Wassenbeeldenmuseum

Vandaag heb ik weer een flinke dosis geschiedenis van de VS geleerd. De zesde klas van Kai creeerde namelijk een "Wassenbeeldenmuseum" van historische figuren. Ieder kind kreeg een persoon toegewezen en moest boeken lezen en een verslag schrijven over hem of haar. Dit project duurde weken en als afsluiting moest ieder kind zich vanochtend als zijn of haar held(in) verkleden. Vorige week waren de achtergronden al geschilderd.

In chronologische volgorde werden de kinderen in het cafetaria zo opgesteld, dat de bezoekers (de ouders en de andere leerlingen van de school) er in een rij langs konden lopen. De kinderen moesten van 9 tot 11 blokken van 15 minuten stilzitten, met 5 minuten pauzes tussendoor. Er werd patriotische muziek bij gespeeld. Het zag er allemaal heel goed uit. Er waren een heel stel namen, die ik nog niet kende, aanwezig, vandaar mijn leergierigheid. Ik heb ze nog niet allemaal opgezocht.

Dit museum wordt al 11 jaar opgezet en ieder jaar zijn er weer verschillende historische namen (hoewel de meest bekende er natuurlijk ieder jaar zijn). Katja was twee jaar geleden Helen Keller en Kai was vandaag dus Thomas Jefferson.

Kai als Thomas Jefferson

Alicia als Betsy Ross

Hailey als Laura Bush

Jeff en Michael als Stonewall Jackson (Zuidelijke generaal) en George McLellan (Noordelijke generaal)

Omdat het regende en ik me niet lekker voelde daardoor, besloot ik mijn nagels maar weer eens te laten doen. Ik heb nu weer een mooi blauw-wit bloempje op mijn ringvingernagel getekend. Gek, hoe ik dit tot ik Christine ontmoette nooit deed en nu vind ik het wel heel leuk om kleurrijke nagels te hebben. Maar ze moeten niet te lang zijn, dat is irritant met typen.

Daarna ook even mezelf getracteerd op een warme tall skim latte van Starbucks. Het was zo ontzettend koud buiten en regen en sneeuw! Maar Starbucks was heel gezellig, er zaten nog wat anderen, drie vrouwen en twee mannen, die ik niet kende en die, zover ik kon zien, elkaar ook niet kenden. Maar voor ik het wist raakten we in een diep gesprek over de Madrid bombardementen en hoe wij hier in het gebied rond Washington ons goed kunnen indenken, hoe de inwoners van Madrid zich voelen. We waren het er wel over eens, dat de media ons niet bepaald gerust stelt, met al hun speculaties. Het was heel grappig, zo met 5 totaal onbekenden te praten alsof ze je beste vrienden zijn. En toen de koffie op was, gingen we ieder onze eigen weg.

Vanavond eten we maaltijd soep in de crockpot gemaakt. Lekker warm! En nu kijken we een na laatste aflevering van American Idol, deze keer volgen we het helemaal.