kleurt ben ik helemaal blij. Zoals eerder geschreven ben ik een onafhankelijke, maar dit is geschiedenis, die geschreven wordt, en wij maken het van dichtbij mee en hebben ertoe bijgedragen. De laatste keer, dat Virginia Democratisch stemde was 44 jaar geleden!

We horen McCain zijn supporters toespreken met een fantastische speech. Hij lijkt gehuild te hebben en ook Sarah Palin heeft tranen in haar ogen. Niemand zal McCain ervan kunnen betichten er niet alles aan te hebben gedaan om te winnen, hij was zelfs vandaag nog campagne aan het voeren. Maar zijn toespraak is heel goed en hij wenst Obama het allerbeste.

Op het moment, dat ik dit schrijf is het hier kwart voor twaalf en het wachten is op Obama voor zijn toespraak. Eigenlijk wil ik die wel graag meemaken, want dit is levende geschiedenis. Maar of ik wakker blijf?