Wijngaarden en Halloween

Dit weekend heb ik me voorgenomen heerlijk uit te slapen. Ik ben telkens zo moe en misschien helpt gewoon lekker lang blijven liggen toch wat. Hoewel Rick mij uitlacht, want "uitslapen" is voor mij op zijn laatst 9 uur. Hij vindt dat geen uitslapen, dus!

Vannacht heb ik het nog horen plenzen en we hebben een goede deuk in het regentekort geslagen. Er schijnt in de afgelopen drie dagen tussen de 8 en 15 cm water uit de lucht te zijn gevallen!!! Gelukkig is dat front nu voorbij en is het bij het opstaan droog.

Als ik even later met Mary Ellen ga lopen zijn er zelfs al stukken blauwe lucht te zien, die pas in de late middag voorspeld waren. Met Mary Ellen gaat het nog niet goed, volgens mij heeft ze een voorhoofdsholteontsteking. Het lukt haar niet de hele weg hard te lopen, maar een goede snelwandeling is ook lekker.

Met Christine heb ik afgesproken weer van de herfstkleuren te gaan genieten. We willen bij een van de wijngaarden gaan picknicken. Hiervoor kiezen we de Thai Crunch salad van CPK, die voldoet aan de eisen van het South Beach Diet, wat Christine sinds een paar weken volgt.

Op weg naar haar toe haal ik de salades op. Christine doet ze in een koelbox, waar ook nog wat mineraalwater in meegaat, zodat we niet alleen wijn hoeven te drinken. Het weer is intussen helemaal opgeknapt, we hebben er zin in!

Via de Tolweg rijden we als een speer naar Leesburg. Met mijn Smart Tag op het raam kan ik zo door de tolpoorten rijden, de kosten worden van onze debit card afgeschreven.


De Fairfax County Parkway

Bij Leesburg houdt de Tolweg op en rijden we op landelijke weggetjes richting Hillsboro. Onderweg passeert ons met een flinke snelheid een Nederlandse diplomaat. Ik ben benieuwd of ze doorhadden, dat ik ook Nederlands ben. Ik reed kennelijk te Amerikaans langzaam voor ze (vijf mijl boven de snelheidslimiet).

Het landschap is hier weer adembenemend mooi. Lieflijke huisjes, grote oude boerderijen van steen en glooiende heuvels met herfstkleuren. Ook Hillsboro is een pittoresk stadje uit ca. 1752. De meeste huizen zijn nog op Coloniale manier van steen gebouwd. Ik kan zo genieten van deze onverwachte schatten in het Virginiaanse landschap!

Christine navigeert me bekwaam naar de Hillsborough Winery. Hier is zij al eerder geweest en is er terecht verliefd op geworden! Ook het gebouw, waarin het restaurant en de wijnproeverij is gevestigd is van oude steen.

Er is een groot terras en op het gras staan hier en daar Adirondack stoelen gericht op het prachtige uitzicht. De wijngaard ligt bovenop een heuvel met wijds uitzicht op de Blue Ridge heuvels. De omgeving is zonder meer idyllisch te noemen, zeker nu in de herfst!


Christine en ik gaan maar al te graag "agritoerist" spelen hier! We beginnen met een proeverij en vinden beiden de Serefina rose het lekkerst. Alle wijnen zijn hier naar edelstenen genoemd, wel mooi.


We nemen ons glas wijn mee naar buiten en nestelen ons in een paar van de Adirondack stoelen. De zon schijnt uitbundig en is lekker warm en het zal zo'n 23 graden zijn. Daar zitten we dan gewoon weer buiten op 27 oktober, wat een genot!


Ons uitzicht






Maar liefst tweeeneenhalf uur zitten we daar te kletsen en het uitzicht in ons op te nemen. En Christine zou Christine niet zijn, als ze niet aan de praat raakte met andere "agritoeristen" (we vinden dit beiden een prima naam voor onze aktiviteiten!). Al heb ik al heel wat wijngaarden bezocht, Christine kent er nog veel meer en is een ware vraagbaak voor andere wijnliefhebbers.

Om een uur of drie pakken we weer op en op de terugweg stoppen we nog even bij de Breaux wijngaard voor een proeverij. Christine vindt dit helemaal geen leuke wijngaard en ik ben het met haar eens. De wijnen zijn super duur en de atmosfeer saai en onpersoonlijk. Heel anders, dan bij onze favoriete plekken.


Breaux ligt wel prachtig





Helemaal blij van onze gezellige, ontspannen middag rijden we naar huis. Het valt me op, dat er nog zeker vijf andere wijngaarden langs deze weg liggen. We hebben nog wat te verkennen!!

Thuis maken Rick, Saskia en ik ons klaar voor de Halloween party van Michael en Denise. Rick en ik gaan "geboeid" aan elkaar (maar gelukkig we die boeien ook van elkaar "losrukken", ha ha!) en Saskia als heks.


Het wordt erg gezellig, er komen wel vijftig volwassenen, de meesten verkleed. Mijn favorieten waren Mary en Bruce als Sandy en Danny uit Grease. We hebben heerlijk gekletst rond het open vuur buiten en gesnackt van al het lekkers, dat Denise had neergezet. Pas laat rollen we ons bed in!


Mary en Bruce, eh, sorry, Sandy en Danny







Host Michael knipoogt