AP Engels projekt

Ietwat geradbraakt word ik wakker. Ik heb om de een of andere reden heel slecht geslapen en voel me niet zo lekker. Christine belt, dat ook zij een slechte nacht heeft gehad. Er zijn twee kinderen in hun kennissenkring (niet aan elkaar gerelateerd) heel ernstig ziek in het ziekenhuis opgenomen en ze maakt zich zorgen. In het afgelopen jaar zijn twee kinderen, die Mallory kende, overleden, dus ik hoop van harte, dat haar zoiets nu gespaard blijft! Vreselijk, toch?

Als Mary Ellen dan ook nog ons loopje afbelt, omdat ze een erge verkoudheid heeft, vind ik het het noodlot. Ik besluit toe te geven aan mijn vermoeidheid en kruip na mijn ontbijt nog even terug het bed in, met Cosmo (heel stout!) dicht tegen me aan.

Om half tien voel ik me iets beter en vertrek met Cosmo naar Petsmart. We hebben door omstandigheden de afgelopen drie weken training gemist, dus het wordt hoog tijd er verder mee te gaan.

We werken aan "Come" en aan blijven zitten of liggen op commando. Cosmo is een en al aandacht en luistert goed. Omdat ik vanochtend niet met hem gelopen heb, is het goed, dat hij nu een heel uur 100% aandacht van mij krijgt. Als de trainer hem telkens als voorbeeld neemt ben ik toch wel een heel trotse hondenmoeder, hoor!

Carol, de trainer, vraagt de groep, of we door willen naar de "Advanced" klas. Bijna eenmondig zeggen we, dat we onze honden daar nog niet klaar voor vinden! Carol beaamt, dat de meeste mensen de "Intermediate" klas twee keer doen en dus besluiten we als groep om dat te doen.

Thuis maak ik de salade voor vanavond vast en eet dan gauw lunch. Om half een moet ik op Katja's school zijn om mee te helpen met de presentatie van het AP Engels projekt over "The Glass Menagerie".

Mijn taak is het voorlezen van de samenvatting, die Katja voor me heeft geschreven, dus ik oefen even thuis. Het is alweer even geleden, dat ik voor een groep moest spreken (dat gaat me makkelijk af, het was een groot onderdeel van mijn baan vroeger).

Als bezoekster moet ik me eerst bij de administratrice melden. Ze hebben een nieuw geautomatiseerd systeem, waarbij ik mijn naam en reden van bezoek in de computer moet typen. Dan wordt er een foto van me genomen en rolt er een sticker met mijn naam uit (gelukkig niet met de foto erop, want die was echt vreselijk!).

De bel gaat en Katja komt me tegemoet en brengt me naar haar Engelse klas. De lerares bedankt me uitvoerig voor mijn inzet (ik word er verlegen van!) en stelt me aan de klas voor. Katja en haar groepje zetten alles op en dan kan ik mijn verhaaltje als eerste doen. Het gaat prima vind ik zelf en Katja later gelukkig ook. Ze vond, dat ik heel zelfverzekerd sprak.

Daarna presenteren de individuele groepleden hun deel van het projekt en ik zie de lerares verwoed aantekeningen maken. Ze waardeert de creativiteit van de kinderen erg. Ze gebruiken allerlei media: Katja heeft een Powerpoint presentatie, Ann heeft een drieluik geschilderd en Brin een draaiboek gemaakt. Rich gebruikt de projector en Chris zijn groepsgenoten om bepaalde delen van het toneelstuk uit te voeren. Het hoogtepunt zijn echter de dierenkoekjes met "glas" erin gebakken, die Ann halverwege uitdeelt.

Maar behalve de visuele steunen ben ik onder de indruk van de diepte van de analyses, die de kinderen maken. Het niveau van hun begrip van de symboliek en karakters is heel hoog! Ik hoop dan ook, dat ze een heel goed cijfer zullen krijgen.

Niet alleen hebben ze hier duidelijk veel tijd in gestoken, maar deze AP is ook de moeilijkste klas van dit jaar. De meesten van hen zijn gewend aan A's voor Engels, maar Katja heeft bijvoorbeeld op het moment "maar" een C+ (een goed cijfer, maar ze is beter gewend van zichzelf en baalt ervan).

Voor ze begonnen zei de lerares, dat ik mocht kiezen, of ik de hele tijd wilde blijven of niet. Eerst vond ik een uur en drie kwartier zonde van dit mooie weer, maar de presentatie is zo interessant en de tijd vliegt. Voor we het weten is het tien over twee en gaat de laatste bel van de dag. Ik vind het erg leuk zo een blik in het schoolleven van Katja te hebben kunnen werpen.

Eindelijk kan Katja haar auto wegbrengen om gemaakt te worden. Ze rijdt al veel te lang met een "Rejection Sticker" rond. Het is een wonder, dat ze geen bon heeft gekregen onderhand!

Ze rijdt achter mij aan naar de dealer, die haar zegt om half vijf ongeveer klaar te zijn. Gelukkig is ze niet blijven wachten, zoals het oorspronkelijke plan was, want om vier uur wordt er gebeld, dat hij tot morgen nodig heeft!

Ook Katja en Saskia lopen hoofdpijnerig rond vandaag, dus ik vraag me af of er iets in de lucht hangt. Hopend, dat mijn hoofd wat beter zal worden installeer ik me met de laptop op het deck.

Zou dit nu echt de laatste zomerse dag worden? Er wordt voor morgen regen voorspeld (hopelijk dan ook meteen maar heel veel, want de droogte is wel heel ernstig nu) en daarna voor de rest van de week koelere temperaturen.

Zo meteen ga ik naar Sylvia voor een gezellig etentje met het Nederlandse clubje. Ik neem een salade, recept van Allrecipes.com, mee, dit keer. Het is sla met peer, pecan noten, geraspte mozzarella kaas en Italiaanse slasaus. Ik hoop, dat het te eten is! (update: de sla was vrijwel op en smaakte lekker. We hebben weer een heel gezellige avond achter de rug!)