Mooie natuur

De dag begint vreemd, het is aardedonker als ik om zeven uur opsta. Dat uur tijdverlies van zondag speelt me nog steeds parten, het is echt moeilijk uit bed te komen. Maar zonder zon is dat al helemaal het geval.

Als ik de lamellen opendoe zie ik dreigende wolken letterlijk voorbij vliegen. Dat belooft niet veel goeds en inderdaad horen we even later een gigantische donderklap. Het regent even flink en waait nog harder. Oh jee, Katja en ik wilden een heel end gaan lopen en nu ziet het er niet erg uitnodigend uit.

Na een heel enthousiaste Saskia gedag gezegd te hebben (ze heeft vandaag schoolreis naar Washington) rijd ik Katja's richting uit, het is inmiddels alweer helemaal zonnig. Zij woont werkelijk prachtig, dichtbij een meer in Reston. Het verkeer zit tegen, dus ik kom wat later dan afgesproken aan.

We besluiten in twee etappes te lopen, de eerste met hond, de tweede zonder. Katja's witte poedel, Melvin, is nog geen jaar oud en houdt een heel lange wandeling nog niet vol (hoewel ik geen vermindering in zijn energie zag, de 3,5 mijl, dat hij meeliep!).

We lopen rond een meer en nog een meer en brengen Melvin dan thuis. Zelf lopen we verder en in het woud zien we even later een prachtig stel Woody Woodpeckers (zo noem ik ze even voor het gemak). Iedere poging om een foto te nemen mislukt, iedere keer vliegen ze net ervoor weer op. Het zijn mooie beesten!! De rode kuif is extra mooi in de zonneschijn (die inmiddels weer uitbundig aanwezig is).


Een foto van het internet dan maar

Even later kiezen we het Twin Branches trail (de bruine is die wij volgden), waarvan ik weet, dat het eventueel op het W&OD pad uitkomt. Eerst lopen we verkeerd en dan zie je weer wat voor ontzettend dicht woud en steile heuvels dit allemaal is! Er is geen manier om naar beneden te komen, behalve terug lopen. Dan vinden we het pad en lopen door via een nauw paadje door het woud. We zien prachtige blauwe klokjes, waarvan ik de naam niet ken, en allerlei andere mooie wilde bloemen. Vreemd te bedenken, dat dit alles over twee maanden helemaal overwoekerd zal zijn met begroeiing, nu kunnen we de herfstgrond nog goed zien.

Na een paar mijl komen we uit op het W&OD pad, dat we voor een mijl of drie volgen. Vlak voor ons loopt een hertje over, het blijft bijzonder en we zijn er allebei stil van. Al pratend genieten we van de prachtige natuur om ons heen. Ik kan er serieus nooit genoeg van krijgen!


Een prachtcombinatie van uitbundige forsythia struiken en kersenbloesems op de achtergrond

Katja is ook zo iemand, met wie ik nooit uitgepraat raak, dus de twee en een half uur lopen zijn zo voorbij. Als we weer bij haar thuis zijn hebben we 8,25 mijl afgelegd. We drinken nog even wat koffie en ik vertel Katja wat er te doen valt rond Virginia Beach, want daar willen ze met de paasvakantie heen. Dan moet zij haar jongste van school halen en we nemen afscheid.

Bij de Disney Store kun je ook toegangskaarten kopen voor de amusementsparken. Ik rijd dus naar Tysons Corner en koop voor ons viertjes een vierdaagse "Park Hopper Pass". Vier van de dagen volgende week willen we in Disney World doorbrengen.

Bij Whole Foods haal ik snel een late lunch en op de terugweg gooi ik onze oude vlag in de daarvoor bestemde "brievenbus". Kennelijk ben ik niet de enige, want ik krijg de klep niet open. Met veel moeite worm ik de vlag door het kiertje, dat ik de deur open krijg. Op 14 juni worden de vlaggen verbrand, maar het is nodig om die "brievenbus" nu al leeg te halen! De burgers van Vienna nemen hun vlag duidelijk serieus (ik incluis).

Thuis vertelt Saskia honderd uit over haar schoolreis naar het American History museum in Washington. Ze moesten hier een tentoonstelling zien over de slavernij en apartheid in dit land. Saskia is er helemaal van onder de indruk. Ze vertelt, hoe het kostuum van een Ku Klux Klan lid haar echt bang heeft gemaakt. Ze beschrijft het verschil tussen een klaslokaal voor blanke kinderen en zwarte kinderen in de jaren vijftig. En hoe, op een foto, een zwarte vrouw in een restaurant ijs over zich heen gegooid kreeg en twee blanke mensen, die haar leken te helpen, ook. Ik vind het fantastisch, dat kinderen op deze manier hierover leren.

Behalve deze tentoonstelling zagen ze ook alles, wat Petra en ik vorige week hebben gezien (het slavernij gedeelte hebben wij gemist). De jurken van de presidentsvrouwen, de Star Spangled Banner en de presidentententoonstelling, allemaal leuk. Maar de Polio tentoonstelling vond ze weer eng en terecht. Een zeer leerzaam schoolreisje, dus.

Vanavond is het pakken en klaarmaken geblazen! Morgen gaan we zo gauw Saskia uit school komt weg, hopend het verkeer voor te zijn. Half Vienna gaat ook naar Disneyworld, althans zo lijkt het, we weten al drie gezinnen, die ook gaan, waaronder Karin en Frank en kinderen. Zij gaan voor het eerst en ik weet zeker, dat ze een heerlijke tijd zullen hebben! Wij gaan voor de tigste keer (ben de tel kwijt, sinds ik 22 jaar geleden voor het eerst met collega's ging) en zullen ook een heerlijke tijd hebben. Dat is Orlando nu eenmaal!

Voor degenen, die American Idol volgen, Mandisa ligt er deze week uit. Zonde van de prachtige stem.