Insektenbeet vervolgd

Ietwat somber begint de dag vandaag en de meteorologen (als ze dat al zijn) op de verschillende nieuwskanalen voorspellen enthousiast motregen. Ieder klein beetje vochtigheid is op het moment welkom, want we zitten 50 tot 75% onder onze gewoonlijke neerslag!

Gisteravond zag Kai's arm er nog niet veel beter uit en ook vanochtend om zes uur zie ik geen verschil. Het is nu vier dagen geleden, dat hij gestoken werd door dat rotbeest, dus ik wil nu wel, dat er even een dokter naar kijkt.


Kai's arm, de zwelling zie je hier niet, maar die is ook flink

De angst met dit soort dingen is cellulitis, waarvan zowel Christine als haar man Chuck recentelijk flink ziek zijn geweest. Om tien over half twaalf kunnen we bij de dokter terecht, dus Kai gaat, zoals het een tiener betaamt, nog even lekker terug naar bed. Katja roept, dat ze jaloers is en gaat naar school.

Nadat Katja weg is gereden ga ik ook nog even wat doezelen. Gewoonlijk staat Rick op met de tieners en ik merk dit vroege opstaan goed in hoe moe ik ben! Om kwart voor acht hebben Saskia en ik de grootste moeite op te staan!

Maar zij gaat op tijd naar school en Mary Ellen en ik doen een interval training. Dit keer wordt het drie minuten hardlopen, drie minuten snel wandelen. Wat we proberen te bereiken is, dat we iedere heuvel af hardlopen. Maar het omgekeerde gebeurt door een minuut bij de interval te doen: we rennen iedere heuvel op! Het gevolg is wel, dat we echt een goede training krijgen!

Thuis neem ik Cosmo mee, die ook zijn beweging nodig heeft. Met hem loop ik nog eens twee mijl, ook afwisselend gewoon en hard. Bij elkaar geeft Garmin uiteindelijk 5,5 mijl aan, toch ongeveer 9 kilometer, niet gek!


Ik kan het toch niet laten nog wat foto's van de vele monarchs op onze vlinderstruik te maken



Bij de dokter hoeven we niet lang te wachten, gelukkig. Dat is weleens anders. We krijgen een Indiase vrouwelijke dokter, die een blik op Kai's arm werpt en zegt, dat het nog geen cellulitis is (alsof ze mijn gedachten gelezen heeft!).

Hij moet twee dagen lang anti histamines slikken. Als het erger wordt moeten we stante pede terugkomen, want cellulitis is een groot risico. Gelukkig is het nog niet zo ver en ze wil niet zomaar antibiotica voorschrijven (wat ik toejuig!). Wat een rotbeesten zijn die wespen en hornets toch! Deze verstopte zich onder een tafel, arme Kai!

Maar, zoals ik telkens een bekende Nederlander geciteerd zie: "Elk nadeel hep ze voordeel". Kai mag kiezen, waar we gaan lunchen en hij kiest Sweetwater Tavern.

Als we aankomen is de parkeerplaats flink vol en we moeten een paar minuten wachten op een tafeltje. Ik had nooit gedacht, dat dit restaurant ook met de lunch zo populair zou zijn! We krijgen een tafeltje (zoals we wilden) buiten op het terras.

Kai bestelt een sandwich met kip en havarti kaas en ik de salade met een moot gegrilde zalm. De salade komt met dadels, cranberries en een champagne vinaigrette, super lekker! De naam "Great American Restaurants" van deze keten is heel terecht: ieder restaurant, dat erbij hoort, serveert voortreffelijk eten.

Op weg naar huis stoppen we bij de CVS om onder anderen Benadryl te kopen. Deze CVS is sinds kort 24 uur per dag open, alleen de apotheek heeft beperkte uren.

Thuis hebben we even tijd om te relaxen. Dan komt Saskia uit school en we gaan naar Christine en Mallory, die we al weken niet hebben gezien! Mallory was vorige week jarig, dus we geven haar de Bridge to Terabithia dvd. Ze is er heel blij mee en de meisjes gaan meteen een spelletje spelen.

Christine en ik vieren het feit, dat zij de laatste woorden in haar derde boek heeft geschreven, met een glas Kir Royal. Als er iemand van het leven kan genieten is zij het wel en het werkt altijd aanstekelijk! Wie drinkt er nu champagne om half vijf op een woensdagmiddag? Juist, Christine! En ik doe vrolijk mee!

Maar al gauw moeten we de warme positie op hun deck verlaten, want Mallory moet naar dansles en Saskia gaat met Tabatha's familie mee voor een verjaarsetentje. Ik zet haar daar af op weg naar huis. Ze gaan naar Red Lobster en Saskia hoopt, dat er ook iets is, wat zij lekker vindt (ze eet uiteindelijk maccaroni met kaas, ooit zal ze hopelijk avontuurlijker worden!).

Het weer is alweer fantastisch, tot acht uur zit ik buiten! Katja komt thuis met een mooie jurk voor haar Homecoming, hij is creme met zwart. Met zijn drieen bestellen we Japans, want dat vindt Saskia niet lekker. Het is super genieten van mijn lievelingseten en ik heb net op de radio gehoord, dat veel vis eten je kansen op Alzheimer ernstig vermindert. Mijn brein zit dus goed!

Tip voor een leuke nieuwe Amerikaanse comedy serie: Pushing daisies. Hoe ze deze serie verder gaan uitwerken weet ik niet, maar de eerste aflevering was super!

PS: 213 unieke lezers bezochten gisteren mijn weblog en drie lieten een berichtje achter. Als ik een weblog lees laat ik vrijwel altijd een berichtje achter, dus ik wil weer eens zeggen, dat het leuk is, om commentaar te krijgen. Wie zijn die 200+ lezers iedere dag? Een deel is "per ongeluk", maar heel veel zijn terugkerende bezoekers (ook dat kan ik in de statistieken bekijken).