We hebben weer een functionerende open haard, net op tijd om vanavond te gebruiken. Het glas was een aantal weken geleden opeens gesprongen en het nieuwe moest van de fabriek komen. Het vervelende van dit bedrijf is, dat als je er een reparatie afspraak mee maakt, ze je een 4 uur tijdsbestek geven waarin ze kunnen komen. En het is niet mogelijk om op de dag zelf uit te vinden of ze dichter bij het begin of het einde van die 4 uur komen. Gelukkig bleek het bij het begin te zijn, zodat ik niet 4 uur vastzat.

Bij sommige bedrijven hier is het echt erg. Ze geven je een hele middag voor wanneer ze langs zouden kunnen komen en komen dan nog later dan het laatste tijdstip. Of als je pech hebt, komen ze helemaal niet, zonder af te bellen. In een land waar klantenservice zo hoog wordt opgenomen, is dit een gebied waar het nogal vaak mis gaat, in mijn ervaring tenminste. Ik hoef gelukkig niet meer met een baan rekening te houden, want vroeger kon ik die tijd gewoon niet zomaar vrij krijgen en Rick ook niet. Gelukkig werken veel reparatiebedrijven ook op het weekend (maar zijn dan nog onbetrouwbaarder).

Er is een groot gedoe in Washington en sommige van de Virginia counties om ons heen, want er is een te veel aan lood in het water gevonden. Het lijkt erop, dat wij er hier in Vienna geen last van hebben, maar ik denk nu toch wel even na voor ik water drink in restaurants of uit een openbare drinkfontein. Die fonteinen zijn trouwens heerlijk, bijna in alle openbare gebouwen en vaak ook in parken en dergelijke staan drinkwater fonteinen. Voor iemand, die veel water drinkt, zoals ik, heel fijn.

Vandaag werd bekend gemaakt, dat de beroemde Kersenbloesems langs het Tidal Basin in Washington in de week van 24 maart tot 2 april op hun hoogtepunt zullen zijn. Ik ben daar als een kind zo blij om, want de week daarna gaan we op reis en vorig jaar bloeiden ze pas in de eerste week van april. Op 29 maart begint het Cherry Blossom festival met een parade en allerlei festiviteiten. Maar daar gaan we niet naar toe. De bloesems zelf veranderen de stad in een sprookjes wereld en honderduizenden toeristen komen van heinde en ver om ernaar te kijken.

Saskia was nog ziek vandaag, hoewel ze zich goed genoeg voelde om me vanmiddag uit te dagen voor een spelletje tetherball, dus morgen gaat ze weer naar school. Ik maakte van mijn tijd thuis gebruik om te zoeken naar attributen voor een Thomas Jefferson (die, hoe meer ik over hem te weten kom, steeds meer mijn favoriete historische figuur begint te worden) costuum voor Kai. De zesde klas doet ieder jaar een "wassenbeeldenmuseum" waarbij ieder kind zich moet aankleden als een beroemd persoon. Kai zal Thomas Jefferson zijn en het is nog niet makkelijk om daar een costuum voor bij elkaar te krijgen. Vanavond gaat Rick met hem op zoek naar een zwarte joggingbroek, die hij dan tot onder zijn knieen kan optrekken en een wit shirt. Verder heb ik verschillende accesoires besteld via het Liberty Bell Museum in Philadelphia, die hopelijk een dezer dagen zullen worden bezorgd!

Katja heeft vandaag schoolfoto's laten maken. Iedere herfst en lente worden die van ieder kind gemaakt. Je hoeft niet te betalen, tot je de foto gezien hebt. Ik vind dat altijd zo'n teken van vertrouwen! Al die foto's komen mee naar huis en er wordt verwacht, dat je houdt wat je wilt en daarvoor een cheque uitschrijft en de rest van de foto's teruggeeft. Ieder jaar hebben we zo een officiele foto van de kinderen, wel erg leuk!