Puf, puf, puf!

We hebben hier een ontzettend warme zomer en niet alleen hier, maar alle staten en Canadese provicies ten oosten van de Mississippi hebben het warm. Dit leidt tot een record verbruik aan electriciteit door de hitte. Een aantal jaren geleden had dit een grote "black out" tot gevolg, maar tot nu toe gaat het goed.

Het is warm, maar er worden geen record temperaturen gebroken. Zo werd het hier vandaag 98 graden (37 graden celsius) en het record is 102 graden (bijna 40 graden C). Toen we 21 jaar geleden hiernaartoe verhuisden stonden we ook versteld van de hitte van de zomers hier. Omdat het in de winter zo koud kan worden, verwacht je dat gewoon niet, vooral omdat we hier toch maar zo'n 3 uur rijden van de kust verwijderd zijn.

Ondanks alle hitte zijn er dit jaar nog maar weinig tot geen "code red ozone alerts" geweest. Vandaag is het code orange, maar volgens mij is dat wat overdreven, want het is lang niet zo vochtig als voorspeld en die vochtigheid maakt, dat de luchtkwaliteit veel minder wordt.

Maar misschien wil ik dat ook wel denken, omdat ik heel stout benzine ben gaan pompen vanochtend (voor $2,34,9 per gallon, best duur!). Dat mag eigenlijk niet op ozon dagen. Maar Kai moet babysitten bij een vijfjarig Hongaars jongetje in Christine's buurt en nadat ik hem heb afgezet is het benzinestation op mijn weg terug. So be it.

Twee uur later haal ik hem weer op. Timea, de moeder van het Hongaarse jongetje, is dolblij met Kai's hulp. Adam is nogal voor op zijn leeftijd en samen met Kai heeft hij een ingewikkelde motorfiets van K'Nex in elkaar gezet. Kai heeft het ook leuk gevonden merk ik aan zijn reacties (Kai is nogal van de stille). Voor mij is het telkens een openbaring als een andere moeder een van mijn kinderen zo'n grote hulp vindt (Katja heeft intussen een lucratieve babysitting business opgebouwd). Als ze nu ook zo behulpzaam waren thuis...

Op de terugweg stoppen we nog gauw even bij Petco. Helaas heeft Brynna besloten om weer eens overal in huis te plassen, dus moeten er weer gallons Nature's Miracle aan te pas komen!

Als we thuiskomen is Laura, mijn massagetherapiste, er al. Ze kletst gezellig met de meisjes. Wat een luxe, dat ik haar maar hoef te bellen en ze komt zo naar ons huis. De massages zijn pijnlijk, maar het was hard nodig. Gelukkig is Laura intussen ook een vriendin geworden en we kletsen over van alles en nog wat, waardoor de pijn minder voelbaar is en het uur sneller voorbij gaat.

Ze zal vanaf volgende week ook weer voor de katten zorgen en is duidelijk dol op ze. Snickers (ons mannetje) kent haar helemaal en ligt lui op haar schouders. Onze viervoetige schatjes zijn in goede handen bij haar!

Na de massage komt Saskia's vriendinnetje Laura (haar vader vindt mij de ultieme babysitter) en we gaan met zijn allen naar het zwembad. Een goede afleiding, want Kai en Saskia vliegen elkaar constant in de haren.

Bij het zwembad hoor ik geen piep meer van ze en ik klets gezellig met een aantal kennissen, die ik alleen in de zomer zie. De tijd vliegt en voor we het weten is het zes uur.

Precies als Rick thuiskomt zijn wij ook thuis. We bestellen vanavond van Outback Steakhouse, omdat onze buurjongen daar werkt en Rick hem een goede tip wil geven. Hun steak is werkelijk zo zacht, dat hij als het ware op je tong smelt. We eten dus erg lekker en genieten verder van de lekker warme avond.

Deze hele warme dagen heten de "Dog Days of August". Daar zit een heel verhaal achter, niet alleen, dat het gewoon hondswarm is. Morgen nog een hete dag en daarna wordt het "koel" (85 graden=30 graden).