Vanochtend werden we zowaar wakker met een laagje sneeuw op de grond. De winter geeft maar niet op! En ik maar hopen op warm weer, zodat de kersenbloesems in Washington gaan bloeien, dat is werkelijk mijn favoriete tijd van het jaar. Alles is dan zo kleurrijk en adembenemend mooi!

Ik heb mijn foto's van ons reisje naar Canaan Valley en van Old Town Alexandria online gezet, ze zijn hier te vinden. Wat was het toch bijzonder, dat de herten zo dichtbij kwamen! De kinderen raken daar nog niet over uitgepraat.

Morgen gaat Kai op schoolreis naar Zuid-Virginia, ongeveer 3 uur rijden hiervandaan. Ze moeten om half zeven al op school zijn! Net belde zijn lerares om te vragen of ze mijn mobiele nummer mocht gebruiken om de ouders te waarschuwen voor het geval ze 's avonds op de terugweg verlaat zijn. Eerst dacht ik, dat ze bedoelde, dat ik dan alle 60+ ouders zou moeten opbellen om dat mede te delen, maar gelukkig bedoelde ze enkel de op de parkeerplaats wachtende ouders. Ik vraag me af wat mij de eer bezorgde om hiervoor uitgekozen te worden!

Kai moet lunch meenemen, een brown bag lunch noemen ze die, verpakt in een papieren bruin zakje. Hij koos voor een bagel met cream cheese, een appel en wat crispy M&M's. Meestal eten de kinderen lunch van het cafetaria op school, ze hebben daar een half uurtje voor en moeten stilzitten en mogen niet te veel praten. Vreselijk vind ik dat! Ze hebben al zo weinig pauze, op een dag van 8:30 tot 3:15 vijftien minuten speelkwartier en dat gedwongen stilzijn bij de lunch dus. En dan is men verbaasd, dat kinderen dik worden, ze krijgen nauwelijks lichamelijke beweging. Zo moet je je kinderen wel voor naschoolse sporten en dergelijk opgeven. Maar dan zijn ze weer te druk. Zucht, als ouder kun je niet winnen!

Een vriendin van mij was gisteren jarig, dus namen we haar met zijn allen mee uit lunchen bij Bennigan's. Hier worden verjaardagen van volwassenen nauwelijks gevierd. Geen kamers vol visite, wat ik wel best vind. Maar een lunch of etentje wordt wel vaak aan de jarige aangeboden. Eigenlijk ook veel leuker, want als je jarig bent moet je verwend worden, toch?

Bennigan's is een restaurant keten, zoiets als TGI Friday's maar dan met een Iers thema, natuurlijk heel toepasselijk de dag na St. Patrick's Day. Ik kan het niet nalaten een paar typisch Amerikaanse sandwiches van het menu te noemen. De eerste, de Monte Cristo, heb ik een geprobeerd, maar de combinatie van zoet en zout en een gefrituurde boterham vond ik niet echt smakelijk. De tweede, een "French Dip", weer wel. Dit is een stokbrood met rosbief ertussen, waarbij je de jus van de rosbief krijgt om het brood in te dopen. En tot slot is er de Club sandwich. Deze heeft kalkoen, bacon, ham en kaas, sla, tomaat (of ander hartig broodbeleg) en mayonnaise tussen 4 getoaste witte boterhammen. Een soort boterhammen torentje, dus.