Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, augustus 31, 2005

Heuvels!

Hoe plaatselijk het zware weer van een orkaan kan zijn hebben we in dit gebied meegemaakt. Wij hebben wel wat bliksem in de verte gezien, maar er is geen druppel regen gevallen. Een half uur bij ons vandaan heeft een tornado flinke schade aangericht. De nacht was rustig, al het slechte weer passeerde ten westen van ons.

Om acht uur word ik gewekt door de telefoon (ja, het is nog even uitslapen, volgende week is het daarmee weer gedaan). Het is Christine, Mallory heeft geen van haar vriendinnen in haar klas en hun hele huis is in rep en roer. Ik luister gelaten naar haar relaas, want ik weet, dat ik vandaag hoogstwaarschijnlijk ook een boze tiener zal hebben en hoe Saskia morgen op haar nieuwe klas zal reageren is ook nog maar de vraag. Veranderingen zijn moeilijk voor de meisjes, dat is duidelijk.

Of het aan Kai's karakter ligt of dat jongens anders zijn, maar hij is de rust zelve wat school betreft. Hij krijgt op de eerste schooldag te horen wat zijn rooster is en waar zijn locker is.

Nog tijdens het telefoongesprek met Christine belt Katja's counselor erdoorheen. Heel netjes vertelt ze me, wat ik allang had verwacht, dat het helaas niet mogelijk is om van wiskundeleraar te veranderen. We bespreken nog hoe Katja eventueel extra hulp kan krijgen als deze lerares haar niet voldoende kan helpen en ik hang ondanks alles met een goed gevoel over het geheel op. De counselor klinkt ouder en bekwaam en zegt, dat zij er is om Katja te helpen als dat nodig mocht blijken. Katja is intussen gaan babysitten, dus die kan ik het nieuws nog niet geven.

Het is inmiddels alweer half elf en ik moet gewoon beginnen met trainen voor de 10 mijl race van begin oktober! Het is buiten warm en vochtig en eigenlijk te laat om nog goed te kunnen rennen, maar ik bijt door. Al gauw geniet ik van het lopen en van mijn omgeving. In veel tuinen staan enorme hibiscussen in bloei en allerlei vlinders vliegen af en aan.

Pas als ik hardloop merk ik hoe heuvelachtig onze buurt is! Om de een of andere reden is de route, die ik kies, vrijwel de hele weg heuvel op en ik heb straffe wind tegen (overblijfsel van Katrina) en het wordt me nu duidelijk, waarom ik moeite heb langere afstanden te rennen. Die heuvels zijn echt killers! Ik hou het een uur vol en voel me daar goed over, want de omstandigheden waren niet ideaal en ik zou nog langer door kunnen lopen. Er is dus hoop!

Het is vandaag weer erg lekker zomerweer en ik wil weg van de deprimerende beelden, die uit New Orleans en omgeving onze kamer binnenstromen. Ik loop met eenzelfde brok in mijn keel rond als vlak na 11 september 2001. Maar we kunnen niets doen, behalve de donatie, die we een paar dagen geleden aan het Rode Kruis hebben gegeven, dus ik wil mijn gedachten verzetten.

Kai en Saskia zijn daar ook helemaal voor en omdat het zulk lekker weer is willen we iets buiten doen. De keuze valt op een waterpark. Er zijn er verschillende hier in de buurt en we kiezen Planet Splash 'n Play, zowel om de locatie (dichtbij en geen problemen met het verkeer) als om het feit, dat we daar nog nooit zijn geweest.

Planet Splash 'n Play, die glijbaan op de achtergrond is nog drie keer zo lang!

Saskia nodigt Laura uit om mee te gaan en Kai en ik zullen samen "spelen". Het park is lekker leeg, veel scholen zijn al begonnen en het is bij tijden nogal bewolkt, dus ik denk, dat veel mensen het weer niet goed genoeg vonden.

We vinden dus met gemak een paar stoelen en gaan eerst lekker lui op een band in de "lazy river" dobberen. Hier had ik het wel een uur uit kunnen houden, maar de kinderen willen de enorme glijbaan uitproberen. Ik moet toegeven, dat dit de leukste waterglijbaan is, die ik ooit heb gedaan! En dat in een superklein waterparkje in Virginia.

Saskia en Laura in de rij voor de enorme glijbaan


Kai in de Lazy River

We genieten twee uur lang van het naar beneden roetsjen en dan wordt het wel erg donker en bewolkt, dus we gaan huiswaarts. Katja reageert gelukkig niet al te heftig op het wiskunde nieuws en het is buiten zulk lekker weer, dat we buiten eten. Gelukkig duurt de zomer nog even voort.

0 reacties: